Η εξωτερικη πολιτική παραμένει μονοδιάστατη, στην υπηρεσία των αμερικανικών συμφερόντων…
Του Στέφανου Κωνσταντινίδη
Για όσους παρακολουθούν τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και τη Διασπορά, λίγη αμφιβολία υπάρχει για το πολιτικό κενό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον ελληνικό χώρο.
Στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα περνά μια βαθιά κρίση, με μια κυβέρνηση που παραπαίει αλλά για την οποία δεν φαίνεται να υπάρχει εναλλακτική πρόταση αφού η αντιπολίτευση είναι σχεδόν ανύπαρκτη και κατατρύχεται από τα δικά της υπαρξιακά προβλήματα.
Στην Κύπρο παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο με ένα Πρόεδρο που έχασε από πολύ νωρίς την αξιοπιστία του και μια αντιπολίτευση ελάχιστα αποτελεσματική. Στη Διασπορά, και ειδικά στις ΗΠΑ, το ελληνικό λόμπι είναι αδύναμο και με περιορισμένες δυνατότητες.
Στην Ελλάδα η δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη βρίσκεται αντιμέτωπη με σωρεία προβλημάτων που αφορούν τόσο την εσωτερική πολιτική της όσο και την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η χώρα μαστίζεται από την ακρίβεια, μεγαλύτερη από αυτή των περισσοτέρων χωρών της Ευρώπης και με τον κατώτερο μισθό από τους χαμηλότερους.
- Οι κοινωνικές ανισότητες αυξάνονται και τμήματα του πληθυσμού φτωχοποιούνται. Σε κρίση βρίσκονται τα θέματα παιδείας και υγείας, η οικονομία παραπαίει, το περιβάλλον καταστρέφεται από πυρκαγιές και πλημμύρες αλλά και από την ασυδοσία των μεγάλων συμφερόντων.
Τελευταία προστέθηκε και το μεταναστευτικό, που πάντα υπήρχε βεβαίως αλλά παίρνει καινούργιες διαστάσεις με την απόφαση της Γερμανίας να κλείσει τα σύνορά της, παραβιάζοντας τη συνθήκη του Σένγκεν. Η εξωτερικη πολιτική της χώρας παραμένει μονοδιάστατη, στην υπηρεσία των αμερικανικών συμφερόντων σε μια στιγμή που οι Αμερικανοί αρνούνται να εγγυηθούν την εθνική ακεραιότητα της χώρας.
Η Τουρκία παρά τις ελληνικές υποχωρήσεις παραμένει πιστή στην επεκτατική νέο-οθωμανική πολιτική της και διακηρύττει την προσήλωσή της στη «Γαλάζια Πατρίδα» που από φέτος διδάσκεται μάλιστα στα σχολεία της χώρας.
Την εβδομάδα που μας πέρασε ο Ερντογάν επανέλαβε τις αδιάλλακτες θέσεις του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Ο Μητσοτάκης με συνεχείς υποχωρήσεις προσπαθεί να κρατήσει ανοιχτό το διάλογο με τον Ερντογάν γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα αμερικανικά και ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα.
Εναλλακτική λύση στην διακυβέρνηση Μητσοτάκη δεν φαίνεται να υπάρχει για την ώρα αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση περνά μια υπαρξιακή κρίση και γελοιοποιείται καθημερινά με τις ενέργειες των διαφόρων φατριών του.
Τα υπόλοιπα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η Άκρα Δεξιά. είναι αντιμέτωπα με τα δικά τους προβλήματα και δεν είναι σε θέση να επωφεληθούν από την κρίση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το ΚΚΕ διατηρεί τις δυνάμεις του και αγωνίζεται για τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά φυσικά δεν είναι κόμμα εξουσίας.
Υπάρχει επίσης στον ελλαδικό χώρο αυτή την ώρα έλλειψη ηγετικών φυσιογνωμιών στην πολιτική σε σύγκριση με το παρελθόν.
- Πολιτικοί χωρίς όραμα, διαχειριστές της καθημερινότητας, με κακή ακόμη διαχείριση και αυτής και συνήθως υπέρ των μεγάλων συμφερόντων. Η ελληνική διανόηση συντηρητικοποιήθηκε, είναι καχεκτική και δεν διαδραματίζει σοβαρό ρόλο στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της χώρας
Στην Κύπρο η εκλογή Χριστοδουλίδη απέτυχε από πολύ νωρίς να ανταποκριθεί στις προσδοκίες αυτών που τον ψήφισαν. Τόσο στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης όσο και στη διαχείριση του Κυπριακού ακολουθεί την πεπατημένη χωρίς τόλμη και χωρίς νέες ιδέες.
Η αναποτελεσματικότητα, η αναβλητικότητα, η αναποφασιστικότητα και η προχειρότητα χαρακτηρίζουν τη διακυβέρνηση του από την αρχή της προεδρίας του.
Τα θέματα της διαφθοράς ταλανίζουν πάντα τον τόπο την ίδια ώρα που μια ιερή συμμαχία του συστήματος έπαυσε τον μόνο άνθρωπο που τα τελευταία δέκα χρόνια έδωσε μάχη εναντίον της, τον Γενικό Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Τόσο στα θέματα της εσωτερικής διακυβέρνησης όσο και στο Κυπριακό, η Κύπρος βρίσκεται σε ένα τέλμα.
Οι φατρίες του κυπριακού μεταπρατικού κατεστημένου ενεργούν και πολιτεύονται ήδη με το βλέμμα στραμμένο στις προεδρικές εκλογές του ΄28! Αυτό έδειξε η παύση του Γενικού Ελεγκτή και τα παίγνια για τον διορισμό αντικαταστάτη του.
Στη Διασπορά η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Ειδικά στις ΗΠΑ το ελληνικό λόμπι φυτοζωεί. Δεν υπάρχουν πια οι ηγετικές μορφές του Μάικλ Δουκάκη, του Πολ Σαρμπάνη, του Πολ Τσόγκα και άλλων που επηρέαζαν κάποτε σημαντικά την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Ακόμη και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής βρίσκεται σε τέλμα, με ευθύνη κατά κύριο λόγο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Από τότε που έφυγε ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, παρά τα πολλά τρωτά του, παρά την έντονη κριτική που είχε δεχτεί, η Εκκλησία της Αμερικής φθίνει συνεχώς. Κανένας από τους επόμενους Αρχιεπισκόπους δεν είχε τα ηγετικά του προσόντα.
- Σε αυτό προστίθεται και το γεγονός ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, από ανασφάλεια, διαίρεσε σε ανεξάρτητες εκκλησιαστικές οντότητες, επισκοπές και αρχιεπισκοπές την πάλαι ποτέ ισχυρή Ορθόδοξη Εκκλησία που περιελάμβανε ολόκληρο το αμερικανικό ημισφαίριο, βόρειο και νότιο.
Εν ολίγοις ο ελληνισμός στο σύνολό του διέρχεται μια έντονη υπαρξιακή κρίση και το πολιτικό κενό στον ελληνικό χώρο δημιουργεί αβεβαιότητες για την πορεία του.
Βεβαίως, τόσο η φύση όσο και η κοινωνία απεχθάνονται το κενό και γι’αυτό ίσως μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο που θα γεννηθεί στο μέλλον. Για την ώρα όμως το πολιτικό κενό στο χώρο του ελληνισμού είναι μια κρίσιμη και επικίνδυνη μεταβλητή.
* Στέφανος Κωνσταντινίδης – stephanos.constantinides@gmail.com, Πανεπιστημιακός, ποιητής, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21.
Πηγή: hellasjournal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου