H Γερμανική κουλτούρα της καταστροφής και αυτοκαταστροφής

Ο Μερτς και ο παππούς του ....

 Του Περικλή Δανόπουλου

Στη Γερμανία ανακαινίζουν και κατασκευάζουν καινούργια πολεμικά καταφύγια...

Άρα πρακτικά δεν είναι μόνο τα λόγια εκείνου του τύπου με το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας Ο Σολτς , δεν είναι μόνο η επιτομή της ηλιθιότητας Αν. Μπέρμποκ , δεν είναι μόνο αυτός ο ''εθισμένος'' ( θυμηθείτε το τραίνο της κ...ς) με το βλέμμα του επικίνδυνου σχιζοφρενούς Μερτς . Είναι κάτι άλλο.

Δεν μπορεί να είναι σύμπτωση , το να βρίσκονται διαρκώς στην ηγεσία , άνθρωποι ίδιοι στο αποτέλεσμα : πράξεις και πολιτικές που εγκυμονούν κινδύνους όχι μόνο για τον γερμανικό λαό αλλά για την ίδια την ανθρωπότητα.

Λες και είναι κομμάτι του DNA τους , λες και αναπτύσσεται σε τακτά χρονικά διαστήματα μια συλλογική ψύχωση , λες και όλο αυτό είναι ένα κοινωνικο-πολιτικό αυτοάνοσο και ένας νοσηρός αταβισμός από τον οποίο δεν θα ξεφύγουν ποτέ. Και σίγουρα στη νοσηρή φαντασίωση της υπεροχής υπάρχει αναμφισβήτητα ιστορική συνέχεια

Προσπαθούν και σήμερα, σαν να μην γνωρίζουν την ιστορία , τη δική τους ιστορία και του κόσμου που κατέστρεψαν και πάνε από την αρχή να δείξουν σε όλους ότι ''η Γερμανία είναι το αφεντικό'' , στη ζωή κα στο θάνατο. Και γι' αυτό βιάζονται να εξοπλίσουν τα ουκρανά και να παίξουν το γνωστό παιχνίδι, ''τα κάνουμε όλα λίμπα και μετά τρέχουμε να κρυφτούμε και βλέπουμε το κράτος μας να καταστρέφεται, μέχρι να ... ανοικοδομηθεί και πάλι και οι μετέπειτα γενιές  μέσα από μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία να αιματοκυλήσουν τον πλανήτη, αποτέλεσμα μιας ομαδικής παράκρουσης που βαφτίζει την καταστροφή υποχρέωση.

Το μέγιστο πρόβλημα όμως δεν είναι αυτό καθ' εαυτό το γερμανικό κράτος αλλά όλα αυτά τα ενεργούμενα πολιτικά ανθρωπάκια της Ευρώπης που εγκρίνουν αυτή την κουλτούρα της καταστροφής και αυτοκαταστροφής , αυτή την ανεξήγητη γερμανική θανατολαγνεία και που συντάσσονται με τα παρανοϊκά σχέδια του Βερολίνου , αδιαφορώντας για τις συνέπειες στους ίδιους τους λαούς τους.

Και δυστυχώς , αυτή η έρμη χώρα που ζούμε, έχει ένα τέτοιο σφουγκοκωλάριο ως ηγέτη , σύμπτωμα κι αποτέλεσμα μιας άλλης ομαδικής παράκρουσης , αλλά...μην ξαναλέμε τα ίδια και τα ίδια 

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου