Της Τζένης Κριθαρά
Αυτό που παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες σε ζωντανή σύνδεση με τη Λωρίδα της Γάζας ενδέχεται να μην έχει ιστορικό προηγούμενο. Ο απόλυτος αποκλεισμός του Ισραήλ γύρω από τον παλαιστινιακό θύλακα και η στέρηση στοιχειώδους ανθρωπιστικής βοήθειας οδηγούν περισσότερους από 2,2 εκατομμύρια Παλαιστινίους σε γενοκτονία μέσω λιμού. Φαίνεται, όμως, πως οι εικόνες αποστεωμένων ανθρώπων, οι πρόωροι θάνατοι βρεφών και νηπίων από ασιτία ή η εξαθλίωση γυναικών που δεν μπορούν να παράξουν ούτε μητρικό γάλα δεν είναι αρκετές για να κινητοποιήσουν τη διεθνή κοινότητα και να ασκήσει πιέσεις προς άρση του αποκλεισμού. Το Τελ Αβίβ προχωράει ακάθεκτο στον στόχο που έχει θέσει εξ αρχής: την ισοπέδωση και υφαρπαγή της παλαιστινιακής γης και τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων από την πατρίδα τους.
Για την επίτευξη αυτών των σκοπών, οι Ισραηλινοί δεν περιορίζονται απλώς στην καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος. Έχουν πάει τη θηριωδία ένα βήμα παραπέρα. Χρησιμοποιούν τα σημεία διανομής (ελάχιστων) τροφίμων ως ενέδρες για τη δολοφονία άμαχου πληθυσμού. Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι έχασαν τις ζωές τους τις τελευταίες ημέρες περιμένοντας με τα παιδιά τους σε ατελείωτες ουρές για λίγο ψωμί ή λίγο νερό. Βάζοντας μπροστά την αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων οργάνωση «Ανθρωπιστικό Ίδρυμα για τη Γάζα», διαπράττουν εξόφθαλμα εγκλήματα πολέμου. Ο ΟΗΕ και μεγάλες διεθνείς οργανώσεις αρνούνται να συνεργαστούν με τον συγκεκριμένο οργανισμό εκφράζοντας την υποψία πως δημιουργήθηκε για την εξυπηρέτηση στρατιωτικών σκοπών του Ισραήλ και αμφισβητώντας ανοιχτά τις μεθόδους και την ουδετερότητά του.
Δεν είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία που η πείνα και η εξαθλίωση του άμαχου – κατά κύριο λόγο – πληθυσμού χρησιμοποιείται ως όπλο σε έναν πόλεμο ή μία γενοκτονία. Και οι Ισραηλινοί θα έπρεπε να το γνωρίζουν και να το θυμούνται αυτό καλύτερα από τον καθένα. Ο λιμός έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο Ολοκαύτωμα. Η πρόσβαση σε τρόφιμα για τους Εβραίους ήταν αυστηρά ελεγχόμενη από τους ναζί. Εκατομμύρια Εβραίοι μεταφέρονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή τους θαλάμους αερίων αποστεωμένοι. Ο ναζί κυβερνήτης της τότε κατεχόμενης Πολωνίας, Χανς Φρανκ, έγραφε στο ημερολόγιό του: «Το ότι καταδικάζουμε 1,2 εκατομμύρια Εβραίους να πεθάνουν από την πείνα είναι μόνο μία περιθωριακή σημείωση». Μερικές από τις πιο μαύρες σελίδες στην παγκόσμια ιστορία γράφτηκαν εις βάρος του εβραϊκού πληθυσμού και για χρόνια είχαμε συμφωνήσει ως ανθρωπότητα σε αυτό που και οι ίδιοι οι Εβραίοι συνεχίζουν να ασπάζονται και να προβάλουν μέχρι σήμερα: Ποτέ ξανά!
«Ποτέ ξανά», όμως, μόνο για τους Εβραίους; Δεν θα έπρεπε να μην βρεθεί «ποτέ ξανά» υπό συνθήκες λιμού, εξαθλίωσης, βασανιστηρίων και γενοκτονίας οποιοσδήποτε λαός ή πληθυσμός του κόσμου; Η πείνα αποτέλεσε κεντρική στρατηγική της ναζιστικής γενοκτονίας κατά των Εβραίων. Ο Χίτλερ είχε αντιληφθεί από νωρίς τη δύναμη που είχε ο έλεγχος της τροφής. Πριν εξωθήσει τον εβραϊκό πληθυσμό στον λιμό, είχε καταστρώσει το «Σχέδιο Πείνας» («der Hungerplan») για να αρπάζει και να στερεί τρόφιμα από τη Σοβιετική Ένωση και να τα χρησιμοποιεί για τον εφοδιασμό των Γερμανών στρατιωτών και πολιτών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Το κόστος αυτής της στρατηγικής ήταν ο θάνατος εκατομμυρίων ανθρώπων. Στα βήματα του μεγαλύτερου διώκτη των Εβραίων βαδίζει το σιωνιστικό καθεστώς του Μπενιαμίν Νετανιάχου, που δεν σταματά να εκμεταλλεύεται το τραγικό παρελθόν του εβραϊκού κόσμου για να βάζει την ταμπέλα του αντισημίτη σε οποιονδήποτε ασκεί κριτική στις απάνθρωπες, γενοκτονικές πρακτικές που εφαρμόζει εις βάρος των Παλαιστινίων.
Άραγε είναι αντισημίτες οι τόσοι γενναίοι Εβραίοι ανά τον κόσμο που διαμαρτύρονται ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστινίων; Που καταδικάζουν τις πρακτικές του Νετανιάχου και της κυβέρνησής του; Μήπως είναι αντισημίτης και ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Ολμέρτ, που άσκησε δριμεία κριτική τόσο στον Νετανιάχου, όσο και στους ακροδεξιούς υπουργούς του; Που είπε ότι «πρέπει να διασφαλίσουμε πως κανένας αθώος πολίτης στη Γάζα δεν θα πληγώνεται από τη συνέχιση αυτών των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Η επέκταση των επιθέσεων είναι εντελώς αδικαιολόγητη και δεν εξυπηρετεί πλέον κανένα ουσιαστικό συμφέρον του Ισραήλ»; Που διερωτήθηκε: «Εάν αυτό δεν είναι έγκλημα πολέμου, τότε τι είναι»; Τιμή και δόξα σε όλο τον εβραϊκό κόσμο που εκφράζει την αλληλεγγύη του στο δράμα που εκτυλίσσεται στην μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του πλανήτη. Που αρνείται να γίνει συνένοχος στα εγκλήματα πολέμου που διατάζει ο Νετανιάχου. Που δεν ξεχνάει τι πληγές άνοιξε το μίσος, ο αντισημιτισμός και ο ρατσισμός στην ιστορία και στους προγόνους του.
Πηγή: ημεροδρόμος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου