Του Κώστα Γκιώνη
Και ξαφνικά μια μαύρη σιωπή απλώθηκε πάνω από τη χώρα των μονίμως ξαφνιασμένων κατοίκων, των ευρισκομένων στην «αριστερά» (όπως σε βλέπω ή όπως με βλέπεις;). Απ’ όποια μεριά και να δεις όμως τα αποτελέσματα των εκλογών, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσεις ότι είναι τουλάχιστον τρομακτικά. Τρομακτικά, αλλά διόλου απρόσμενα – τουλάχιστον αν έχεις την ελάχιστη ψυχραιμία και το αναλυτικό πνεύμα να διακρίνεις το πού πήγαινε το πράγμα.
Ένα κόμμα που θέλει να κυβερνήσει τον τόπο, αυτό που κάνει όσο είναι στην αντιπολίτευση είναι να εμπνεύσει τους πολίτες, να τους βγάλει στους δρόμους, να μπει μπροστάρης σε μια καθημερινή αμφισβήτηση ενός καθεστώτος που, στα μάτια πολλών, φάνταζε το πιο καταστρεπτικό της μεταπολίτευσης.
.jpg)
