Πολιτική κρίση προκαλεί στο Ισραήλ η Παλαιστινιακή αντίσταση


Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Παρότι ούτε καν μία ολόκληρη μέρα δε χρειάστηκε να περάσει για να ανοίξουν πυρ οι Ισραηλινοί και να δολοφονήσουν με μια σφαίρα στην κοιλιά ένα 20χρονο Παλαιστίνιο ψαρά υπονομεύοντας έτσι στην πράξη την εκεχειρία που συμφωνήθηκε μόλις την προηγούμενη μέρα, την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, μεταξύ των Παλαιστινίων της Γάζας και του Ισραήλ, οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών έφεραν στηνεπιφάνεια μια νέα ισορροπία ισχύος μεταξύ των ελεύθερων πολιορκημένων της μεγαλύτερης ανοιχτής φυλακής του κόσμου από τη μια και του πιο καλά οπλισμένου κι ετοιμοπόλεμου, υποτίθεται, στρατού στον κόσμο μετά από το στρατό των ΗΠΑ∙του ισραηλινού.

Όλα ξεκίνησαν την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα. Το κλίμα στη Γάζα ήταν αναπάντεχα καλό, μετά την πρωτοβουλία του Κατάρ να στείλει 15 εκ. δολ. (ως πρώτη δόση από ένα σύνολο 90 εκ. δολ.) με τα οποία θα καλυφθούν οι μισθοί των χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων που παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι. Μέρος μάλιστα αυτών των χρημάτων συμφωνήθηκε να στραφεί στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, μήπως και περιοριστεί η ανεργία στη Γάζα, που ξεπερνάει το 55%. Το κλίμα σχετικής αισιοδοξίας ανατράπηκε έξαφνα όταν ένοπλες ομάδες Παλαιστινίων εντόπισαν στις παρυφές της Γάζας ισραηλινούς πράκτορες με πολιτικά. Στη σφοδρή ανταλλαγή πυρών που ακολούθησε σκοτώθηκε ένας ισραηλινός αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών και 6 Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων οι 5 ήταν μαχητές. Τα θύματα των δυνάμεων κατοχής θα ήταν πολύ περισσότερα αν δεν έσπευδε να υποστηρίξει την αποχώρησή τους η ισραηλινή αεροπορία που για να τους βοηθήσει να σωθούν δημιούργησε μια κόλαση πυρός. Οι συνεχείς βομβαρδισμοί έπληξαν  και τον τηλεοπτικό σταθμό της Γάζας Αλ Ακσά, που πρόσκειται στη Χαμάς! Είναι κι αυτό ένα δείγμα των πληγμάτων που δέχεται η ενημέρωση από το Ισραήλ, απαγορεύοντας στους κατοίκους της Γάζας μετά το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή, σε νερό, ηλεκτρικό, εργασία, κ.λπ, ακόμη και το δικαίωμα στην ενημέρωση. Το φιάσκο του «καλύτερα οργανωμένου στρατού στον κόσμο» ακολούθησε ένας καταιγισμός πυραύλων εκ μέρους των παλαιστίνιων ανταρτών και μια σαφής απειλή: ότι θα επεκταθεί η ακτίνα δράσης τους περιλαμβάνοντας κι άλλες ισραηλινές πόλεις και χωριά!

Ο πανικός των Ισραηλινών κορυφώθηκε όταν έκανε το γύρο του ίντερνετ και του κόσμου βίντεο της παλαιστινιακής αντίστασης (δες εδώ) που δείχνει άραβα μαχητή να έχει «κλειδώσει» στο στόχο του λεωφορείο μεταφοράς στρατιωτικού προσωπικού που μετέφερε 7 φαντάρους (πέρα για πέρα νόμιμος στόχος στο πλαίσιο ενός πολέμου), και παρόλα αυτά να πατάει τη σκανδάλη μόνον όταν κατεβαίνουν από το λεωφορείο οι στρατιώτες! Ο Παλαιστίνιος μαχητής ενώ θα μπορούσε να τους είχε σκοτώσει όλους τους ισραηλινούς στρατιώτες, τους χάρισε τη ζωή! Κι αυτό μάλιστα την ίδια ώρα που από τις 30 Μαρτίου, όταν ξεκίνησαν οι πορείες κάθε Παρασκευή,οι ελεύθεροι σκοπευτές του Ισραήλ έχουν εκτελέσει 234 Παλαιστίνιους, ενώ 12.500 έχουν τραυματιστεί, εκ των οποίων οι 7.000 από ζωντανά πυρά. Το Ισραήλ μάλιστα κατά παράβαση κάθε νόμου και ηθικής κρατά τις σωρούς 11 Παλαιστινίων, οι 3 εκ των οποίων είναι παιδιά.

Τα πολύ πυκνά γεγονότα στα σύνορα της Γάζας προκάλεσαν μια αναπάντεχη πολιτική κρίση στο Ισραήλ. Αρχικά, η κρισιμότητα των στιγμών φάνηκε από την εσπευσμένη επιστροφή του ισραηλινού πρωθυπουργού από το Παρίσι. Στο έκτακτο υπουργικό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε όχι απλώς απορρίφθηκε πρόταση για έναρξη στρατιωτικής επίθεσης στη Γάζα, συμφωνήθηκε εκεχειρία με τη Χαμάς (με τη βοήθεια της Αιγύπτου) και τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις και μετά από μια σειρά εξελίξεων  παραιτήθηκε ο υπουργός Άμυνας Αβιγκντόρ Λίμπερμαν. Είναι άγνωστο κατά πόσο παραιτήθηκε λόγω διαφωνιών με την εκεχειρία ή επειδή χρεώθηκε το φιάσκο των ισραηλινών πρακτόρων στη Γάζα ή επειδή δεν πέρασε η γραμμή του για ένα τρίτο πόλεμο, που παρά τα όσα λέγονται εκ μέρους του Ισραήλ η έκβασή του μόνο σίγουρη δεν μπορεί να θεωρείται. Στον πόλεμο του 2006, για παράδειγμα, μπορεί να είχαν χάσει τη ζωή τους 2.200 άμαχοι κατά βάση Παλαιστίνιοι, ωστόσο από τη μεριά των δυνάμεων κατοχής σημειώθηκαν 73 απώλειες, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν στρατιώτες. Η απόρριψη των σχεδίων του Λίμπερμαν επομένως δεν αποκλείεται να εξέφραζε την ευάλωτη θέση του ισραηλινού στρατού. Με βεβαιότητα ωστόσο αδυνατίζει τη θέση του Νετανιάχου κι ανοίγει το δρόμο για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών. Εν ολίγοις πολιτική κρίση!

Επίσης, με βάση ανταποκρίσεις από την Ιερουσαλήμ η εμπρηστική γραμμή του Λίμπερμαν είχε απορριφθεί από τα πιο νευραλγικά κέντρα εξουσίας του Ισραήλ:  από την ηγεσία του ισραηλινού στρατού, ακόμη και τη Σιν Μπέιτ. Όλοι υποστήριξαν τη συμφωνία την οποία πέτυχε η Αίγυπτος (που από κοινού με το Ισραήλ έχουν επιβάλλει αποκλεισμό της Γάζας από το 2007) κι απέρριπταν το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής εισβολής επικαλούμενοι την περαιτέρω διεθνή απομόνωση που θα αντιμετωπίσει το Ισραήλ εφαρμόζοντας απροκάλυπτα τις πρακτικές συλλογικής τιμωρίας εναντίον των ανυπότακτων και ανυπεράσπιστων κατοίκων της Γάζας.

Το πρόβλημα, ωστόσο, το έχει το Ισραήλ. Η παραίτηση του Λίμπερμαν και η διαφαινόμενη διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού, δεν ξέρουμε αν είναι μια νίκη της παλαιστινιακής αντίστασης όπως ανακοίνωσε η Χαμάς. Είναι όμως ήττα μιας γραμμής σύγκρουσης και ωμής βίας με την Παλαιστίνη που υπηρετούν αδιαλείπτως οι κυβερνήσεις του Ισραήλ. Όσο το Ισραήλ δεν εργάζεται με ειλικρίνεια και συνέπεια στην κατεύθυνση δημιουργίας μιας συμφωνίας που θα επιτρέψει τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, ό,τι δηλαδή κατ’ επανάληψη έχει ψηφίσει ο ΟΗΕ, τόσο οι πόλεμοι θα εναλλάσσονται με πολιτικές κρίσεις κι η Μέση Ανατολή θα αποτελεί πόλο γεωπολιτικής αστάθειας.

Αναδημοσίευση από: Νέα Σελίδα

Πηγή: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου