Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη
Οι εχθρικές δυνάμεις κατοχής, αποχωρώντας από την Ελλάδα το φθινόπωρο του 1944, άφησαν μια χώρα εξουθενωμένη και ηττοπαθή σε ό,τι αφορά όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Η “τιμωρία” την οποία είχε υποστεί η χώρα, που είχε αντισταθεί για 8 μήνες στις δυνάμεις του Άξονα, ήταν αρκετή ώστε να οδηγήσει στην σχεδόν ολοκληρωτική παράλυσή της.
Όταν οι συμμαχικές δυνάμεις εισήλθαν στην Ελλάδα, αντίκρυσαν λιμό και οι συνέπειες της Κατοχής αποκαλύφθηκαν σύντομα. Σύμφωνα με την έρευνα την οποία έκανε ο Αμερικανός προεδρικός απεσταλμένος Paul Porter: “οι Γερμανοί, ενόσω οπισθοχωρούσαν, είχαν καταστρέψει εντελώς όλα τα μέσα συγκοινωνίας, οι λιμενικές εγκαταστάσεις ήταν επίσης ερειπωμένες, οι δρόμοι είχαν εκφυλιστεί σε μια σειρά από λακκούβες, οι τηλεπικοινωνίες ήταν σχεδόν ανύπαρκτες και το 90% των σκαφών της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας (η οποία έφθανε προπολεμικώς τα 2 εκατομμύρια τόννους) είχαν βυθιστεί. Περισσότερα από 1.000 χωριά είχαν πυρποληθεί, το 85% των παιδιών έπασχαν από φυματίωση, ενώ εκτρεφόμενα ζώα , πουλερικά και υποζύγια είχαν σχεδόν εντελώς εξαλειφθεί.
Σύμφωνα με μια αρχική έκθεση, σε όλη την χώρα παρέμεναν μόνο έξη ατμομηχανές και λιγότερα από 100 φορτηγά βαγόνια. Οι σιδηροτροχιές είχαν ξηλωθεί συστηματικά και η διώρυγα της Κορίνθου είχε ανατιναχθεί”.
Από τα λίγα σημεία που διασώθηκαν ήταν το φράγμα του Μαραθώνα (από το οποίο η Αθήνα, επιβαρημένη κατά 500.000 περίπου πρόσφυγες, εξαρτιόταν πλήρως για την ύπαρξή της) και η Ηλεκτρική στον Πειραιά όπου δόθηκε η αιματηρή μάχη από τους αντάρτες για να μην ανατιναχθεί.
Όπως διαπιστώνει ο Αμερικανός απεσταλμένος στην μετακατοχική Ελλάδα: “Ήταν εσκεμμένη η τακτική των Γερμανών να καταστρέψουν την ελληνική οικονομία και να ενθαρρύνουν τον εσωτερικό φατριασμό σε τέτοιο βαθμό, ώστε μια απελευθερωμένη Ελλάδα να έχει ελάχιστες πιθανότητες φυσιολογικής ανάκαμψης στο ορατό μέλλον”. (Paul L. Porter, Ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, Το Βήμα)
Η χώρα μας βγήκε από τον πόλεμο έχοντας υποστεί την χειρότερη καταστροφή στον οικονομικό και κοινωνικό της ιστό, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής Δοξιάδη (“Έκθεση του Πολέμου και των Θυσιών 1941-1944”). Μόνο από πείνα πέθαναν 300.000 άνθρωποι. Χιλιάδες παιδιά “τέλεια σκελετωμένα από την ασιτία, ανίκανα όχι μόνο να κινηθούν, αλλά και να μιλήσουν ακόμα” βρέθηκαν σε πολλά μέρη της Ελλάδας από τα μέλη της Επιτροπής. Η δραματική αύξηση της θνησιμότητας του πληθυσμού είχε εκτοξευθεί ακόμα και στο 800% σε σχέση με τους προ του 1941 δείκτες. Μεγάλο μέρος της γεωργικής παραγωγής είχε κατασχεθεί για την διατροφή των κατοχικών στρατευμάτων, ενώ τα εισαγόμενα από την Γερμανία προϊόντα χρεώνονταν 200-500% πάνω από την πραγματική τους αξία.
Αλλά, σα να μην έφταναν μόνον αυτές οι “τιμωρίες” του ελληνικού λαού, οι Γερμανοί, εκτός από τις εκτελέσεις αμάχων, παιδιών, γυναικών και γερόντων που δεν αποτιμώνται, επιδόθηκαν σε μια αισχρότατη κλοπή, λεηλασία και καταστροφή αρχαιοτήτων, απογυμνώνοντας την ίδια την ιστορική παρακαταθήκη της πατρίδας μας (βλ. Γ. Λεκάκη: Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα της Κατοχής – Από τα Επίσημα Αρχεία του Κράτους). Ακόμα και το κατοχικό υπουργείο Πολιτισμού έκαμε έκκληση γι' αυτό τον λόγο προς τις γερμανικές υπηρεσίες να σεβαστούν την πολύτιμη κληρονομιά της Ελλάδας... αλλά αυτοί, αναιδέστατα, την επέστρεψαν ως απαράδεκτη.
Έτσι, η Γερμανία διαθέτει σήμερα σημαντικότερη συλλογή αρχαιοτήτων... από την Ελλάδα, παρ' ότι δεν έχει αρχαία ιστορία! (ούτε σοβαρό μεσαιωνικό πολιτισμό, βέβαια). Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Κανενός “πολιτικού ανδρός” το αυτί δεν ιδρώνει τόσα χρόνια!
Πηγή: www.facebook.com/leonidas.aposkitis
Η χώρα μας βγήκε από τον πόλεμο έχοντας υποστεί την χειρότερη καταστροφή στον οικονομικό και κοινωνικό της ιστό, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής Δοξιάδη (“Έκθεση του Πολέμου και των Θυσιών 1941-1944”). Μόνο από πείνα πέθαναν 300.000 άνθρωποι. Χιλιάδες παιδιά “τέλεια σκελετωμένα από την ασιτία, ανίκανα όχι μόνο να κινηθούν, αλλά και να μιλήσουν ακόμα” βρέθηκαν σε πολλά μέρη της Ελλάδας από τα μέλη της Επιτροπής. Η δραματική αύξηση της θνησιμότητας του πληθυσμού είχε εκτοξευθεί ακόμα και στο 800% σε σχέση με τους προ του 1941 δείκτες. Μεγάλο μέρος της γεωργικής παραγωγής είχε κατασχεθεί για την διατροφή των κατοχικών στρατευμάτων, ενώ τα εισαγόμενα από την Γερμανία προϊόντα χρεώνονταν 200-500% πάνω από την πραγματική τους αξία.
Αλλά, σα να μην έφταναν μόνον αυτές οι “τιμωρίες” του ελληνικού λαού, οι Γερμανοί, εκτός από τις εκτελέσεις αμάχων, παιδιών, γυναικών και γερόντων που δεν αποτιμώνται, επιδόθηκαν σε μια αισχρότατη κλοπή, λεηλασία και καταστροφή αρχαιοτήτων, απογυμνώνοντας την ίδια την ιστορική παρακαταθήκη της πατρίδας μας (βλ. Γ. Λεκάκη: Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα της Κατοχής – Από τα Επίσημα Αρχεία του Κράτους). Ακόμα και το κατοχικό υπουργείο Πολιτισμού έκαμε έκκληση γι' αυτό τον λόγο προς τις γερμανικές υπηρεσίες να σεβαστούν την πολύτιμη κληρονομιά της Ελλάδας... αλλά αυτοί, αναιδέστατα, την επέστρεψαν ως απαράδεκτη.
Έτσι, η Γερμανία διαθέτει σήμερα σημαντικότερη συλλογή αρχαιοτήτων... από την Ελλάδα, παρ' ότι δεν έχει αρχαία ιστορία! (ούτε σοβαρό μεσαιωνικό πολιτισμό, βέβαια). Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Κανενός “πολιτικού ανδρός” το αυτί δεν ιδρώνει τόσα χρόνια!
Πηγή: www.facebook.com/leonidas.aposkitis
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου