Αντίστοιχους προβληματισμούς περιέχει και το βιβλίο "Πως να κερδίσεις μια εκλογή στην Ινδία" του Shivam Singh που εξετάζει τις ινδικές εκλογές του 2014 και του 2019. Ο Shivam Singh ξέρει γιατί μιλάει, αφού εργάσθηκε ο ίδιος ως αναλυτής δεδομένων στις εκλογές για το κυβερνών σήμερα εθνικιστικό ινδουιστικό κόμμα. Στη συνέχεια παραιτήθηκε, όμως, καταγγέλλοντας τις μεθόδους και την πολιτική του. Σήμερα εργάζεται για την αντιπολίτευση.

Προσωπικά δεδομένα και μικρο-στοχοποίηση

Το ερώτημα που θέτουν και η ταινία και το βιβλίο είναι η απειλή για τη δημοκρατία από τους γίγαντες της τεχνολογίας όπως το Facebook. Διότι αν η Cambridge Analytica μπορεί να χρησιμοποιήσει τα προσωπικά δεδομένα του Facebook για να "κλέψει" τρόπον τινά τις εκλογές, δεν "κλέβει" στην πραγματικότητα μια εκλογή, αλλά την ίδια τη δημοκρατία.

Αυτό που ήρθε τώρα να προστεθεί στη διαφήμιση και στον έλεγχο των Μίντια --μέθοδοι που υπήρχαν και παλαιότερα-- είναι η μικρο-στοχοποίηση (micro-targeting). Η συλλογή προσωπικών δεδομένων που δίνουν μια εικόνα των χρηστών επιτρέπει σε εταιρείες όπως η Google, η Facebook και η Amazon να στοχοποιήσουν όλο τον πληθυσμό με διαφημιστικά μηνύματα που είναι διαφορετικά για κάθε αποδέκτη και προσαρμοσμένα στο ατομικό προφίλ του. Έτσι κατάφεραν οι εταιρείες αυτές, όπως επίσης η Alibaba και η WeChat να περιλαμβάνονται σήμερα στις 10 μεγαλύτερες παγκοσμίως.

Το φιλμ The Great Hack κάνει και μια ακόμα αποκάλυψη. Πολλά από αυτά τα εργαλεία έχουν προκύψει από την έρευνα για επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου (psyops) και τεχνικές κυβερνοπολέμου που ταξινομούνται ως "όπλα" για σκοπούς ελέγχου εξαγωγών. Μεταξύ άλλων, αυτά τα εργαλεία χρησιμοποιούνται για να διασπείρουν μίσος, παραπληροφόρηση και διχασμούς με διασπορά fake news και άλλων τρόπων σε χώρες όπου επιδιώκεται αλλαγή καθεστώτος.

Η ταινία εξηγεί, επίσης, πως η προσπάθεια δεν γίνεται προς την κατεύθυνση της μεγάλης μάζας των εκλογέων που είναι αποφασισμένοι να ψηφίσουν το ένα ή το άλλο κόμμα πολύ πριν από τις εκλογές. Στόχος είναι το τμήμα που ταλαντεύεται από τον ένα στον άλλο και μπορεί να δώσει τελικά τη νίκη. Ο Τραμπ αίφνης εξελέγη εξαιτίας της θετικής ψήφου 70.000 εκλογέων σε τρεις πολιτείες. Αν αυτοί ψήφιζαν διαφορετικά θα έβγαζαν την Κλίντον πρόεδρο!

Ένας δυστοπικός κόσμος

Από τη στιγμή που ξέρεις το "ψυχομετρικό πορτρέτο" του κάθε ψηφοφόρου του στέλνεις τα κατάλληλα μηνύματα. Στο Τρινιντάντ για παράδειγμα έστειλαν στους έγχρωμους νέους ψηφοφόρους μηνύματα που τους καλούσαν σε "αντίσταση" και αποχή από τις εκλογές. Την ίδια στιγμή συντηρητικοί ψηφοφόροι έπαιρναν μηνύματα που τους καλούσαν να πάνε να ψηφίσουν, τονίζοντας τις αξίες της οικογένειας και γιατί πρέπει κανείς να ακούει τους γονείς του.

Το κλειδί είναι να ξέρεις αρκετά γι' αυτόν στον οποίο στέλνεις το μήνυμα, ώστε να του στείλεις αυτό που θα ασκήσει επιρροή. Η ανάλυση δεδομένων δείχνει ότι κάτι τέτοιο έγινε και στις τελευταίες εκλογές στο Ούταρ Πραντές, το μεγαλύτερο κρατίδιο της Ινδίας. Στους ψηφοφόρους της αντιπολίτευσης εστάλησαν μηνύματα που τους εξηγούσαν ότι όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι και οι εκλογές δεν χρησιμεύουν σε τίποτα.

Αντιθέτως, οι ψηφοφόροι της κυβέρνησης έπαιρναν μηνύματα ότι ο πατριωτισμός επιβάλλει να πάνε στις κάλπες και να ψηφίσουν, καταφέροντας ένα χτύπημα στους "εχθρούς". Στη Βραζιλία, μια μαζική καμπάνια fake news μέσω του WhatsApp επέτρεψε την εκλογή του άσημου (και εν πολλοίς απόντος από την προεκλογική εκστρατεία) Μπολσονάρου στην Προεδρία.

Το Great Hack αποκαλύπτει και κάτι άλλο. Το κοινωνικό σύμπαν που παράγει το Facebook και η Google είναι "δυστοπικό", είναι ένας κόσμος κοινωνικών δικτύων που διχάζει και δεν ενώνει τους ανθρώπους. Όσοι χρησιμοποιούν facebook το έχουν διαπιστώσει, συγκρίνοντας τον αριθμό επιθετικών ή υβριστικών μηνυμάτων με τα θετικά. Το Facebook αντελήφθη πολύ νωρίς ότι τα άγχη και οι φόβοι μας είναι πολύ ισχυρότερα ως διαφημιστικά εργαλεία από αυτά που μας αρέσουν, από τα like μας.

Η πώληση, όμως, στους διαφημιστές και η χρήση από αυτούς δεδομένων για τα άγχη, τους φόβους και τα μίση των υποψηφίων καταναλωτών, αλλά και ψηφοφόρων, οδηγεί τελικά σε έκρηξη της αρνητικής πλευράς των ανθρώπων στα κοινωνικά δίκτυα. Αυτό εξηγεί και την επιτυχία των τηλεοράσεων μίσους και fake (hate TV και fake TV).

Κίνδυνοι και πιθανές απαντήσεις

Όλα τα παραπάνω σχετίζονται με το πως κερδίζονται οι εκλογές, αλλά είναι προφανές ότι οι ίδιες μέθοδοι είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν και σε ένα σωρό άλλα ζητήματα. Ακόμα και για να αποσταθεροποιήσουν καθεστώτα, ή να προκαλέσουν διεθνείς κρίσεις και πολέμους. Σημειωτέον επίσης ότι ζούμε σε μια περίοδο εκρηκτικής διαρκούς επανάστασης στην τεχνολογία, που δημιουργεί νέα εργαλεία και προβλήματα πολύ νωρίτερα από όσο οι κοινωνίες προλαβαίνουν να τα καταλάβουν και να τα αντιμετωπίσουν.

Η απειλή για τη δημοκρατία είναι τεράστια και η απάντηση όχι προφανής. Ο έλεγχος και αυστηρός περιορισμός των χρημάτων που διατίθενται για επιρροή στις εκλογές είναι μία μέθοδος. Ορισμένοι πιστεύουν ότι δεν επιτρέπεται ιδιωτικές επιχειρήσεις να διατηρούν τέτοιες δυνατότητες και εργαλεία που οφείλουν να τελούν υπό κοινωνικό έλεγχο.

Ο βαθμός εγρήγορσης και συνείδησης μιας κοινωνίας, ο βαθμός διαρκούς --και όχι μόνο στις εκλογές-- συμμετοχής της στα κοινά είναι επίσης ένα βασικό εργαλείο αντιμετώπισης των προσπαθειών χειραγώγησης και παραπλάνησης από συσσωματώσεις πανίσχυρων οικονομικών-πολιτικών συμφερόντων, με μονοπωλιακή ή ολιγοπωλιακή θέση στην αγορά.


Πηγή: Ιδεοπηγή