Ο θόρυβος ήταν διαπεραστικός, όσοι βρίσκονταν στην περιοχή σταμάτησαν κάθε δραστηριότητα και έστρεψαν τα μάτια τους προς την πλευρά του διαδρόμου. Ξαφνικά πρόβαλαν δύο γιγαντιαία αμερικανικά air-tankers (KC-10), που απογειώθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα. Τι γυρεύουν τα αμερικανικά αυτά γιγαντιαία αεροσκάφη στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος»;

Και τα δύο κατευθύνθηκαν δυτικά της Πελοποννήσου, όπου συνάντησαν ένα ζεύγος F-16 το οποίο είχε απογειωθεί από την Κρήτη για ασκήσεις ανεφοδιασμού. Τα αμερικανικά tankers ανεφοδιάζουν στον αέρα ελληνικά μαχητικά, και αυτό είναι αποτέλεσμα της νέας ελληνοαμερικανικής “αμυντικής” συμφωνίας που είχε υπογραφεί πρόσφατα από τους Νίκο Δένδια και Μάικλ Πομπέο. Τα ελληνικά μαχητικά έχουν ανάγκη από τέτοιες ασκήσεις, αφού μετέχουν σε αποστολές του ΝΑΤΟ, όπου προβλέπεται και εναέριος ανεφοδιασμός.



Τα αμερικανικά KC-10 προτιμούν τώρα τελευταίως το «Ελευθέριος Βενιζέλος», από τότε που αραίωσαν την παρουσία τους στη βάση Ιντσιρλίκ στην Τουρκία. Για λόγους ασφαλείας, αλλά επειδή θέλουν και μακρύ διάδρομο απογείωσης. Αλλά και στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» δεν πρόκειται να μείνουν μόνιμα. Μεταναστεύουν στη Λάρισα.

Προτού όμως πούμε τι άλλο προσφέρει η Λάρισα στους Αμερικανούς σύμφωνα με την ελληνοαμερικανική συμφωνία, θα πάμε στην Αλεξανδρούπολη. Αμερικανική στρατηγική επένδυση λόγω των αμφιλεγόμενων σχέσεων ΗΠΑ – Τουρκίας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ άρχισε συγκεκριμένα την πραγματοποίηση μιας στρατηγικής επένδυσης στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Τέτοια που δεν γνώρισε ποτέ το λιμάνι. Αλλά γιατί προτίμησαν οι Αμερικανοί την Αλεξανδρούπολη;

Πρώτον, επειδή οι Τούρκοι τούς έχουν εκμεταλλευθεί επί χρόνια ζητώντας τους υπέρογκα ποσά για διελεύσεις από τα στενά του Βοσπόρου και, δεύτερον, επειδή ο λιμένας της Αλεξανδρούπολης χάρη στη στρατηγική του θέση και στις υποδομές του είναι κατάλληλος για τη στήριξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή, όπως το απέδειξε και η πρόσφατη άσκηση «Σπαθοφόρος Φρουρός» («Saber Guardian 2019»).

Όταν οι Αμερικανοί κάνουν λόγο για «στρατηγική επένδυση», εννοούν λιμενικές εγκαταστάσεις (ήδη άρχισαν να τις πραγματοποιούν) αποβλέποντας να κάνουν την Αλεξανδρούπολη μία από τις σημαντικότερες στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή, ικανή, όπως λέει η Ουάσιγκτον, να παρακολουθεί (ή ακόμα και να εμποδίζει εάν απαιτηθεί) την πρόσβαση ρωσικών πλοίων στη Μεσόγειο.


Η βάση στον Άραξο επίσης αναβαθμίζεται. Υπήρξαν σκέψεις (που ακόμη δεν έχουν εγκαταλειφθεί) να μεταφερθούν εκεί βαριά όπλα (ανάμεσά τους και πυρηνικά) από τη βάση του Ιντσιρλίκ.

Οι εγκαταστάσεις υπάρχουν, πλην όμως πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας σημείωναν ότι εάν οι Αμερικανοί αποφασίσουν να μεταφέρουν τα πυρηνικά όπλα τους από την Τουρκία στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να τα μεταφέρουν στον Άραξο αλλά στη Σούδα. Με την προϋπόθεση να συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση. Η οποία, εάν συμφωνήσει, θα ζητήσει και ανταλλάγματα, αν και δεν το συνηθίζει.

Στην Κρήτη άλλωστε έχουν όλες τις εγκαταστάσεις, από εκεί επιχειρούν τα αεροπλάνα τους. Ωστόσο η αεροπορική βάση του Άραξου αποτελεί σημαντική βάση μεταστάθμευσης όχι μόνο των αμερικανικών αλλά και των νατοϊκών μαχητικών (και κατασκοπευτικών) αεροσκαφών.

Πάντως η νέα αμυντική συμφωνία αφορά τη συμπερίληψη, πέραν της αεροπορικής βάσης της Σούδας στην Κρήτη, των άλλων τριών περιοχών στις οποίες παρατηρείται την τελευταία τετραετία έντονη αμερικανική στρατιωτική παρουσία.

Πρόκειται για τις αεροπορικές βάσεις της Λάρισας και του Στεφανοβικείου, του λιμένος της Αλεξανδρούπολης (όπως πιο πάνω έχει αναφερθεί), αλλά επίσης της προβλήτας Μαραθίου στην Κρήτη, η οποία, αν και λιγότερο γνωστή ως εγκατάσταση, αποτελεί κομβική συνεισφορά στις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις λόγω του Κρηπιδώματος Κ-14 που προσφέρει τη δυνατότητα φιλοξενίας πυρηνοκίνητων αεροπλανοφόρων.

Το καθεστώς της όμως είναι περίπλοκο, διότι σήμερα φέρει νατοϊκό μανδύα και η μετατροπή του σε διμερές δεν είναι απλή. Σε αυτό το κρηπίδωμα (ή προβλήτα, όπως διαφορετικά ονομάζεται) έχουν κατά καιρούς ελλιμενιστεί πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα αλλά και υποβρύχια, όχι μόνο αμερικανικά. Έχουν σταθμεύσει εκεί γαλλικό αεροπλανοφόρο και βρετανικά πυρηνικά υποβρύχια, δημιουργώντας έναν πρόσθετο πονοκέφαλο στον «Δημόκριτο», που υποχρεούται να κάνει μετρήσεις στην περιοχή και στη θάλασσα για το εάν υπάρχει διαρροή ραδιενέργειας.

Πάντως τελευταίως όλο και πυκνώνουν τα ξένα ντοκιμαντέρ που κατατάσσουν τη Σούδα στις δέκα καλύτερες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις σε όλον τον κόσμο.

Η αεροπορική βάση της Ανδραβίδας θα μπορούσε να αποτελέσει για τους Αμερικανούς μια εναλλακτική επιλογή πέραν των μεγάλων βάσεων σε Ιντσιρλίκ (Τουρκία) και Σιγκονέλα (Ιταλία), καθώς έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει μεγάλα αεροσκάφη που δεν είναι εύκολο πλέον, λόγω κίνησης, να εξυπηρετηθούν στη Σούδα. Αυτή ήταν η πρόταση που έκανε η ελληνική πλευρά προς τους Αμερικανούς. Αλλά οι Αμερικανοί επέμειναν στη Λάρισα.

Στη Λάρισα το ενδιαφέρον των Αμερικανών αλλά και του υπουργείου Άμυνας είναι έκδηλο. Για τους Αμερικανούς επειδή στην 115 ΠΜ στη Λάρισα σταθμεύουν από την 1η Μαρτίου 2018 δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη ΜQ-9 Reaper.


Είναι κατασκοπευτικά και επιχειρούν κυρίως στη Βόρεια Αφρική (Υεμένη – Λιβύη). Για την Πολεμική Αεροπορία τα αεροσκάφη αυτά έχουν ενδιαφέρον επειδή θα περάσουν σε ελληνική ιδιοκτησία ύστερα από ένα εύλογο διάστημα. Όχι βεβαίως δωρεάν, αλλά είναι αεροσκάφη προηγμένης τεχνολογίας που χρειάζονται οι Ένοπλες Δυνάμεις ως αντιστάθμισμα των τουρκικών drones που όλο και συχνότερα εμφανίζονται στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ.

Τέλος, η βάση στο Στεφανοβίκειο, όπου ήδη σταθμεύουν αμερικανικά Απάτσι και άλλα πολεμικά ελικόπτερα. Όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, έχουν προγραμματιστεί ασκήσεις με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ οι Αμερικανοί σχεδιάζουν είτε να αγοράσουν μια μεγάλη έκταση όπου θα εγκαταστήσουν τους στρατιώτες τους (τώρα μένουν στην ελληνική μονάδα), είτε να νοικιάσουν την έκταση αυτή.

Όπως έλεγε και ένας χειριστής Απάτσι (από το Αρκάνσας): «Πολύ καλύτερα να ξεχειμωνιάζουμε στο Στεφανοβίκειο παρά στην παγερή Πολωνία».


Πηγή: ΙΣΚΡΑ