Welcome to hell......



Του Περικλή Δανόπουλου

Χτες γύρω στις 9 το βράδυ. Μετρό Ελληνικό - Ανθούπολη, κάπου στην Δάφνη. Μια παρέα δεκαπεντάχρονων αγοριών,7-8 περίπου, που μιλούν δυνατά, αστειεύονται έχουν καταλάβει το μισό βαγόνι. Στα καθίσματα του επόμενου βαγονιού κάθονται 2 άλλοι συνομήλικοι. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.

Χωρίς κανένα σοβαρό λόγο, επειδή....στραβοκοιτάχτηκαν, τα πολλά αγόρια επιτίθενται με λύσσα στα δύο, τα οποία γεροδεμένα όπως ήταν, δεν υποχώρησαν, κάτι που εξαγρίωσε περαιτέρω τους επιτιθέμενους.

Οι σκηνές τυφλής βίας που ακολούθησαν, δύσκολα περιγράφονται με λόγια...

Όσο και αν εξοργιστεί κανείς, με το θρασύδειλο 8 εναντίον 2, παρατηρώντας, τα ρούχα, τον τρόπο συμπεριφοράς, την γλώσσα που χρησιμοποιούσαν, εύκολα συμπέραινες, ότι δεν ήταν παιδιά αστών, δεν ήταν από τα ΒΠ, αλλά μάλλον παιδιά ενός κατώτερου Θεού.

Παιδιά σε σχολεία με εκπαιδευτικούς αλλά όχι δασκάλους. Παιδιά οικογενειών που έχουν πληγεί από όσα συμβαίνουν στην χώρα δέκα χρόνια τώρα.

Παιδιά που για να εκτονωθούν, θα καταφύγουν στον χουλιγκανισμό, στο σχολικό bullying, στον μηδενισμό και στην τυφλή βία. Ίσως να είναι και δυνητικά μέλη συμμοριών.

Ποια αλήθεια διέξοδο έχουν σε ένα κράτος που αντί να γεμίζει τα σχολεία με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, αυτό μειώνει το προσωπικό και κλείνει σχολεία;

Πως να αντιδράσουν στα ερεθίσματα μιας χαοτικής κοινωνίας που έχει υποκύψει στο νεοφιλελεύθερο δόγμα του ''ο θάνατός σου η ζωή μου''

Γεγονότα τέτοια θα έχουμε όλο και περισσότερα. Σε μέρη όπου θα παραμείνουν απλά περιστατικά, με κανένα ενδιαφέρον, για τον τύπο και κυριότερα να είναι αθέατα, άρα όχι ενοχλητικά για την καλή κοινωνία.

Welcome to hell......

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου