Μέσα σε όλα τα άσχημα που συμβαίνουν στον τόπο, υπάρχουν και κάποια καλά.
Υπάρχουν κάποιες ευκαιρίες που πρέπει να αξιοποιηθούν, υπάρχουν και κάποιες συνθήκες εξαιρετικά ευνοϊκές, που δεν πρέπει να αγνοηθούν.
Με όλα όσα έχουν πράξει οι δυο τελευταίες κυβερνήσεις, έχει τρωθεί το πατριωτικό συναίσθημα του λαού. Χτυπιέται η έννοια του έθνους, η Ελλάδα δεν θυμίζει πια χώρα, αλλά χώρο.
Οι συνθήκες είναι αυτές που πρέπει, ώστε να δημιουργηθεί ξανά ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, με γνώμονα την προστασία της ίδιας της υπόστασης μας. Ο πατριωτισμός αρχίζει ξανά, να παίζει κυρίαρχο ρόλο στις συζητήσεις ανάμεσα στους πολίτες.¨
Όμως, ύστερα από τόσους και τόσους πατριδοκάπηλους που κηλίδωσαν τον πατριωτισμό με όσα έκαναν και περισσότερο με όσα δεν έκαναν, μετά από όλους όσους έκαναν την πατρίδα ''σημαία ευκαιρίας'', θα πρέπει να ξεκαθαριστούν και να επαναδιατυπωθούν κάποια πράγματα.
Πατριωτισμός δεν είναι μόνο βαρύγδουπα λόγια , συμμετοχή σε κάποια συλλαλητήρια και σε κάποιες εκδηλώσεις. Σε αυτή την πατρίδα που αγαπάμε, υπάρχει ένας λαός.
Και σε πείσμα όλων των αναθεωρητών, αριστερής ή νεοφιλελεύθερης προέλευσης, δεν υπάρχει λαός χωρίς την πατρίδα και σίγουρα δεν υπάρχει πατρίδα χωρίς τον λαό.
Ο πατριωτισμός, δεν πρέπει να εξαντλείται μόνο στην αντιμετώπιση των εξωτερικών απειλών, ούτε είναι η Τουρκία η μοναδική απειλή. Όταν απειλείται ο λαός απειλείται και η πατρίδα και vice versa.
Όταν κλείνουν λιγνιτωρυχεία και χιλιάδες οικογένειες μένουν στον δρόμο , όταν πωλείται το νερό και κάθε δημόσιο αγαθό, όταν συμπολίτες κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι, όταν συμπατριώτες μένουν άνεργοι, όταν συνάνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια τροφή, τότε είναι πατριωτικό καθήκον και ύψιστο μάλιστα, ο ξεσηκωμός και η αντίσταση σε όλα αυτά.
Γιατί όλα αυτά έγιναν από θεσμούς και ανθρώπους που είναι ξεκάθαρα εχθρικοί προς τον λαό, άρα και προς την πατρίδα.
Ο εχθρός, δεν είναι ποτέ μόνο εξωτερικός. Ο χειρότερος βρίσκεται εντός των πυλών και μάλιστα ενδεδυμένος με φορεσιά φιλολαϊκή , ή σκορπώντας απατηλές ελπίδες. Και τα μεγάλα κάστρα, από μέσα πέφτουν.
Εθνικό και κοινωνικό, έχουν συναρθρωθεί. Δεν χωρίζονται λοιπόν οι διεκδικήσεις, με όρους του περασμένου αιώνα, στα κοινωνικά οι αριστεροί και στα εθνικά οι δεξιοί.
Η λευτεριά,η Εθνική ανεξαρτησία, το κράτος δικαίου, που θα υπηρετεί τους πολίτες και θα προστατεύει την πατρίδα και τα Εθνικά δίκια, δεν είναι θέματα πολιτικού αυτοπροσδιορισμού, αλλά απόφασης.
Απόφασης για αγώνα μέχρις εσχάτων, για λεύτερο λαό σε ελεύθερη πατρίδα.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου