Ας συνομολογήσουμε -εισαγωγικά, στο παίγνιο της πανδημίας- τη βασικότερη κοινής μας πρόγνωση, ότι:(Ο Covid-19, «δεν παίζεται» κι ούτε αποκρούεται, εύκολα, από κανέναν. Συχνότατα δε, μήτε κι από τους λοιμωξιολόγους)!

Ότι διακυβεύεται, πάντως, στην οικονομία, με την πανδημία που βιώνουμε -ιδίως στον τουρισμό, με τα υποκείμενα νοσήματα του- θα είναι -σε μεγάλο βαθμό- η συνέχεια κι η συνέπεια κάποιων «πειραγμένων κύβων», από το επιδέξιο παιχνίδι, της πολιτικής των «εναρμονισμένων πρακτικών», που -ανεξέλεγκτη ακόμα- θα ασκεί η TUI, κάτω από το τραπέζι, μα και κάτω από μια ανεξήγητα προκλητική κι ανεξάντλητη -μέχρι και σήμερα- ανοχή και αδιαφορία της «Επιτροπής Ανταγωνισμού»!

Ενώ η TUI, θα εξακολουθεί να εξασκεί τον «αθέμιτο ανταγωνισμό» της -ως ο λοιμώδης ιός, που παρασιτοβιεί σε βάρος άλλου οργανισμού, του “υγιούς ανταγωνισμού” στην τουριστική μας αγορά- σε βάρος και της χώρας μας. Να την υποβάλει, δηλαδή, σε βαριά υποκείμενα νοσήματα. Μετατρέποντάς την σε ένα πολύ φτηνό και μη βιώσιμο “φορτιστή Ανθρώπινων μπαταριών” – των πελατών της. Και σε ένα χρήσιμο θύμα, σφετερισμού, βανδαλισμού και λεηλασίας των αναφαίρετων συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων!

Κι ο «χαμός στο ίσωμα», του “μοντέλου TUI“, που μας κούρσεψε και μας κούρασε, επιμένει να θέλει να φιλοξενηθεί σε Εμάς, τους «χαμένους στο διάστημα» κι από τα πριν, «χαμένους από χέρι»… Εμάς, που είμαστε διεθνώς πολιτογραφημένοι ως: οι άβουλοι πολυχρηστικοί καπνοσυλλέκτες, οι μοιραίοι κι επίδοξοι νοθευτές, ποτών κι ευφραντικών κάθε είδους και οι απελπιστικά διαθέσιμοι σερβιτόροι, στην μπαλάντα των ανεκπλήρωτων ονειρικών ψευδαισθήσεων, μα και των παραισθήσεων, μιας ανεπαλήθευτης επιβίωσής μας, στο τέλος…

Η TUI, καλά κάνει κι εξυπηρετεί -με κάθε τρόπο- τα αχαλίνωτα συμφέροντά της, όπου, όταν κι όσο μας βρίσκει μπόσικους!!!

Το θέμα -για εμάς- είναι: να αποκατασταθεί η νομιμότητα του “υγιούς ανταγωνισμού” στην τουριστική αγορά, χωρίς τις «Αντιανταγωνιστικές Πρακτικές» και δίχως τις βαριές επιπτώσεις του «Αθέμιτου Ανταγωνισμού», που εξακολουθητικά μας επιβάλλει η TUI. Και ιδίως, να πράξουν ότι τους αναλογεί, όσοι είχαν και έχουν την αρμοδιότητα να διαφυλάξουν τον υγιή αυτόν ανταγωνισμό, από κάθε παραβίασή του. Οι αρμόδιοι, γι’ αυτά, είναι: τόσο η “Επιτροπή Ανταγωνισμού“, που επεμβαίνει κατασταλτικά -όταν χρειάζεται και χρειάζονταν ήδη, προ πολλού, ως αδήριτη ανάγκη μας- όσο και -προληπτικά- η εκάστοτε Κυβερνητική πολιτική. Η οποία, θα όφειλε να είχε προβλέψει, να γνωρίζει, να μην αδιαφορεί και να αποκρούει -αν όχι να διευκολύνει κιόλας- αυτές τις “αντιανταγωνιστικές πρακτικές” που ασκεί -συστηματικά και με τόσο βαριά αρνητικά αποτελέσματα, για τη χώρα όλη- η ολιγοψωνιακή -με τη δεσπόζουσα θέση της, ανάμεσα στους Tour Operators- φίλη μας TUI…

Άλλωστε, αποτελεί κοινή διαπίστωση -για τις αθέμιτες πρακτικές- πως:

–Τα ολιγοπώλια, αυξάνουν δραματικά τις τιμές (βλέπε, τιμές φαρμάκων της Novartis)!

–Τα ολιγοψώνια τις μειώνουν, εξοντωτικά (βλέπε, τις τιμές που προσφέρει η TUI)!

Μα, αν η σιωπή -για τους ιούς, της TUI και της «Επιτροπής Ανταγωνισμού»- ήταν χρυσός -για ορισμένους, μέχρι και εχθές- η διαιώνισή της, στην πανδημία, συνιστά, πλέον, το πιο άγριο έγκλημα, για όλους μας…

Ωστόσο, ας γίνει κατανοητό, επίσης, πως: η ελαχιστοποίηση των απωλειών, στον τουρισμό, απ’ την πανδημία, δεν συμβιβάζεται με την πολυτέλεια του στρουθοκαμηλισμού μας στα προβλήματά του!

Ξεκινώντας μια γενικότερη θεώρηση των επιπτώσεων της πανδημίας του Covid-19, αξίζει να δούμε τις νεότερες προβλέψεις του Δ.Ν.Τ., για την παγκόσμια ύφεση, που σοκάρουν. Ανεβάζοντας την, από -3% αρχικά, σε -4,9% στη συνέχεια, για το 2020. Με συνολική απώλεια, στην παγκόσμια οικονομία, στο διάστημα δυο ετών (2020-21), άνω των 12 τρις δολαρίων.

Οι ίδιες εκτιμήσεις του Δ.Ν.Τ., θεωρούν πως: οι επιπτώσεις της πανδημίας θα ενταθούν κι άλλο, μέσα στην κρίση -σε βαθμό και διάρκεια- σε τομείς όπως ο τουρισμός! Στην ύφεση της ευρωζώνης, οι προβλέψεις του Δ.Ν.Τ., βρίσκονται στο -10,2%! Σοβαρή θεωρεί, επίσης, τη διεύρυνση ανισορροπιών στην ευρωζώνη. Με τη Γερμανία να δείχνει αντοχή στην ύφεση, σε αντιδιαστολή προς τις χώρες του Νότου της Ε.Ε..

Η ανθεκτικότητα αυτή της Γερμανίας, δεν είναι άσχετη από το γεγονός ότι: όπως έγραψε ο τύπος, οι γερμανικές αυτοτελείς δαπάνες -για υποστήριξη της Γερμανίας στην πανδημία- θα είναι πολύ μεγαλύτερες από τις -επίσης- μεγάλες δαπάνες, που προβλέπει η ΚΟΜΙΣΙΟΝ για όλες τις χώρες της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένης και πάλι, της Γερμανίας. Συνεπώς, αναμένεται να εκτιναχθεί κι άλλο -μετά την πανδημία- η οικονομική μεγέθυνση της κι η απόστασή της, από άλλες χώρες της Ε.Ε.. Ενισχύοντας περαιτέρω τη θέση της και στον παγκόσμιο οικονομικό ανταγωνισμό…

Παρά, όμως την επιτυχημένη αντιμετώπιση της πανδημίας, η αναμενόμενη -εξ αιτίας της- οικονομική ύφεση στην Ελλάδα, προβλέπεται να είναι μεγαλύτερη από άλλες χώρες, με μικρότερη επιτυχία στην απόκρουση του κορωνιού. Κι αυτό, λόγω της υπερέκθεσης μας -σε πολλές περιφέρειες της χώρας- στην «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού και το στρεβλό του μοντέλο. Ιδίως όταν, ο τουριστικός κλάδος, είναι -αντικειμενικά- εξαιρετικά ευάλωτος, απόλυτα εκτεθειμένος και βαριά πληττόμενος, από τη διαχρονική οικονομική απομύζηση και μια ιδιαίτερα επιβλαβή οικονομική λεηλασία του, από το γερμανικό τουριστικό κολοσσό, που δεσπόζει και παγκόσμια. Από την μεγάλη -«ολιγοψωνιακή»- φίλη μας, την TUI…

Την TUI που -όπως έγραψε κι ο οικονομικός τύπος- προβλέπεται να της παρασχεθεί οικονομική στήριξη, στην πανδημία, από την KFW, με χρηματοδότησή της 1,8 δισ. ευρώ. Ένα ποσό, που είναι πέρα κι απ’ τη χρηματοδοτική γραμμή στήριξης της με 1,7 δισ. ευρώ, από το γερμανικό δημόσιο. Και η γερμανική αεροπορική εταιρία Lufthansa, εξάλλου, προβλέπεται να στηριχθεί κι αυτή, με άλλα 9 δισ. ευρώ! Όσο, σχεδόν και το συνολικό πρόγραμμα δαπανών για την κρίση στη χώρα μας, όλο το 2020!

Παρά την «κορωνο-υποστήριξη της» αυτή, φθάνουν πληροφορίες, πως: ήδη, η TUI, πιέζει ασφυκτικά τους Έλληνες ξενοδόχους, για επαναδιαπραγμάτευση των τιμών τους. Με μείωσή τους έως και -40%, κάτω από τις περσινές. Και για κρατήσεις, από τον Αύγουστο και μετά. Εύλογη είναι κι η προτεραιότητά της, στην πληρότητα των 50 -5άστερων, κατά πλειονότητα- ξενοδοχείων της TUI, στη χώρα μας.

Αξίζει να αναλογιστούμε όμως, πως: Ακόμα και στο υπεραισιόδοξο σενάριο, της συνολικής μετακύλησης, στη χώρα μας, του ποσού των 3,5 δισ. ευρώ, της υποστήριξης στην TUI. Και της υποθετικής, επίσης, διάθεσής του, μόνο στους Έλληνες ξενοδόχους. Τότε, το ποσό αυτό, θα αποτελούσε, ένα μέρος μόλις, απ’ την απωλεσθείσα –παράνομη– παρακράτηση των δεδουλευμένων -κοστολογικά- κι ανείσπραχτων -πρακτικά- εσόδων του ελληνικού τουρισμού, εξ αιτίας του «μοντέλου TUI», μόνο για το 2019. (Προσοχή. Πρόκειται για «κοστολόγηση» απαλλαγμένη από τη στάθμιση της αναλογούσας επιβάρυνσης της φετινής πανδημίας!). Κι αντίθετα τώρα, η TUI, επιδιώκει την περαιτέρω μείωση των τιμών, κατά -40%, παρά τη σημειούμενη ήδη απώλεια της μισής τουριστικής περιόδου, για την οποία, τυγχάνει υποστήριξης και παρά την κοστολογική επιβάρυνσή μας, απ’ τα επιβαλλόμενα «Covid υγειονομικά πρωτόκολλα»…

Κοντολογίς. Υπολογίζουμε πως: ο ελληνικός τουρισμός, έχει αποστερηθεί κι επιβαρυνθεί, από την TUI, μόνο για το 2019 (με μεθόδους «Αθέμιτου Ανταγωνισμού» και «αντιανταγωνιστικών πρακτικών», που εφαρμόζει σε βάρος μας) ένα ποσό, ύψους περί τα 10 δισ. ευρώ! Κι επειδή εδώ αναφερόμαστε στη τάξη τέτοιων μεγεθών, θα μπορούσαμε -αβίαστα- να πούμε πως: «Αν η NOVARTIS υπήρξε ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο και ταυτόχρονα, μια τόσο μεγάλη σκευωρία; Τότε και η TUI, στην Ελλάδα, είναι μια σκευωρία «αθέμιτου ανταγωνισμού», επί πολλά χρόνια και ταυτόχρονα, ένα κολοσσιαίο και καραμπινάτο οικονομικό σκάνδαλο» σε βάρος της χώρας! Και μάλιστα: «ένα σκάνδαλο, που είναι το μεγαλύτερο, από συστάσεως του ελληνικού κράτους» (Όπως, ανακριβώς, δήλωνε, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και για την NOVARTIS…)!

Κι εξ αιτίας -ακριβώς- των μεθόδων της TUI, μέσα στη 10ετία των Μνημονίων, είχαμε τα συνεχόμενα Τουριστικά «Ρεκόρ Γκίνιας». Ώστε -παρά τον υπερδιπλασιασμό των αφίξεων τουριστών και τον υπερτριπλασιασμό της δυναμικότητας των 5άστερων ξενοδοχείων -που αναβαθμίζουν την ποιότητα κι ανεβάζουν το κόστος λειτουργίας, αλλά και τις τιμές, του τουριστικού προϊόντος- «καταφέραμε» να καταστήσουμε τον τουριστικό μας κλάδο, ασύγκριτα πιο χρεωμένο, έναντι όλων των άλλων. Οι οποίοι, κάθε άλλο παρά διάνυσαν καμιά ανθηρή οικονομική περίοδο.

Το γεγονός, επίσης, του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών δανείων, των ξενοδοχείων, που έφτασε στο 45%, προ κορωνοϊού, αποτελούσαν την πλειονότητα των κόκκινων δανείων, όλων των επιχειρήσεων. Κάτι που συνέβαλε καθοριστικά στη συνεχή αποδυνάμωση κι αποδόμηση του τραπεζικού συστήματος και ήταν συμβατό -λογικά- με τα αλλεπάλληλα Success Story, των εκρηκτικών αυξήσεων αφίξεων τουριστών, τα οποία έπρεπε να αυξάνουν το τζίρο και την οικονομική ευρωστία του κλάδου, αντί για τις ζημίες που τους έπνιγαν…

Και σαν να μην έφταναν αυτά, για πολλά χρόνια. Σαν να μην υπήρχαν τα δεκάδες σχετικά άρθρα -και δικά μου- καθώς κι οι σχετικές έγγραφες αναφορές και καταγγελίες μου, ακόμα και με φυσική παρουσία, στη γραμματεία της «Επιτροπής Ανταγωνισμού» κατέθεσα την τελευταία μου αναφορά -για κάθε πιθανό ενδιαφερόμενο της «Επιτροπής» σήμερα, το με αρ. πρωτοκόλλου: 2016/000/7000/10/10/2016 12:10΄– και υπήρξε πλήρης απάθεια, εκ μέρους της «Επιτροπής» (κι ούτε ένα τηλεφώνημα!).

Μα και μόνο το στοιχείο -που ακολούθησε- πως: η «Μέση κατά κεφαλή Δαπάνη», ανά τουρίστα, μειώθηκε κατά -30,5% τη τελευταία δωδεκαετία, σύμφωνα με περσινό «Δελτίο Τύπου» του ΣΕΤΕ (Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων), από μελέτη του ΙΝΣΕΤΕ, θα έφτανε για να κηρύξει συναγερμό, προς κάθε Αρχή και στην Πολιτική Ηγεσία της χώρας. Κυριολεκτικό συναγερμό, για την κραυγαλέα αποκάλυψη των τραγικών πειστηρίων της λεηλασίας του ελληνικού τουρισμού, απ’ τον «αθέμιτο ανταγωνισμό», που μας άσκησε η TUI, με το μοντέλο λειτουργίας που μας επέβαλε, εξοντωτικά, μέσω της δεσπόζουσας θέσης που κατείχε στην τουριστική μας αγορά!

Κι ενώ αυτά, φαίνονται ακόμα απίστευτα, σε πολλούς, φτάσαμε στο σημείο να με «αντιγράψει» -στο Κύριο Άρθρο της Κυριακής, 7-6-2020- ως κι η Καθημερινή!!! Όπου, με τίτλο: «Ποιον μύθο σε ποια Ελλάδα». Αναφερόταν -ακριβώς- στο απαράδεκτα στρεβλό τουριστικό μοντέλο που λειτουργούμε. Για το οποίο, κάποιοι το φωνάζαμε κι αντιδρούσαμε, συνεχώς μέχρι σήμερα, απαιτώντας την αλλαγή του!

Όμως, η τραγικά αποπνικτική επίπτωση, στην οικονομική βιωσιμότητα του ελληνικού τουρισμού, αλλά και της οικονομίας όλης, από το «μοντέλο TUI», δεν ήταν μοιραία ή τυχαία. «Δεν έτυχε. Πέτυχε!», όπως λέει κι η γνωστή διαφήμιση ζυμαρικών. Και «Πέτυχε!», με αναπάντητο το ερωτηματικό, για τη συνέχιση του «Αθέμιτου Ανταγωνισμού» που άσκησε η TUI, με τη συνέργεια ανοχής -αν όχι τη συμπαιγνία- της «Επιτροπής Ανταγωνισμού»;

Αν, τώρα, τις επιχορηγήσεις, των: 22,5 δισ. ευρώ ή τα 32 δισ. ευρώ, με τα δάνεια, του «Ταμείου Ανάκαμψης», μέχρι το 2024 ή ως και τα 50 plus δισ. ευρώ, με το ΕΣΠΑ, μέχρι το 2027, τα ρουφήξει κι αυτά, η TUI -με τους τρόπους που ήδη γνωρίζει και χωρίς να την αποτρέπει κανείς- τότε και πάλι: «θα είμαστε άξιοι της κοινής …κακής μας μοίρας»!

Μπορούσαμε να πούμε, πια, αβίαστα: «ας λείπει το βύσσινο», των επιδοτήσεων της ΚΟΜΙΣΙΟΝ κι ότι τις συνοδεύει! Αφού, η προβλεπόμενη αυτή αμοιβαιοποίηση, της στήριξής μας, στην πανδημία, θα φέρει: τις ωφέλειες, στην γερμανική TUI και τη Γερμανία, κυρίως, ενώ τα βάρη -του νέου μας χρέους, απ’ τις επιχορηγήσεις αυτές- σε Εμάς… Μπράβο μας!!!

Η αιμορραγία του ελληνικού τουρισμού και σήμερα, δεν εξαρτάται, τόσο πολύ, από το ανεξέλεγκτο του Airbnb, των βραχυχρόνιων μισθώσεων, ούτε επίσης από την μεγάλη -πράγματι- υπερεπέκταση της λειτουργίας του All Inclusive, στη λειτουργία των ξενοδοχείων, όσο επηρεάζεται, ιδίως -με αφαίμαξη και το στραγγαλισμό του- από τις μακροχρόνιες μισθώσεις, των -συστηματικά αθέμιτων- οικονομικών ενεργειών της TUI. Της TUI που, με τη «δεσπόζουσα θέση» της, παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην ελληνική τουριστική αγορά, δραστηριοποιείται επιδέξια και στοχευμένα σε βάρος μας. Και δρα, τόσο στην πλευρά της Ζήτησης (ως η μεγαλύτερη Tour Operator, με δικά της πρακτορεία, στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε., τη δικιά της Αεροπορική Εταιρία, με τα 130 αεροσκάφη της -συνεργαζόμενη, επίσης, με τη Lufthansa κ.α.- Με τα δικά της κρουαζιερόπλοια, κ.λ.π.).

Όσο, επίσης και στην πλευρά της Προσφοράς (ως Ξενοδόχος, η ίδια. Με 50 ξενοδοχεία στην Ελλάδα, τα περισσότερα 5άστερα & πλειοψηφούσα μέτοχος, από δεκαπενταετίας, στον -ακτινωτά δικτυωμένο στην Ελλάδα- όμιλο της Atlantica, των Κύπριων, υιών του Νικολή Νικολαϊδη, αλλά κατάλληλα εξαπλωμένες συνεργασίας με πολλούς ξενοδοχειακούς ομίλους, διευκόλυνσης του «μοντέλου TUI», στον «Αθέμιτο Ανταγωνισμό» κ.α..) !

Ο «Αθέμιτος Ανταγωνισμός», που από δεκαετίες μας ασκεί η TUI, επιδρά, πάνω στις συνθήκες ισορροπίας του «Νόμου Προσφοράς & Ζήτησης» στην τουριστική μας αγορά. Και υλοποιείται, με ανάρμοστες και κατάλληλα εναρμονισμένες, πρακτικές πολλών παραγόντων, οι οποίες διαταράσσουν την ισορροπία του Νόμου, υπέρ των συμφερόντων του «Ολιγοψωνίου της TUI». Καταρρίπτοντας τις τιμές του τουριστικού μας προϊόντος, εξακολουθητικά κι εντεινόμενα, πολύ κάτω από το κόστος παραγωγής του. Υπενθυμίζουμε πως: το 2020 η TUI, αναβάθμισε κι άλλο τη δεσπόζουσα θέση της, με την κάλυψη των κενών που άφησε η πτωχεύσασα -το 2019- Thomas Cook, με την οποία, είχε -προηγουμένως- συμπράξει στην απομύζηση του ελληνικού τουρισμού!

Κι αυτά θα συμβαίνουν απ’ την TUI, όχι, πλέον, μόνο στην πλευρά της ζήτησης (ως Tour Operator), αλλά και στην πλευρά της προσφοράς (της διάθεσης του προϊόντος, ως ξενοδόχος). Έτσι που, το παιχνίδι του: «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει», εκτός από σύντομο ανέκδοτο, να εμπεδώνεται, στη τιμολόγηση, σε ολοένα χαμηλότερη τιμή στο τουριστικό μας προϊόν μας, σε όλη τη χώρα και όχι μόνο για τις χαμηλές -έως εξευτελιστικές- τιμές που απολαμβάνει, η TUI. Αλλά όλοι!

Συνεπώς, οι τιμές των ξενοδοχείων, πέφτουν -διαχρονικά κι εναρμονισμένα- με πολλούς, συνδυαστικούς, τρόπους. Και κυρίως, με την απότομη αύξηση της προσφοράς του προϊόντος και την αχαλίνωτη επαύξηση των κλινών, που ρίχνει τις τιμές. Μια προκλητή επαύξηση του δυναμικού κλινών, δηλαδή, που προέρχεται -πέρα από τις φυσιολογικές ανάγκες της τουριστικής αγοράς- από τις υπόγειες κι άδηλες τουριστικές επενδύσεις & τις κρυφές χρηματοδοτήσεις της TUI κ.α. (όπως της Thomas Cook, μέχρι πέρσι). Έναντι, ακριβώς, πολυετών συμβολαίων της, σε εξευτελιστικά επίπεδα τιμών και στο μισό -σχεδόν- του κόστους παραγωγής του τουριστικού μας προϊόντος. Αφού, το υπόλοιπο της τιμής του, αφορά την ανομολόγητη αποπληρωμή της κρυφής δανειοδότησης της TUI, στους συμβαλλόμενους -μαζί της- ξενοδόχους. Στη συνέχεια, «αναρτώνται» τα μακροχρόνια αυτά συμβόλαια, ως «οδηγός προσομοίωσης», παγιδεύοντας συνολικά την τουριστική αγορά, ως αποικία ανομολόγητης χρεοδουλείας, διάρκειας. Κι οι τιμές πέφτουν, συνεχώς χειραγωγούμενες, απ’ την πλευρά της Ζήτησης και την πλευρά, Προσφοράς. Και με ένα πλέγμα πολιτικών και παράπλευρων άλλων υποστηρίξεων του «μοντέλου TUI», που αφορά: στο υπερκομματικό καθεστώς της προκλητικής εύνοιας, με επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, αδικαιολόγητα υψηλό τραπεζικό δανεισμό και χαριστικές ρυθμίσεις. Ακόμα και στις χρεώσεις του ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, ασφαλιστικών οφειλών, δημοτικών ανταποδοτικών τελών, έως και συστηματικών αβλεψιών της πολιτείας, μη προστασίας, στις άθλιες συνθήκες εργασίας και αμοιβών, των εργαζομένων στο τουρισμό, όπως και για τις περιβαλλοντικές βλάβες και τα συναφή κόστη τους. Χωρίς να εξαιρείται, στη συνέργεια αυτή, ακόμα και ο έλεγχος της στρόφιγγας των τουριστικών ροών, δια μέσου της Fraport. (Η Fraport, η οποία απαιτεί, τώρα από το ελληνικό δημόσιο, 175 εκατ. ευρώ, ως αποζημίωσή της για τον κορωνοϊό!).

Αλλά επίσης, έτσι απομυζούνται και τα κρατικά έσοδα από τουρισμό, με τις «τριγωνικές συναλλαγές», που ανετότατα πια μπορεί να ασκεί η TUI, δρώντας και στις δυο όχθες του ανταγωνισμού της τουριστικής μας αγοράς. Προκειμένου να αποκρύπτει τα κέρδη της, για αποφυγή -προφανώς- της φορολογίας της, με τη δεσπόζουσα κυριαρχία και παντοκρατορία της στη τουριστική μας αγορά…

Στο βαθμό δε που, ο οικονομικός ανταγωνισμός της τουριστικής αγοράς, έχει διευρυνθεί κι έχει διεθνοποιηθεί η λειτουργία του «Νόμου, Ζήτησης & Προσφοράς» του, η TUI, έχει καταστήσει -διεθνώς- τη χώρα μας, «Χώρα Αναφοράς» της. Ως τη φθηνότερη, ακριβώς, για τα τελευταία 15 χρόνια, τουλάχιστον, στις τιμές του τουριστικού της προϊόντος -στη Μέση κατά Κεφαλή Τουριστική Δαπάνη- σε όλη τη βόρεια μεσογειακή λεκάνη και της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης…

Έτσι, η TUI σήμερα, με 50, πεντάστερα ξενοδοχεία της στην Ελλάδα και με τα 3,5 δισ. ευρώ, κορωνοϊοστήριξη, είναι έτοιμη να «γαζώσει» κι άλλο. Αναβαθμίζοντας τη δεσπόζουσα θέση της, θα γίνει περισσότερο κυρίαρχη, επιβάλλοντας μεγαλύτερη νόθευση στον «υγιή ανταγωνισμό» και απόλυτη την κυριαρχία της στον τουριστικό κλάδο. Όπως, άλλωστε, δείχνουν κι οι προτάσεις της, για επαναδιαπραγμάτευση των τιμών στη Ελλάδα και για περαιτέρω μείωσή τους, κατά -40%, έναντι των περσινών!

Αποδεικνύοντας έτσι, πως: ο βαρύτερος κι επικινδυνότερος, κάθε άλλου, ιός, [ακόμα κι από τον «ελεύθερα εξαπλούμενο ιό» (Free Covid) -τον ιό της «ανοσίας της αγέλης»], ήταν και παραμένει, ο διαχρονικός εκείνος, ιός, τ’ «Αθέμιτου Ανταγωνισμού» στη τουριστική μας αγορά, τον οποίο ασκεί -συστηματικά- η ληστρική αυτή εταιρία. Η γερμανική TUI…

Τον ιό αυτόν, ακριβώς, φαίνεται πως “αγνοούν” -ή θέλουν να αγνοούν- τόσο η “Επιτροπή Ανταγωνισμού“, όσο και όλα τα εμβριθή κι αυστηρά «Υγειονομικά Πρωτόκολλα» της τουριστικής και γενικότερα, της οικονομικής μας επανεκκίνησης. Πρωτόκολλα που, ασφαλώς -με τόση επιμέλεια- μάταια εκπόνησαν οι ταγοί μας, για την περίσταση που διανύουμε…

Αβάσταχτη είναι κι η ελαφρότητα -πράγματι- του «ιού της ανοησίας της αγέλης», που εφαρμόζει η TUI, ειδικά για εμάς, στην Ελλάδα. Με την άσκηση των «Αντιανταγωνιστικών Πρακτικών Μεθοδεύσεών» της, για την αφαίμαξη του ελληνικού τουρισμού και της οικονομίας της χώρας μας. Κι οι επιπτώσεις του «Αθέμιτου Ανταγωνισμού της TUI», σε βάρος της Ελλάδας, διαφαίνονται κι από το γεγονός, ότι: Τα Έσοδα, του ελληνικού τουρισμού, είναι σαφώς χαμηλότερα απ’ τα αντίστοιχα της Πορτογαλίας. Της Πορτογαλίας που, υποδέχεται πολύ λιγότερους τουρίστες από εμάς. Ενώ, για την υποθετική εξίσωση μας, με τη Μέση Τουριστική Δαπάνη της Πορτογαλίας, θα μας έλλειπαν -τουριστικά έσοδα- περισσότερα από 10 δις. Ευρώ, ετησίως. Αυτά συμβαίνουν όταν είσαι μπόσικος, στα κόλπα της TUI και όταν, ο τουριστικός σου κλάδος, απομυζείται συστηματικά, με τους ληστρικούς τρόπους που εφαρμόζει και διαρκώς επεκτείνει -επί δεκαετίες τώρα- η TUI…

Και η σχετική διαχρονική απάθεια, της «Επιτροπής Ανταγωνισμού», στην απαράδεκτη λαφυραγώγηση της χώρας, συνιστά ένα μόνιμο παραβάν, στην συγκάλυψη των παρανομιών και των -κατ’ εξακολούθηση- εγκλημάτων διαρκείας του γερμανικού αυτού κολοσσού, στον τουρισμό μας. Ενώ αποτελεί, επίσης κι ένα κραυγαλέο διαχρονικό σκάνδαλο, πέρα απ’ τα αιμοβόρα Μνημόνια και παρά την πανδημία και το LOCK DOWN, του κορωνοϊού, που βιώνουμε εξουθενωτικά, ακόμα και σήμερα!