Το εθνικό μας reality show

 
Είμαστε σταθερά πρωταγωνιστές του χωρίς να μπορούμε να κάνουμε χρήση της δυνατότητας οικειοθελούς αποχώρησης

Του Δημήτρη Κωστάκου

Πάνε χρόνια από την εμφάνιση των πρώτων ριάλιτι εκπομπών στην ελληνική τηλεόραση. Τότε που εμβρόντητοι παρακολουθούσαμε τον “Εθνικό μας Σταρ” να κονταροχτυπιέται με τον κάτοχο του τίτλου “Μίστερ Εθνικά Μπούτια” για το ποιός προηγείται στις προτιμήσεις του κοινού.

Τα ριάλιτι, εξελίχθηκαν. Έγιναν μια κατηγορία από μόνα τους. Κάποιοι τα λατρεύουν, ενώ κάποιοι άλλοι λατρεύουν να τα μισούν. Στην οθόνη της τηλεόρασης παρελαύνουν εθνικοί γαμπροί, εθνικοί σεφ, εθνικά μοντέλα, εθνικοί επιζήσαντες…

Ωστόσο, όποιοι νομίζουν ότι οι συναντήσεις με αυτού του είδους τα σενάρια περιορίζονται στην μικρή οθόνη, προφανώς κάνουν λάθος. Στο εθνικό ριάλιτι, είμαστε σταθερά πρωταγωνιστές χωρίς να μπορούμε να κάνουμε χρήση της δυνατότητας οικειοθελούς αποχώρησης.

Τουλάχιστον, όχι χωρίς… συνέπειες για την ζωή ή τη σωματική μας ακεραιότητα. Εξάλλου, τα ριάλιτι τηλεοπτικά προγράμματα, είναι από τη ζωή βγαλμένα.

Big Brother: Κάμερες σε παρακολουθούν όταν κινείσαι, κάμερες σε στοχεύουν όταν κάθεσαι.

Οφείλεις (με την επίκληση της πανδημίας), όχι μόνο να δηλώνεις το που θα πας αλλά και να το αιτιολογείς, ενώ το βράδυ στριμωγμένος στον καναπέ του σπιτιού σου, δέχεσαι μέσω της κάμερας τα απανωτά χτυπήματα των αρμοδίων που προσπαθούν να σε πείσουν ότι η “διασπορά του ιού στην κοινότητα” οφείλεται στην κατάχρηση εκ μέρους σου, του κωδικού 6 στο 13033 και όχι στο γεγονός ότι καθημερινά στοιβάζονται ανεξέλεγκτα χιλιάδες άνθρωποι σε χώρους εργασίας και μέσα μαζικής μεταφοράς.

Και φυσικά, αν συνδικαλίζεσαι, το ονοματάκι σου σύντομα θα φιγουράρει σε μια ηλεκτρονική λίστα στο πλαίσιο του επερχόμενου νόμου για την… “ενίσχυση της αξιοπιστίας του συνδικαλιστικού κινήματος”. Ποιός θα αντέξει;

Master Chef: Ο γεμάτος αισιοδοξία σεφ, ο οποίος απασχολείται στην λεγόμενη και “ατμομηχανή της εθνικής οικονομίας”, τον τουρισμό, βρίσκεται εδώ και έναν χρόνο να φυτοζωεί, λαμβάνοντας για κάποιους μήνες την αποζημίωση της παρηγοριάς, που δεν ξεπερνά (στην καλύτερη περίπτωση) τα 534 ευρώ.

Δεν γνωρίζει αν την επομένη της υγειονομικής κρίσης, θα έχει δουλειά.

Την ίδια στιγμή, τα πολιτικά μαγειρεία, σερβίρουν την δήθεν “στήριξη προς όλους”.

Για πόσο καιρό το πιάτο του μάγειρα θα είναι άδειο;

“Μετά την πανδημία, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο”.

Battle of the Couples: Δικομματισμός, χέρι-χέρι πάνε τα κίβδηλα διλήμματα και η μετακύλιση ευθυνών για την συνεχή καταρράκωση της κοινωνίας και την αφυδάτωση της οικονομίας. Ποιος θα υποχρεωθεί να φορτωθεί τα σκουπίδια των πολιτικών αποφάσεων της τελευταίας δεκαετίας;

Bachelor: Ιδιωτικοποιήσεις, “σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα”, μεγάλα δημόσια έργα. Για κάποιους, η κρίση γίνεται ευκαιρία και δηλώνουν με σιγουριά ότι “έχουν συναισθήματα” για τις προς ιδιωτικοποίηση δημόσιες υποδομές, ακόμη και θεμελιώδεις όπως η Ασφάλιση, η Υγεία και Παιδεία.

Πάντως, παρότι υπόσχονται ότι θα μας αγαπούν και θα μας φροντίζουν, ζητούν προίκα ακόμη και από τις ασφαλιστικές μας εισφορές…

Θα υπάρξει γνωριμία ή μειοδοτικός διαγωνισμός;

Η φάρμα: Σε αντίθεση με το γνωστό βιβλίο του Τζόρτζ Όργουελ “Η Φάρμα των Ζώων”, οι ράτσες εναλλάσσονται στην εξουσία, υποσχόμενες ευημερία, σταθερότητα και κοινωνική συνοχή.

Τελικά, σαν άλλα οργουελικά γουρούνια, επιβάλλουν μονομερείς αποφάσεις, ψυχολογική και οικονομική βία, με την απαιτούμενη δόση αστυνομοκρατίας. Όμως, ο Όργουελ είχε σημειώσει ότι “για να επιβιώσεις, συχνά είναι απαραίτητο να δώσεις μάχη, και για να δώσεις μάχη, πρέπει να λερωθείς”. Ποιός θα μείνει στη φάρμα;

Survivor: Πολλοί οι παίκτες στην περιοχή η οποία βρίσκεται στη νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης. Έκει, δίπλα στη θάλασσα με φόντο το ειδυλλιακό τοπίο πρέπει να αποδείξουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν τα όρια τους και αφού αναμετρηθούν με την πείνα και τις κακουχίες να αγωνιστούν στο στίβο μάχης της δημόσιας διοίκησης. Δραματικά μειωμένοι μισθοί, χρέη, οικογενειακές υποχρεώσεις, ταλαιπωρία στους προθαλάμους των νοσοκομείων, μακροχρόνια ανεργία, εγκλωβισμένοι εργαζόμενοι σε επίσχεση, συνταξιούχοι σε αναμονή ετών για την σύνταξη τους.

Άραγε, ποιος θα επιζήσει;

My style rocks: Νέες στολές, νέος αέρας, νέος εξοπλισμός και οι καταγγελίες για αστυνομική βία αυξάνονται κατά 75%,μέσα σε λίγους μήνες!

Αν το μότο σου, είναι “ζήσε σαν να είναι η τελευταία ΤΟΥΣ μέρα”, τότε το παιχνίδι είναι δικό σου.

Your face sounds familiar: Κοστούμια, δηλώσεις, ελπίδες, διαβεβαιώσεις, εφησυχασμός, υποσχέσεις. Γνωστές φυσιογνωμίες, παλαιάς κοπής αντιλαϊκές πολιτικές, μετά από επικοινωνιακό λίφτινγκ.

Μήπως κάτι σου θυμίζουν;

Greece Next Top Model: Ζήσε το νέο οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας. Πως είναι άραγε να ζεις στην ειδική οικονομική ζώνη της Ευρώπης; Πόσο φθηνότερη μπορεί να γίνει η εργασία, πόσο πιο αναλώσιμοι οι εργαζόμενοι; Δοκίμασε κι εσύ τα νέα, στενά κοστούμια κατ ευθείαν από τις Βρυξέλλες, προσπάθησε να περπατήσεις στην πασαρέλα της αγοράς εργασίας και δείξε στον εργοδότη σου ότι αξίζεις τα 300 ευρώ το μήνα.

The Voice/ Fame Academy: Ανοίγουν τα μικρόφωνα των αρμοδίων- κλείνουν τα μεγάφωνα των διαδηλώσεων. Είναι η φωνή σου αρκετά δυνατή, ώστε να ακούγεται μέσα από την μάσκα υγειονομικής προστασίας; Θα έχεις φωνή μετά τον δραστικό περιορισμό των διαδηλώσεων και την συρρίκνωση των απεργιών;

Αποδέχεσαι την πρόκληση;


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου