Δημόσια Υγεία: Η πρώτη λεία των ολιγαρχών επί Μητσοτάκης Α.Ε.

 

Της Μαρίας Απατζίδη

Η υγεία είναι το πλέον ανελαστικό αγαθό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο σημερινός πτωχοποιημένος Έλληνας ύστερα από πάνω από μια δεκαετία από μνημόνια μπορεί να θυσιάσει άλλα αγαθά, τη διασκέδασή του, τις διακοπές, το αυτοκίνητό του, όπως θα υποδείκνυε και ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Θόδωρος Σκυλακάκης, ακόμη και την εκπαίδευσή του κ.ο.κ. Αλλά το μόνο που δεν θα θυσιάσει είναι η υγεία του, γιατί αποτελεί στοιχειώδες ζήτημα ζωής και θανάτου.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο χώρος της υγείας είναι αυτός που κατ’ εξοχήν λιμπίζονται οι ολιγάρχες γιατί αυτή τη στιγμή είναι ο χώρος όπου μπορούν να απομυζήσουν το τελευταίο «ξίγκι», το τελευταίο ελάχιστο «λίπος» από τον πτωχοποιημένο Έλληνα. Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ως η κατ’ εξοχήν κυβέρνηση που υπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, αυτήν την προτεραιότητα έχει: Το να παραδώσει τον χώρο της υγείας στην ολιγαρχία.

Η πανδημία του κορονοϊού θα μπορούσε να ήταν μια ευκαιρία, με όλους τους πόρους που έχουν εισρεύσει για την αντιμετώπιση της πανδημίας, για να ξαναφτιάξουμε τον χώρο της Δημόσιας Υγείας εξαρχής με μονιμοποιήσεις ιατρών και νοσηλευτών και με δημιουργία περισσότερων ΜΕΘ που θα μείνουν και προίκα στο Δημόσιο. Η κυβέρνηση αντιθέτως προτίμησε να απαξιώσει τα δημόσια νοσοκομεία, για να τα σύρει ευκολότερα στην ιδιωτικοποίηση την ίδια ώρα που ανακάλυπτε λεφτόδεντρα για ο,τιδήποτε άλλο, όπως για τις αποζημιώσεις για την Aegean, την Αττική Οδός, την Energean Oil κ.ά. για διαφυγόντα κέρδη, για επικοινωνιακή προπαγάνδα, για αστυνομική καταστολή κ.o.κ.

Ποιες είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης στον χώρο της υγείας; Είναι η κερδοσκοπία πάνω στη διάγνωση, με τους πολίτες να πληρώνουν δυσβάσταχτα κόστη σε διαγνωστικά κέντρα αντί να διενεργούνται δωρεάν τεστ και να παρέχονται μέσα ατομικής προστασίας. Είναι η απελευθέρωση των ιδιωτικών κλινικών από το βάρος της αντιμετώπισης του Κόβιντ-19 αντί για την επίταξή τους. Είναι η αποψίλωση και το κλείσιμο των δημόσιων νοσοκομείων με σκοπό να εμφανιστεί ως λύση η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίησή τους μέσω Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα.

Για αυτό και έρχονται τα αποτελέσματα που όλοι βλέπουμε:
-Τραγικές πανευρωπαϊκές πρωτιές σε νεκρούς από κορονοϊό καθημερινά.
-Χιλιάδες άνθρωποι που καθυστερούν ή χάνουν τις θεραπείες τους για άλλες ασθένειες.
-Μια επιπλέον αθέατη πανδημία ψυχικής υγείας, με κατακόρυφη αύξηση και στα ψυχικά νοσήματα, καθώς και στη βία έναντι των γυναικών.
-Παιδιατρικά νοσοκομεία κλείνουν, όπως το Παίδων Πεντέλης, αυτό το διαμαντάκι του συστήματος υγείας μας.
-Eντατικολόγοι μετακινούνται από τις εντατικές τους για να καλυφθούν άλλα κενά του ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας

Eνώ η Κυβέρνηση ισχυρίζεται πως δεν βρίσκει εντατικολόγους να στελεχώσει τις ΜΕΘ, εικόνες ντροπής έκαναν την εμφάνιση τους στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» με 20 ασθενείς να βρίσκονται σε ράντζα στην Α΄ Παθολογική Κλινική, ενώ καρκινοπαθής με κορονοϊό καταγγέλλει πως περίμενε 10 ώρες στο προαύλιο του Νοσοκομείου των Χανίων για να αδειάσει ένα κρεβάτι και να εισαχθεί σε κλίνη Covid-19.

Αυτήν την κατάσταση καλούνται να διαχειριστούν εξουθενωμένοι γιατροί και νοσοκόμοι στα αποδεκατισμένα νοσοκομεία και κέντρα υγείας μας, με τις μεγάλες ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό.
Το έργο τους υπονομεύεται όμως πολλαπλά από την κυβέρνηση, όχι μόνο από την έλλειψη πόρων και ανθρώπινου δυναμικού:

-Ο εμβολιασμός έχει εργαλειοποιηθεί για προώθηση απολύσεων.
-Τα μέτρα προστασίας έχουν χρησιμοποιηθεί ως αιτία διώξεων κατά αντιφρονούντων.
-Τα διαγνωστικά εργαλεία έγιναν χαράτσι.

Μονοθεματικά τα δημόσια νοσοκομεία

Η στρατηγική της κυβέρνησης είναι να καθιστά τα δημόσια νοσοκομεία μονοθεματικά μόνο για τον Covid-19, καθώς και εμβολιαστικά κέντρα, ώστε να εμπεδώνεται η λογική ότι ο λαός θα κατευθύνεται για τη λοιπή νοσηρότητα στα ιδιωτικά νοσοκομεία. Και με την ίδια λογική, γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί η νοοτροπία ότι στη δημόσια υγεία το καθήκον του κράτους θα το επιτελούν οι ιδιώτες μέσω εξωτερικής ανάθεσης (out-sourcing). Πρέπει να μας βρίσκει απόλυτα αντίθετους αυτή η πορεία «ιδρυματοποίησης» της δημόσιας ζωής της χώρας και η απόσυρση του Δημοσίου από τις στοιχειώδεις λειτουργίες του υπέρ του κοινωνικού συνόλου.

Το Δημόσιο περιορίζεται σε ρόλο τροχονόμου των διαπλεκόμενων ολιγαρχών με παράλληλη γιγάντωση των μηχανισμών καταστολής. Πρόκειται για ένα ξέπλυμα ολιγαρχών με απαίσιο παρελθόν, που πλέον παρουσιάζονται ως εθνικοί ευεργέτες, με τα ιδρύματά τους να απολαμβάνουν απόλυτη φορολογική ασυλία και να έρχονται να υποκαταστήσουν τον ρόλο που θα έπρεπε να έχει το Ελληνικό Δημόσιο, κάτι που ταιριάζει απόλυτα με τον νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της Νέας Δημοκρατίας.

Και ενώ η εργαλειοποίηση των δωρεών ιδιωτών είχε αρχίσει επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε σήμερα μια σημαντική εκτράχυνση, καθώς τα δωριζόμενα νοσοκομεία ορίζονται πλέον ως «Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου» αντί για «Δημοσίου Δικαίου». Για την αλλαγή αυτή γίνεται αόριστη επίκληση στην «ευελιξία» και την «αποτελεσματικότητα», σύμφωνα με την πάγια νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της κυβέρνησης. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη φανερώνει τον γενικότερο σχεδιασμό της για την ιδιωτικοποίηση της υγείας, αδιαφορώντας παντελώς για τις κακές συνέπειες που θα έχει ο ορισμός νοσοκομείου ως Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου λ.χ. για την πρόσληψη προσωπικού, για το εργασιακό δίκαιο, αλλά και για τις προμήθειες. Προωθείται η λογική των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που σημαίνει ότι οι ιδιώτες κερδοφορούν με τις πλάτες του Δημοσίου.

Μάλιστα ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, καθώς οι σχετικές διατάξεις που έρχονται στη Βουλή δεν αναφέρονται καν σε Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά σε ελληνικό Τομέα Υγείας. Όπως, όμως, έχει δείξει η καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης για σύμπραξη με τους ιδιώτες στα πεδία της πανδημίας, αλλά και της κακοκαιρίας και της κρίσης ακρίβειας, οι ιδιώτες αδιαφορούν για τους πολίτες. Έτσι και εδώ οι ιδιώτες των ΣΔΙΤ θα κάνουν επενδύσεις και αποσύρσεις επενδύσεων με κίνητρο την ατομική τους κερδοφορία με πλήρη αδιαφορία για τις ανάγκες των ασθενών.

Ώθηση της λοιπής νοσηρότητας στα ιδιωτικά νοσοκομεία

Η κυβέρνηση έχει μία διπλή στρατηγική: Αφενός την παθητική υποβοήθηση των ιδιωτικοποιήσεων με τη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε μονοθεματικά για τον κορονοϊό Κόβιτ-19 και την ώθηση της λοιπής νοσηρότητας στα ιδιωτικά νοσοκομεία, ώστε να εμπεδωθεί η λογική και η κουλτούρα ότι όποιος έχει κάποιο πρόβλημα καταφεύγει στον ιδιωτικό τομέα. Και, αφετέρου, την ενεργητική υποβοήθηση της ιδιωτικοποίησης με την παροχή δυνατοτήτων στους ολιγάρχες να εισέλθουν στη διαχείριση και την παροχή υπηρεσιών των δημόσιων νοσοκομείων. Και βεβαίως η πρώτη τακτική οδηγεί στη δεύτερη: Είναι κυρίως η απαξίωση νοσοκομείων της περιφέρειας με συγχωνεύσεις, περικοπές και εξουθένωση του προσωπικού που θα οδηγήσει στην είσοδο των ολιγαρχών σε αυτά.

Ως προς αυτή την κατεύθυνση βοηθάει και η εργαλειοποίηση των δωρεών Ιδρυμάτων, ακόμη κι αν αυτή φαίνεται εκ πρώτης όψεως επιθυμητή. Μιλάμε για μια εργαλειοποίηση των δωρεών Ιδρυμάτων, όπως λ.χ. το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, που είναι προβληματική, καθώς οι εν λόγω δωρεές χαρακτηρίζονται ως «πρότυπες», ως «παραδειγματικές» και ως «πρωτοπόρες» για τη μελλοντική ανάπτυξη παροχών υγείας, το οποίο σημαίνει ότι για όλο το Εθνικό Σύστημα Υγείας ο κανόνας από εδώ και πέρα θα είναι η κερδοφορία της επιχειρηματικής δράσης σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς. Σε αυτούς τους κανόνες περιλαμβάνονται και οι κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας που συνοδεύουν τις δωρεές Ιδρυμάτων, οι οποίες σύμφωνα με το νομοσχέδιο θα αποτρέπουν δημόσια νοσοκομεία να έχουν ανάλογη αξιοποίηση με αποτέλεσμα οι σχετιζόμενοι με τις δωρεές τομείς να υπερτερούν.

Εξάλλου, προβλέπεται οι υποδομές των δημοσίων νοσοκομείων να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από τις νέες «πρότυπες» δομές των δωρεών, που θα διαφημίζουν την επιτυχία της εμπλοκής της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας. Ενώ υπάρχουν και οι ανάλογες διατάξεις που προβλέπουν να πληρώνει το Δημόσιο σε περίπτωση καθυστέρησης στα χρονοδιαγράμματα, οι οποίες προκαλούν ανησυχίες για νέα διασπάθιση δημόσιου χρήματος.

Το τι πρέπει να ζητήσουμε ως κοινωνία στους αντίποδες αυτής της τραγικής κατάστασης είναι σαφές:

-Να δημιουργηθεί ένα δίκτυο δωρεάν τεστ για όλους, ένα δίκτυο που θα βοηθήσει όχι μόνο στον έλεγχο της πανδημίας, όχι μόνο στον εμβολιασμό, αλλά και την τόσο σημαντική πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.

-Να ενισχυθεί πραγματικά το ΕΣΥ με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, επαρκή εξοπλισμό και κατάλληλες υποδομές.
-Καμία απόλυση εργαζομένου σε κανέναν κλάδο.
-Οι υγειονομικές μονάδες και οι εργαζόμενοι σε αυτές να αποφασίσουν για τους τρόπους επανένταξης των υγειονομικών σε αναστολή.
-Αποκατάσταση της διαφάνειας, της επιστημονικής μεθόδου και της δημοκρατικής λογοδοσίας.
-Να σταματήσει η εργαλειοποίηση της επιστήμης και να ενισχυθεί η επιστημονική ενημερωτική εκστρατεία.

Η άρνηση της κυβέρνησης να κάνει τα αυτονόητα δεν εξηγείται μόνο από την ανεπάρκειά της, αλλά από τη σπουδή της να εξυπηρετήσει ιδιωτικά συμφέροντα. Και συνάδει με τη λογική της να επαφίεται όλο και περισσότερο στην καλοσύνη των ιδιωτών, την οποία ως νοοτροπία θα την πληρώσουμε πάρα πολύ ακριβά.

Πηγή: thepressproject.gr

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου