Από τις ειδήσεις που γέμισαν την οθόνη μας αυτές τις μέρες, είναι μία που με τάραξε πολύ περισσότερο από ότι της φαίνεται, με πρώτη ματιά. Αυτή της στάσης της Shell και της BP που, σαν πολύ ηθικές λέει, αποφάσισαν να αποσυρθούν από την ρωσική εταιρία πετρελαίου, να αφήσουν τις θέσεις τους στο σύμβουλιό της και να …σκίσουν τις πολύτιμες μετοχές τους. Δύο εταιρίες που βαρύνονται με εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας βγήκαν να δώσουν μαθήματα ηθικής, ακολουθώντας το καλό παράδειγμα των αποικιοκρατικών δυνάμεων που θέλησαν να ξεπλύνουν τα τεράστια εγκλήματά τους προτάσσοντας τα εγκλήματα των χιτλερικών ως φρικτότερα. Ένας στους πέντε Αφρικανούς είναι νιγηριανός. Ζει στη φτώχεια, σε μια χώρα που θα έπρεπε να είναι πλούσια και ακμαία. Τα πετρέλαιά της τα έκλεβε δεκαετίες η Shell, η οποία και βρίσκεται πίσω από τις καταδίκες σε θάνατο δεκάδων αγωνιστών των τοπικών φυλών – με πρώτους τους Ογκόνι -, πίσω από την οικολογική καταστροφή της περιοχής, και πίσω από την ανθρωποθυσία και τις εκατόμβες της Μπιάφρας. Η χούντες της Νιγηρίας τότε, ως και τα μέσα της δεκαετίας του ’90, είχαν αφεντικό τη Shell, οι θανατικές ποινές υπογράφονταν σε γραφεία με ωραία θέα, στο Αμστερνταμ και το Λονδίνο. Η Shell που κρατούσε την – στηριγμένη στο πετρέλαιο- οικονομία της χώρας στα χέρια της, που εκμεταλλευόταν τον κύριο όγκο του νιγηριανού πετρελαίου, ήταν η δολοφόνος και γενοκτόνος των Ογκόνι και των άλλων φυλών του Δέλτα, που τολμούσαν να αμφισβητήσουν τα δικαιώματα των ολλανδών και των βρετανών στη γη τους, στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της, και εν τέλει στην ίδια τους τη ζωή. Όπως είχε κάνει και στη Νότιο Αφρική, στηρίζοντας το απαρτχάιντ, παραβιάζοντας το εμπάργκο πετρελαίου κατά της ρατσιστικής κυβέρνησης.

Η Shell – BP των βρετανο-ολλανδικών συμφερόντων ήταν η κλέφτρα των πετρελαίων του νιγηριανού λαού. Αυτή που συντηρούσε τις χούντες για να μπορεί να συνεχίσει να κλέβει. Αυτή που έδινε τις εντολές για την «σίγαση» των αντιπάλων της – ποιές μεθόδους θα διάλεγε η εκάστοτε χούντα δεν την ένοιαζε, αρκεί να συνεχίζονταν οι business as usual. Και βεβαίως, είχε στο πλευρό της την βρετανική κυβέρνηση, όπως και τη δεκαετία του ’50 στο Ιράν.

Το 1953 η ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης, σοσιαλιστικής, κυβέρνησης Μοσαντέκ στο Ιράν, ήταν απόφαση των Βρετανών ελέω BP. Γι’ αυτό άσκησαν τεράστιες πιέσεις στις ΗΠΑ, γι’ αυτό η ανατροπή που έγινε με τη συνεργασία CIA, όταν ο Μοσαντέκ ανακοίνωσε ότι θα εθνικοποιήσει τα πετρέλαια του Ιράν, έχει τη σφραγίδα της βρετανικής πετρελαϊκής.

Σήμερα, την ώρα που η Ουκρανία θυσιάζεται, που άνθρωποι πεθαίνουν και προσφυγοποιούνται, οι δύο δολοφόνες λαών και δημοκρατιών εταιρίες που γίναν μια, η British Petroleum και η Shell Royal Dutch, επιδεικνύουν τον ανθρωπισμό τους και γίνονται είδηση γι’ αυτό. Και εμφανίζονται πάλλευκες ως περιστερές. Συνεχίζοντας τη δράση τους διεθνώς, με τον ίδιο τρόπο ή και με νέους…

Πηγή: thepressproject.gr