Ζούμε σήμερα με τον πιο δραματικό τρόπο τα πρώτα οδυνηρά αποτελέσματα του μακροχρόνιου σχεδίου των ΗΠΑ για την περικύκλωση και τον περιορισμό της Ρωσίας και των συμμάχων της. Αποδεικνύεται έτσι ότι όχι μόνο το τέλος της ιστορίας δεν ήρθε, αλλά και ότι η επιδίωξη του Ευρωατλαντισμού για τη διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας του αποτέλεσε την αιτία ενός νέου πολέμου στην Ευρώπη, με κίνδυνο να εξελιχθεί ανά πάσα στιγμή σε πυρηνική σύγκρουση.
Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, με την ένταξη κρατών του πρώην ανατολικού μπλοκ και την απόπειρα ένταξης της Ουκρανίας έσφιξε ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από τη Ρωσία, με αποτέλεσμα να θεωρήσει ότι απειλείται η ασφάλειά της και να οδηγηθεί τελικά σε μια απονενοημένη σύρραξη, που φυσικά αξιοποιείται από τις ΝΑΤΟικές ηγέτιδες δυνάμεις και τις παραφυάδες τους για την οικονομική και ηθική φθορά της, ώστε να αποδυναμωθεί ο ρόλος της στο εξελισσόμενο παγκόσμιο σύστημα και ταυτόχρονα η αξία της ως στρατηγικού συμμάχου της Κίνας
Η φθίνουσα υπερδύναμη των ΗΠΑ, η οποία τα τελευταία χρόνια αποχωρεί από όλες τις διεθνείς συμβάσεις ελέγχου των εξοπλισμών, δεν μπορούσε να δεχθεί το γεγονός ότι η ηττημένη μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού Ρωσία έχει ήδη αναδειχθεί σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη, ούτε την πιθανότητα να υπάρξει στην Ευρασία σύμπραξη Κίνας και Ρωσίας, η οποία ως νέα γεωπολιτική συμμαχία και πανίσχυρη υπερδύναμη θα αμφισβητήσει άμεσα την ηγεμονική της θέση.
Η Ουκρανία, μία νέα χώρα, που προέκυψε από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, έχει τεράστια σημασία για την ασφάλεια της Ρωσίας και γι’ αυτό η ένταξή της στο ΝΑΤΟ αποτελεί επιθετική κίνηση κατά της Ρωσίας. Και αυτό το γνώριζαν πολύ καλά, τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και η ΕΕ, που επέλεξαν να τη χρησιμοποιήσουν σαν ιδανικό «πειραματόζωο» των επικίνδυνων για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια σχεδιασμών τους…
Το πραξικόπημα του 2014, που υποκινήθηκε από τις ΗΠΑ, στηρίχθηκε από την ΕΕ και υλοποιήθηκε με τη συμμετοχή παραστρατιωτικών φιλοναζιστικών οργανώσεων και ύποπτων ΜΚΟ, οδήγησε στην ανατροπή του Προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ώστε να αλλάξει ο φιλορωσικός προσανατολισμός της χώρας και να ενταχθεί στη δυτική σφαίρα επιρροής. Είχε δε αποτέλεσμα έναν αιματηρό εμφύλιο, που οδήγησε στην προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και την απόσχιση των περιοχών του Ντονμπάς.
Οι ουκρανικές κυβερνήσεις από το 2014 έως και τη σημερινή του Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι απόλυτα υπεύθυνες για τα δεινά του ουκρανικού λαού, από τον εμφύλιο που υποκίνησαν εκτελώντας τα σχέδια του ΝΑΤΟ με τη συμμετοχή ναζί δολοφόνων , έως και τον πόλεμο με τη Ρωσία. Δεν τήρησαν καμία από τις συμφωνίες του Μινσκ, όπως είχαν δεσμευτεί, αφού αυτές οι φιλοδυτικές ακροδεξιές κυβερνήσεις εξόπλιζαν επί οκτώ χρόνια υπό την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ τον ουκρανικό στρατό και τις παραστρατιωτικές ναζιστικές συμμορίες που τρομοκρατούσαν και δολοφονούσαν ρωσσόφωνους και μειονοτικούς πληθυσμούς της ανατολικής Ουκρανίας, ανάμεσα τους και Έλληνες ομογενείς. Ήταν επομένως αναμενόμενο αυτό που ζούμε σήμερα, αφού - μέσω του εξαναγκασμού της Ρωσίας να εμπλακεί σε στρατιωτική αναμέτρηση - επιχειρείται η ισχυρότερη γεωστρατηγική πρόσδεση της ΕΕ στο δυτικό στρατόπεδο, ο περιορισμός των οικονομικών της σχέσεων με τη Ρωσία και την Κίνα (που λογικά θα αποτελέσει τον επόμενο στόχο των δυτικών) και η ματαίωση της όποιας πιθανότητας υπήρχε για τη χειραφέτηση των λαών της Ευρώπης από τα οικονομικά συμφέροντα της Δύσης. Έτσι, όμως, πλήττεται για μία ακόμα φορά η παγκόσμια ειρήνη, ενώ είναι βέβαιο ότι οι οικονομικές συνέπειες για τους λαούς και την Ευρώπη εν γένει θα είναι τραγικές. Επόμενο μεγάλο θύμα είναι η δημοκρατία και η ελευθεροτυπία, όπως προκύπτει από τη φίμωση των ενημερωτικών δικτύων Russia today και Sputnik. Ήδη είναι σαφές ότι τα ελεγχόμενα από τη ‘Δύση’ ΜΜΕ, προκειμένου να αντιστραφεί η πραγματικότητα της επιθετικότητας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, επιχειρούν με χρήση ψευδών ειδήσεων να εμφανίσουν ως υπερασπιστές της Ειρήνης και της Ελευθερίας τους διεθνείς τρομοκράτες που διαρκώς πνίγουν στο αίμα τους λαούς καταστρέφοντας ολόκληρες χώρες, όπως τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη κ.ο.κ., ενώ αδιαφορούν επιδεικτικά για χώρες υπό κατοχή όπως η Κύπρος και η Παλαιστίνη. Φαίνεται ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το διεθνές δίκαιο σιωπά... Όμως το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να εφαρμόζεται επιλεκτικά.
Σε αυτή την κρίσιμη και επικίνδυνη στιγμή για το μέλλον της Παγκόσμιας Ειρήνης, η κυβέρνηση της Ν.Δ. αποφάσισε ερήμην του ελληνικού λαού, ενεργώντας ως υπόδουλη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να στείλει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία, στηρίζοντας έτσι τον ουκρανικό στρατό απέναντι στον ρωσικό, παρότι δεν έχει τέτοια δέσμευση, αφού η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ, αλλ’ αντιθέτως αγοραστής τουρκικών drones… Πρόκειται για σημαντική απόφαση με εν δυνάμει τραγικές συνέπειες για την πατρίδα μας, η οποία ελήφθη χωρίς οποιαδήποτε δημοκρατική διαδικασία ή διαβούλευση και φυσικά αντιδιαστέλλεται με την επιτηδευμένα ουδέτερη στάση της Τουρκίας.
Μετά την αποδυνάμωση των παραδοσιακών σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τον Αραβικό κόσμο και τον εναγκαλισμό μας με τους δολοφόνους της Παλαιστίνης, όπου μας έσυρε η υποταγμένη στις ΗΠΑ εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε η ώρα της ΝΔ να δώσει τη χαριστική βολή στις παραδοσιακές καλές σχέσεις της πατρίδας μας με τη Ρωσία, ώστε να γίνουμε πλέον απολύτως εξαρτημένοι από τους φιλειρηνιστές ‘προστάτες΄ μας στην Ουάσιγκτον και τους εταίρους μας στην ΕΕ, που μας “σώζουν” διαρκώς από μνημόνιο σε μνημόνιο από το 2010, ενώ εξοπλίζουν την Τουρκία, στην οποία δεν έχουν επιβάλει ούτε μια κύρωση από αυτές που εφάρμοσαν άμεσα εναντίον της Ρωσίας.
Να είναι βέβαιοι όμως ότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλά ότι :
Εχθρός της Ελλάδας δεν είναι η Ρωσία, για να βοηθάμε τον ουκρανικό στρατό με στρατιωτικό οπλισμό. Μόνο ανθρωπιστική βοήθεια οφείλουμε να στείλουμε.
Εχθρός της Ελλάδας είναι το ΝΑΤΟ, και όσοι στήνουν πραξικοπήματα και κατασκευάζουν χρωματιστές επαναστάσεις, για να διαλύσουν κράτη και να στήσουν προτεκτοράτα. Η ανεξαρτησία μας και η υπεράσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας προϋποθέτει την αποδέσμευση της χώρας μας από τον εγκληματικό οργανισμό του ΝΑΤΟ.
Κύριος εχθρός της Ελλάδας είναι η Ε.Ε., που διαλύει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και πρώτη την ελληνική, για να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που υπηρετεί ,μεταξύ των οποίων και τα υπερατλαντικά. Η ευημερία της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας έχει σαν αναγκαία συνθήκη την έξοδο από την ΕΕ.
Το δίδαγμα για την πατρίδα μας από τις συγκρούσεις στην Ουκρανία είναι ότι η μοίρα των μικρών κρατών επιβάλλει να ασκούν εξωτερική πολιτική σύμφωνη με τα συμφέροντά τους και να μην ενεργούν ως “οι καλοί μαθητές” των μεγάλων δυνάμεων, αφού εκείνες πάντοτε τα δικά τους συμφέροντα φροντίζουν. Το δίδαγμα είναι επίσης ότι η εξέλιξη του παγκόσμιου γεωπολιτικού συστήματος σε πολυπολικό είναι κάτι που σίγουρα θα πρέπει να ευχόμαστε και να ενισχύουμε, διότι θα αποβεί προς όφελός μας και προς όφελος όλων των μικρών κρατών. Η προώθηση της παγκοσμιοποίησης με την έννοια του ασύδοτου νεοφιλελευθερισμού και της ισοπέδωσης των κρατών στον βωμό των συμφερόντων υπερεθνικών οργανισμών είναι σίγουρα εξέλιξη που πρέπει να ανακοπεί, τουλάχιστον αν θέλουμε να ζούμε ειρηνικά, σε ελεύθερες, ευημερούσες και ανεξάρτητες κοινωνίες. Ωστόσο ακόμα και ο συγκεκριμένος πόλεμος φαίνεται να αφήνει μία χαραμάδα ελπίδας προς αυτή την κατεύθυνση.
Χωρίς να ξεχνάμε ότι μέγα τμήμα της Κύπρου τελεί υπό στρατιωτική κατοχή κατόπιν εισβολής της Τουρκίας, χωρίς να παραβλέπουμε την αδράνεια της παγκόσμιας κοινότητας στο θέμα αυτό, ως απλοί δημοκρατικοί πολίτες ευχόμαστε να επικρατήσει η ειρήνη, γνωρίζοντας όμως ταυτόχρονα ότι στο απευκταίο ενδεχόμενο πολέμου η πατρίδα μας θα είναι τραγικά μόνη της, ενώ εμείς θα πρέπει να έχουμε ξεφορτωθεί τους εγχώριους υπαλλήλους των ξένων συμφερόντων που μας κυβερνούν, ώστε να έχουμε ελπίδα νίκης και επιβίωσης.
Αθήνα 06/03/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου