Πνιγόμαστε μόνοι μας, καιγόμαστε μόνοι μας, πεθαίνουμε μόνοι μας

Σκίτσο, Πάνος Ζάχαρης

Πάντα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη φταίει κάποιος άλλος.

Της Μίκας Αγραφιώτου

Επικίνδυνα ανερμάτιστη είναι η κυνικότητα και η αδιαφορία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, που έχει σκοπό να αφήσει πίσω του καμένη γη και έρημη χώρα, παραδίδοντας «τα όπλα» του κρατικού μηχανισμού οριακά στον θεό το ίδιο.

Για όλα φταίει αυτός ο άνισος εχθρός, η «κλιματική κρίση», για την ανικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες που έχουν μαστίσει τη χώρα μας το τελευταίο διάστημα.

Πάντα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη φταίει κάποιος άλλος.

Και αν δεν υπάρχει κάποιος άμεσος «Άλλος» ώστε a priori να επωμιστεί τις ευθύνες, τότε η κυβέρνηση και το επιτελείο της πρέπει πρώτα να τον «εφεύρει» για να τον καταστρέψει.

Δεν περιμένουμε, βέβαια, τίποτα διαφορετικό από μια κυβέρνηση που κατόρθωσε να βγει αλώβητη από την πανδημία του κορονοϊού, φορτώνοντας τους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας στην ατομική ευθύνη των πολιτών, τα κορονοπάρτι, στους νέους που κάνουν σεξ στις πιλοτές και σε όποιον έβγαζε βόλτα το σκυλί του για μισή ώρα παραπάνω.
Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Ζήλος

Ούτε, βέβαια, περιμέναμε να έχει κάποιος εκεί μέσα έστω και την παραμικρή τσίπα, μετά τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυναν στα οβάλ γραφεία τους λίγες ημέρες μετά την τραγωδία των Τεμπών που στέρησε τη ζωή σε 57 άτομα -στην πλειονότητά τους νέοι φοιτητές που επέστρεφαν στη Θεσσαλονίκη για τις σπουδές τους- και βρήκε ως αποδιοπομπαίο τράγο έναν σταθμάρχη-βύσμα να του φορτώσει εξ ολοκλήρου το έγκλημα ενώ τόσους μήνες μετά δεν έχει ασχοληθεί διόλου με το ζήτημα της αναβάθμισης των σιδηροδρόμων.

Αντ’ αυτού, ο «ανέμελος» πρωθυπουργός που την ώρα που καιγόταν η μισή Ελλάδα έκανε και πάλι διακοπές κάπου μακριά από την πηγή του κακού, προτρέπει από το Προεδρικό Μέγαρο τους πολίτες «να ξεχάσουν τα ανέμελα καλοκαίρια τους γιατί θα ζήσουν δύσκολες στιγμές».

Μέσα σε μια κορύφωση νεοφιλελεύθερης αναλγησίας και νέου τύπου Τραμπισμού α λα γκρέκα, ο Μητσοτάκης μας λέει, μέσες άκρες, ότι ο «σώζων εαυτώ σωθείτω». Όποιος εκκενώνει νωρίς, ίσως να σώζεται. Όποιος μένει στο σπίτι του, ίσως να μην πνιγεί και πάει λέγοντας. Από εδώ και εμπρός, όποιος άνθρωπος παθαίνει το οτιδήποτε, είναι δική του ευθύνη.

Και το κακό είναι ότι αυτή η τρελίτσα αγοράζεται ασύστολα. Μοσχοπουλήθηκε τον καιρό της πανδημίας όταν οι γείτονες μάλωναν μεταξύ τους και κάρφωναν ο ένας τον άλλο γιατί κάποιος τους επισκέφθηκε για λίγη ώρα, με αποτέλεσμα αντί για γιατρούς και στελέχωση της δημόσιας υγείας, να στελεχώνεται η αστυνομία για να σπάει στο ξύλο νέους που έκατσαν να πιουν μια καφέ σε ένα παγκάκι και να πουλάει νταηλίκια σαν να είναι οι αστυνομικοί κάποιοι νέου τύπου σερίφηδες της Άγριας Δύσης.
Βέβαια, το χειρότερο από όλα είναι η ευθεία επίθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη στους επιστήμονες. Αφού πρώτα τους έφτυσε κατάμουτρα όταν όσοι γιατροί αγιοποιήθηκαν την περίοδο της καραντίνας, έβγαλαν πόρισμα ότι για τους νεκρούς φταίει ότι δεν υπήρχε επαρκής υγειονομική περίθαλψη, τώρα για την κλιματική κρίση «δεν χρειαζόμαστε επιστήμονες για να μας πουν ότι είναι εδώ».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να εντείνει την κόντρα του με το Αστεροσκοπείο Αθηνών, ανοίγοντας μια τελείως προσωπική μαφιόζικου τύπου βεντέτα επειδή οι επιστήμονες που εργάζονται εκεί τόλμησαν να δημοσιεύσουν στοιχεία για το μέγεθος των καταστροφών από τις πυρκαγιές.

Πρώτα είχε λάβει χώρα η απαράδεκτη δήλωση του βουλευτή της ΝΔ, πρώην αναπληρωτή υπουργού και εξίσου απαράδεκτου Στέλιου Πέτσα, ο οποίος στοχοποίησε ευθέως το Εθνικό Αστεροσκοπείο λέγοντας «βλέπω μια… πολιτικοποίηση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών που δεν μου αρέσει καθόλου».

Επίσης, είχαν προηγηθεί δηλώσεις της υφυπουργού Σοφίας Βούλτεψη περί «προπαγάνδας των αριθμών» και πριν μερικές ημέρες δημοσιεύτηκε και η ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος που αμφισβητούσε τις μετρήσεις καμένων στρεμμάτων.

Στο πλαίσιο μιας new age Γκεμπελίσκικης προπαγάνδας, μονάχα η επιστήμη που βολεύει το σύστημα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είναι αποδεκτή από το καθεστώς της ΝΔ.

Οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό στοιχείο παραπέμπει, άμεσα ή έμμεσα, στις ευθύνες που έχουν οι κυβερνώντες απέναντι στις καταστάσεις που προκύπτουν, πρέπει να απομακρύνεται από τη δημόσια σφαίρα ως πολιτικά χρωματισμένο και αντικυβερνητικό.

Αν το θέλει η κυβέρνηση και ο γάιδαρος μπορεί να πετάει και η κατσίκα να μασάει ταραμά και φτύνει και τα κουκούτσια. Μέσα στον κυκεώνα της αβυσσαλέας προπαγάνδας, της συστηματικής διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και του άκρατου παραλογισμού, απολύτως τίποτα δεν έχει σημασία εκτός του να τη βγάλει καθαρή η κυβέρνηση χωρίς ούτε μια πολιτική γρατζουνιά.

Και τη βγάζει καθαρή, γιατί η κοινωνία έχει φτάσει σε τέτοια πρωτόγνωρα επίπεδα απομόνωσης και αποκοινωνικοποίησης του μεγαλύτερου τμήματός της, που ακόμα και αν το κακό φτάσει στην πόρτα μας, θα ψάχνουμε και εμείς να κατηγορήσουμε κάποιον «Άλλο» γιατί πολύ απλά, δεν μας έμεινε και τίποτα άλλο να κάνουμε.

Οι δραματικές ήττες του κινήματος τα τελευταία χρόνια είναι εμφανείς στην γενική αντίληψη που κυριαρχεί για το πολιτικό. Η οποιαδήποτε προοδευτική αντιπολίτευση δεν ξέρει πώς να υπάρξει ενδοκοινωνικά, όχι μόνο πώς να «μιλήσει» στον λαό, αλλά και πώς να αφήσει τον λαό να γίνει η πραγματική αντιπολίτευση. Αυτού του είδους τα αιτήματα εξακοντίζονται απευθείας ως «λαϊκιστικά», και ακόμα και ο χώρος της αριστεράς έχει φτάσει σε σημείο να μην απαρτίζεται από αγωνιστές αλλά από πρώην γιάπηδες και golden boys που το παίζουν «Δημοκρατικοί» αμερικανικού τύπου.

Η ακροδεξιά, μέσα σε αυτή τη γενική πολιτική παγωμάρα της αριστεράς που δεν μπορεί να προσδιορίσει το πολιτικό της πρόσημο, ήταν νομοτελειακά βέβαιο ότι θα έπαιρνε προβάδισμα, εργαλειοποιώντας τον φόβο που νιώθει πολύ μεγάλο μέρος του λαού που έχει γίνει έρμαιο των συνθηκών, είτε αυτό λέγεται κλιματική κρίση είτε πολιτική ανικανότητα. Αφού ο εχθρός μας είναι ο Θεός, τότε για πολλούς ανθρώπους ο Θεός πρέπει να γίνει σύμμαχός τους ξανά, ώστε να σταματήσει να τιμωρεί την ανθρωπότητα.

Έτσι, είναι αμιγώς πιο εύκολο να χειραγωγηθεί μια κοινωνία που ο πρωταρχικός εχθρός δεν είναι ο καπιταλισμός και οι απολογητές του, αλλά διάφορες εξωκοινωνικές εκστρατείες όπως τα εμβόλια, οι τσιπαρισμένες ταυτότητες ή οι γάμοι ομοφυλοφίλων. Με την κατασκευή μιας ψευδαισθητικής κρίσης που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, καλύπτονται με μεγάλη ευκολία οι υπάρχουσες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις.

Αντίστοιχα, με την υπονόμευση του λόγου όλων των υπολοίπων, είτε πρόκειται για επιστήμονες, είτε πρόκειται για συνδικαλιστές, είτε για αντιπολίτευση και πάει λέγοντας, τότε η μοναδική αλήθεια που διαμορφώνεται στο τελικό της στάδιο, είναι εκείνη της ίδιας της κυβέρνησης, της ίδιας της ηγεμονίας. Έχοντας απαγορεύσει τον δημοκρατικό ανταγωνισμό των διαφορετικών πολιτικών θέσεων στη δημόσια σφαίρα και με την επιβολή ως ηγεμονικής θέσης της μιας και μοναδικής δικής σου άποψης, η οποία υποστηρίζεται από το επιτελείο σου και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια των συστημικών ΜΜΕ, έχεις καταφέρει να αλλοιώσει άψογα το δημοκρατικό πολίτευμα.

Μέσα σε ένα αλλοιωμένο δημοκρατικό πολίτευμα, η πλάστιγγα γέρνει αυτομάτως στις ακραίες πολιτικές αξιώσεις, και κυρίως, εκείνες της άκρας δεξιάς. Η ακροδεξιά γίνεται ο πολιτικός βραχίονας, το δεξί και αριστερό χέρι της δεξιάς, ώστε να μαντρώσει με αντιδραστικό τρόπο όσους ενδεχομένως προσπαθήσουν να υποδείξουν ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός.

Για την άκρα δεξιά, απλά ο αυτοκράτορας είτε δεν φοράει τόσο καλοφτιαγμένα ρούχα είτε φταίει ο μπακάλης που του πούλησε το γάλα με το οποίο λεκιάστηκε όσο έπαιρνε το πρωινό του, οπότε και χρειάζεται πιο αποφασισμένους ράφτες που θα κόψουν και θα ράψουν την κοινωνία ακριβώς στα μέτρα του και ταυτόχρονα, θα στοχοποιήσουν τον μπακάλη και το γάλα του.

Αυτός ο παραλογισμός, λοιπόν, δεν είναι ούτε πολιτικά μετέωρος, ούτε, φυσικά, ο κόσμος ξαφνικά τρελάθηκε και πιστεύει αρλούμπες. Από τη στιγμή που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός εναντιώνεται δημόσια στους επιστήμονες, είτε επειδή τυχαίνει να είναι πολιτικοί αντίπαλοι και δεν του κάνουν τα χατίρια να προπαγανδίσουν ανυπόστατες ανοησίες, είτε επειδή είναι απλά έντιμοι και δεν έχουν καμία προθυμία να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα από τις έρευνες τους, γιατί ο λαός, και ειδικά οι ψηφοφόροι του, να μην τον ακούσουν;

Όταν ο Πρωθυπουργός στοχοποιεί τους μετανάστες ως εμπρηστές για την πύρινη κόλαση του Έβρου, γιατί οι ήδη υπάρχοντες ή οι εν δυνάμει ρατσιστές, να μην τον πιστέψουν και να σταθούν στις ανακοινώσεις της πυροσβεστικής, που στην τελική, και εκεί μπορεί να υπάρχουν Συριζαίοι;
Και όταν δεν υπάρχει κάποια άλλη αιτία πρόχειρη στο προσκήνιο, γιατί, στην τελική, να μην κατηγορηθεί και ο Θεός ο ίδιος; Ποιος από όλους τους δυστυχείς, τους φτωχούς και καταφρονημένους, τους καμένους και πλημμυρισμένους, μπορεί να τα βάλει με τον Θεό και με την «κλιματική κρίση», με την οργή της φύσης που έχει ξεσπάσει εναντίον της ανθρωπότητας, επειδή κάνουμε σεξ πριν από τον γάμο και ασχολούμαστε με τι λένε τα κομπιούτερς και οι αριθμοί;

Μόνο ένας Νώε ίσως μπορεί να μας σώσει, αλλά έτσι όπως πάμε θα ξεμείνουμε μέχρι και από δέντρα και ξύλα για να φτιάξουμε μια νέα Κιβωτό.



Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου