Του Προκόπη Μπίχτα
Οι ΗΠΑ είναι μια κλασσική περίπτωση μιας ανόητης, μεγάλης δύναμης που φοβίζει τους γέρους, τα μικρά παιδιά και την ελληνική κυβέρνηση.
Οι ΗΠΑ, από την λήξη του Β’ Π.Π. μέχρι σήμερα, έχουν χάσει περισσότερο από το 60% της παγκόσμιας επιρροής τους.
Με την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ εξέλειπε η απειλή της Σοβιετικής Ένωσης στον ευρωπαϊκό χώρο και δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις αποδέσμευσης των ευρωπαϊκών κρατών από την κυριαρχία των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα η ένωση της Γερμανίας έδωσε την δυνατότητα σ’ αυτή τη χώρα να αμφισβητήσει τον ηγεμονικό ρόλο των ΗΠΑ στην Ευρώπη στον οικονομικό και τον πολιτικό τομέα. Η δημιουργία του ευρώ και της ευρωζώνης έδωσε την ικανότητα στην Γερμανία να απομυζά χρήματα και πόρους από μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες και να ισχυροποιεί την θέση της ακόμα περισσότερο στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό. Ταυτόχρονα δημιούργησε σοβαρότατη απειλή στην κυριαρχία τού, μέχρι τότε ανενόχλητου, δολλαρίου.
Το αίσθημα θριάμβου που είχε καταλάβει τα επιτελεία των ΗΠΑ από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ δείχνει την ανικανότητά τους στην εκτίμηση καταστάσεων, στρατηγικού σχεδιασμού και την νηπιακή αντίληψή τους για τα διεθνή πράγματα.
Από τότε οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει δράση σε μια σειρά μέτωπα, στα οποία πέτυχαν ελάχιστες στρατιωτικές νίκες, ενώ ηττήθηκαν στρατηγικά σε όλα.
Οι πιθανότητες καταστροφής ασύλληπτων διαστάσεων για τον ελληνικό λαό και τους γειτονικούς λαούς, αυξάνονται δραματικά με τις συμφωνίες του Τσίπρα και της αυλής του με τις ΗΠΑ, την επέκταση της χρήσης της βάσης της Σούδας και, μάλλον, την δημιουργία και άλλων. Η Ελλάδα ταυτίζει την εξωτερική της πολιτική με την πολιτική ενός πληγωμένου κράτους απελπισμένων τυχοδιωκτών και βλακών, που κρατούν πυρηνικά όπλα. Εμπλέκεται όλο και περισσότερο σε σενάρια πολέμου μεγάλης κλίμακας στα οποία παίζει τον ρόλο του πρόθυμου θύματος.
Για να παίξει ένα τέτοιον ρόλο μια κυβέρνηση, δεν αρκεί μόνο να είναι πουλημένη. Για να μην αντιδράσει σ’ αυτόν τον ρόλο μια αντιπολίτευση, δεν αρκεί μόνο να είναι διεφθαρμένη. Πρέπει να αποτελούνται και από εκ γενετής ηλίθιους τόσο οι μεν, όσο και οι δε.
Οι ΗΠΑ είναι μια κλασσική περίπτωση μιας ανόητης, μεγάλης δύναμης που φοβίζει τους γέρους, τα μικρά παιδιά και την ελληνική κυβέρνηση.
Οι ΗΠΑ, από την λήξη του Β’ Π.Π. μέχρι σήμερα, έχουν χάσει περισσότερο από το 60% της παγκόσμιας επιρροής τους.
Με την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ εξέλειπε η απειλή της Σοβιετικής Ένωσης στον ευρωπαϊκό χώρο και δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις αποδέσμευσης των ευρωπαϊκών κρατών από την κυριαρχία των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα η ένωση της Γερμανίας έδωσε την δυνατότητα σ’ αυτή τη χώρα να αμφισβητήσει τον ηγεμονικό ρόλο των ΗΠΑ στην Ευρώπη στον οικονομικό και τον πολιτικό τομέα. Η δημιουργία του ευρώ και της ευρωζώνης έδωσε την ικανότητα στην Γερμανία να απομυζά χρήματα και πόρους από μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες και να ισχυροποιεί την θέση της ακόμα περισσότερο στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό. Ταυτόχρονα δημιούργησε σοβαρότατη απειλή στην κυριαρχία τού, μέχρι τότε ανενόχλητου, δολλαρίου.
Το αίσθημα θριάμβου που είχε καταλάβει τα επιτελεία των ΗΠΑ από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ δείχνει την ανικανότητά τους στην εκτίμηση καταστάσεων, στρατηγικού σχεδιασμού και την νηπιακή αντίληψή τους για τα διεθνή πράγματα.
Από τότε οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει δράση σε μια σειρά μέτωπα, στα οποία πέτυχαν ελάχιστες στρατιωτικές νίκες, ενώ ηττήθηκαν στρατηγικά σε όλα.
Ο πρώην “Master of the Universe” είναι στριμωγμένος στην γωνία και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκμεταλλευτεί την στρατιωτική του δύναμη είτε σαν επίδειξη είτε σαν χρήση, προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσει τις απώλειές του. Δεδομένης της ανοησίας και του τυχοδιωκτισμού του, είναι εύκολο να καταφύγει σε σπασμωδικές, στρατιωτικές κινήσεις που μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή των αντιπάλων του ΚΑΙ την δική του.
- Αφέθηκαν να συρθούν από την Γερμανία και βομβάρδισαν την Γιουγκοσλαβία. Η χώρα καταστράφηκε και διαμελίστηκε, ανοίγοντας τον δρόμο στις Γερμανικές εταιρίες που την κατέκλυσαν κι αφήνοντας τις αμερικανικές περίπου απ’ έξω. Οι ΗΠΑ «κέρδισαν» μερικές στρατιωτικές βάσεις αμφίβολης στρατηγικής αξίας αφού, παρά τον μεγάλο τους όγκο, δεν εξυπηρετούν τον σχεδιασμό τους για την Μέση Ανατολή και την Ρωσία.
- Κατέστρεψαν το Ιράκ, με αποτέλεσμα να ελέγχουν μόνο την σημερινή κυβέρνησή του και μια μικρή περιοχή, ενώ έβγαλαν από την μέση μια χώρα που ήταν ορκισμένος εχθρός του Ιράν, το οποίο οι ΗΠΑ επίσης απεχθάνονται!
- Στην Συρία και την Μέση Ανατολή, τα σχέδιά τους έχουν αποτύχει παταγωδώς.
- Τα σχέδιά τους στην Ουκρανία έχουν βαλτώσει.
- Έχασαν την Τουρκία, τον «μεγάλο» σύμμαχό τους στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.
- Τα σχέδιά τους στην Λατινική Αμερική, για την ανατροπή του Μαδούρο και του Μοράλες, απέτυχαν.
- Το εμπάργκο κατά της Ρωσίας δεν έχει αποτέλεσμα, ενώ αποφέρει την γκρίνια της ΕΕ που, επίσης, πλήττεται από αυτό.
- Το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ είναι 20 τρισ. δολλάρια.
- Τα ελλείμματα των ΗΠΑ και οι μελλοντικές τους υποχρεώσεις καλύπτονται από το «πετροδόλλαρο», το οποίο απειλείται να πληγεί από σχεδιαζόμενες συμφωνίες πετρελαιοπαραγωγών χωρών με αγοραστές σε άλλα νομίσματα. Αν υπάρξουν τέτοιες συμφωνίες, οι ΗΠΑ θα καταρρεύσουν αστραπιαία και καθολικά.
- Η στρατιωτική υπεροπλία απέναντι στους μεγάλους αντιπάλους τους δεν υπάρχει πια. Η μέχρι πρότινος υπεροχή τους απέναντι στην Ρωσία σε συμβατικά όπλα χάνεται γρήγορα, ενώ στα πυρηνικά έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό.
- Οι σπασμωδικές προσπάθειες των ΗΠΑ να ανοίξουν ένα καινούργιο μέτωπο στην Νοτιοανατολική Ασία σκοντάφτουν στην στάση της Κίνας, της Ρωσίας και την αποφασιστικότητα της Β. Κορέας.
Οι πιθανότητες καταστροφής ασύλληπτων διαστάσεων για τον ελληνικό λαό και τους γειτονικούς λαούς, αυξάνονται δραματικά με τις συμφωνίες του Τσίπρα και της αυλής του με τις ΗΠΑ, την επέκταση της χρήσης της βάσης της Σούδας και, μάλλον, την δημιουργία και άλλων. Η Ελλάδα ταυτίζει την εξωτερική της πολιτική με την πολιτική ενός πληγωμένου κράτους απελπισμένων τυχοδιωκτών και βλακών, που κρατούν πυρηνικά όπλα. Εμπλέκεται όλο και περισσότερο σε σενάρια πολέμου μεγάλης κλίμακας στα οποία παίζει τον ρόλο του πρόθυμου θύματος.
Για να παίξει ένα τέτοιον ρόλο μια κυβέρνηση, δεν αρκεί μόνο να είναι πουλημένη. Για να μην αντιδράσει σ’ αυτόν τον ρόλο μια αντιπολίτευση, δεν αρκεί μόνο να είναι διεφθαρμένη. Πρέπει να αποτελούνται και από εκ γενετής ηλίθιους τόσο οι μεν, όσο και οι δε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου