Φωτογραφία από 'Δρόμος ανοιχτός' |
Του Νίκου Σουβατζή
Ας υποθέσουμε ότι όλο το καλοκαίρι δουλεύεις γιατί δεν δικαιούσαι ακόμα άδεια. Ή ότι κάποιος στενός συγγενής σου έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας και όλο το καλοκαίρι είσαι δίπλα του στο νοσοκομείο. Ας υποθέσουμε, τέλος, ότι βιώνεις τον εφιάλτη της ανεργίας. Όλο το καλοκαίρι στέλνεις βιογραφικά, κάνεις αιτήσεις, πηγαίνεις σε συνεντεύξεις, ενώ οι απλήρωτοι λογαριασμοί συσσωρεύονται και δεν μπορείς να κοιμηθείς απ' το άγχος.
Όλες αυτές οι δύσκολες καταστάσεις είναι πολύ συνηθισμένες. Κάποια στιγμή έρχεται το φθινόπωρο και προσπαθείς να ξεχάσεις τη δύσκολη περίοδο που πέρασες. Ελπίζεις ότι του χρόνου θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Ώσπου συναντάς κάποιον γνωστό.
Με το καλημέρα ξεκινάει τις ενοχλητικές ερωτήσεις. «Πώς πέρασες το καλοκαίρι;». Εσύ φυσικά δεν έχεις σκοπό να εξιστορήσεις στον πρώτο τυχόντα όσα άσχημα πέρασες. Απαντάς ανόρεχτα «Καλά». Δεν πιάνει το μήνυμα και συνεχίζει «Πήγες πουθενά για διακοπές;».
Προσπαθώντας να καταλάβεις αν σε κοροϊδεύει απαντάς «Όχι». Αν είναι πολύ περίεργος και αδιάκριτος μπορεί να ρωτήσει «Γιατί;» αλλά μπορεί και να σταματήσει. Η διάθεσή σου όμως έχει ήδη χαλάσει. Εκτός του ότι δεν έχεις καμία υποχρέωση να δίνεις στον καθένα αναφορά για το τι έκανες το καλοκαίρι, μόλις έχεις βγει από μια δύσκολη κατάσταση που προσπαθείς να ξεχάσεις.
Και έρχεται κάποιος να στη θυμίσει είτε από αφέλεια, είτε γιατί θέλει να σε εντυπωσιάσει αφηγούμενος περιστατικά απ' τις διακοπές του, είτε γιατί απλώς θέλει κάτι να πει. Το χειρότερο με αυτές τις άβολες καταστάσεις είναι ότι αυτός που σε ρωτάει στην πραγματικότητα δεν δίνει δεκάρα για σένα. Δεν είναι φίλος σου, οι φίλοι σου και οι φίλες σου ξέρουν τι προβλήματα αντιμετωπίζεις. Είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να έχεις δει μόνο μια φορά στη ζωή σου. Στην ουσία ένας άγνωστος.
Δυστυχώς για κάποιους ανθρώπους έννοιες όπως διακριτικότητα και ευγένεια είναι άγνωστες. Επίσης άγνωστο τους είναι ότι κάποιοι άνθρωποι, από αξιοπρέπεια, δεν μοιράζονται τα προβλήματα που έχουν με τον καθένα. Πάνω απ' όλα όμως δεν έχουν καμία επίγνωση της πραγματικότητας. Ούτε υποψιάζονται τι σημαίνει να είσαι χωρίς δουλειά, να μη μπορείς να πληρώσεις το ενοίκιο και το ρεύμα, να δουλεύεις χωρίς ανάσα μες στον καύσωνα.
Όλο το καλοκαίρι λιάζονται στις ξαπλώστρες σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς και κάθε βράδυ ξοδεύουν ένα μεροκάματο σε αλκοόλ. Δεν περνάει απ' το μυαλό τους ότι την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι πνίγονται στα προβλήματα. Ότι περνούν το καλοκαίρι μες στη μοναξιά και την ανέχεια ή σκοτώνονται στη δουλειά για να επιβιώσουν. Με άλλα λόγια δεν καταλαβαίνουν ότι η ζωή δεν είναι ούτε τηλεοπτική διαφήμιση, ούτε ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου