Της Χρύσας Κακατσάκη
Ψάχνω εδώ και μια ώρα κάτι φωτάκια. Όχι τα κίτρινα, αλλά εκείνα τα πολύχρωμα που διαλύουν καλύτερα το γκρίζο. Φέτος, δεν στόλισα δένδρο.
Δεν είναι Χριστούγεννα αυτά. Μοιάζουν περισσότερο με Μεγάλη Παρασκευή. Κανονικά έπρεπε να γεμίσω το σπίτι με μοβ κορδέλες, όπως του Επιτάφιου. Να πενθήσω όπως και όλοι μας για τους χιλιάδες που χάθηκαν, για αυτούς που θα χαθούν, τους νεκροζώντανους που θα θρηνούν το τέλος εποχής με τον θλιβερό απολογισμό.
Το ένστικτο της επιβίωσης διώχνει με σκουπόξυλο τις άσχημες σκέψεις. Φαντασιώνομαι όμορφες εικόνες, όπως το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Κλωνοποιούμαι σε 9 εαυτούς για να είμαι και νόμιμη.
Ο πρώτος βλέπει τον πατέρα να κουβαλάει το κυπαρισσάκι τ’ αψηλό. Παιδικά χέρια τοποθετούν με προσοχή στα κλαδιά του μπάλες, αστέρια και γιρλάντες. Μια μεγάλη κούκλα που κλαίει, δώρο της νονάς στα 7. Δεν πιστεύω πια στον Αγιο Βασίλη αλλά χαίρομαι που μου πέφτει για πρώτη και μοναδική φορά το φλουρί.
Φοιτήτρια, βγάζω ένα μήνα πριν εισιτήριο μην αργήσω στο ραντεβού με το πατρικό σπίτι που μοσχοβολά κανέλα και γαρίφαλο. Δώρα στους φίλους και τραπεζώματα. Σε ένα λούνα παρκ στη Βιέννη ανεβαίνω στον τροχό να δω τον κόσμο από ψηλά. Ψώνια της τελευταίας στιγμής. Εκνευρίζομαι που σε όλα τα καταστήματα παίζουν γιορτινά τραγούδια της Βανδή και της Κάιλι Μινόγκ. Η ιστορία με εκδικείται.
Φέτος ακούγεται ασταμάτητα το «ετοιμάζω Χριστούγεννα μοναχά για πάρτη μου». Εχω φθάσει ήδη στον ένατο εαυτό. Δεν γίνεται, λες, τόσες ευχές κάθε χρόνο να πήγαν χαράμι.
Βάζω ένα μπουκάλι ποτό σε κάθε δωμάτιο για να παριστάνω ότι τριγυρνάω από μπαρ σε μπαρ. Εντοπίζω μια καλή κρυψώνα για τα παιδιά που θα τολμήσουν να μου πουν τα κάλαντα για να μην τα πιάσει η Αστυνομία. Απλώνω ασυναίσθητα τα χέρια μου, ν’ αγκαλιαστούμε απ’ την αρχή και να ‘ναι όλα αναστημένα.
Επιτέλους βρέθηκαν τα πολύχρωμα φωτάκια. Στο κρεσέντο της λύπης τους τρεμοπαίζουν συνθηματικά, σαν μου κλείνουν το μάτι, σαν να δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία.
Θα τα στολίσω στο μεθυσμένο καράβι του Ρεμπώ και θα το ξαμολήσω στο πέλαγος, να δω ποια σπίθα σώθηκε κι ανάβει.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου