Της Μαρίας Νεγρεπόντη Δεληβάνη
Μετά από μια περίοδο κυβερνητικών ενθουσιασμών, σχετικά με την πορεία της οικονομίας μας, οι προβλέψεις και διαπιστώσεις του ΔΝΤ της 14.10 μας επαναφέρουν στην τάξη. Αναφέρομαι στην απότομη έξαρση της ζήτησης, μετά τον εγκλεισμό μας, που εσφαλμένως θεωρήθηκε ως διαρκές φαινόμενο, ενώ πρόκειται σαφώς περί παροδικού. Συνεπώς, δεν ήταν δυνατόν να στηρίξει αισιόδοξες προοπτικές για την ελληνική οικονομία, η οποία εξακολουθούσε, και μετά το πέρας της απαγόρευσης κυκλοφορίας, να παραμένει μια κατεστραμμένη, από τα Μνημόνια, οικονομία, που στερείται δυνητικής ανάπτυξης.
Σε αντίθεση με την κυβέρνηση, το ΔΝΤ εμμένει σταθερά στις απόψεις του των τελευταίων 11 ετών υπενθυμίζοντας, ακριβώς, αυτήν την παγιωμένη κατάσταση. Δηλαδή, την καταδικασμένη οικονομία μας σε πολύ χαμηλούς, θα έλεγα ανύπαρκτους, ρυθμούς προόδου, γύρω στο 1%, για μεγάλο διάστημα στο μέλλον. Αναφορικά με την παροδική αυτή αύξηση της ζήτησης, προβλέπεται κατά το ΔΝΤ ότι θα αυξήσει το ΑΕΠ, κατά 6.5% το 2021 και κατά 4.2% το 2022.
Ωστόσο, αν ληφθεί υπόψη ότι η ελληνική οικονομία υποχώρησε κατά 9% το 2020, η προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ κατά 11,1% δίνει μόνον 1% ανάπτυξη για τα επόμενα δύο χρόνια, δεδομένου ότι η υπόλοιπη αύξηση απλώς αναπληρώνει αυτό που χάθηκε εξαιτίας της πανδημίας. Και αν προσθέσουμε, όπως επιβάλλεται, και το 25% του ΑΕΠ, που η οικονομία μας έχασε από το 2010, ο υπολογισμός των ετών που χρειάζεται για να αναπληρωθεί αυτή η απώλεια, και για να δικαιούμαστε μόνον τότε να μιλήσουμε για ανάπτυξη, είναι αποκαρδιωτικός.
...
Στις δυσκολίες αυτές έρχεται να προστεθεί και η τρελή κούρσα των τιμών των πρώτων υλών και της ενέργειας: πετρέλαιο, αέριο και ηλεκτρικό ρεύμα, που θα τροφοδοτήσουν περαιτέρω την ανοδική πορεία του γενικού επιπέδου των τιμών. Η κυβέρνηση, για να αντιμετωπίσει το απειλούμενο αυτό χάος προβλέπει πακέτο μισού περίπου δισεκατομμυρίου για τη βοήθεια των νοικοκυριών που δεν θα μπορούν να πληρώσουν τις αυξημένες τιμές ενέργειας.
Η ελληνική περίπτωση
Εκτός του ότι το ποσό αυτό θα αποδειχθεί, δυστυχώς, σταγόνα στον ωκεανό, καθώς αυτό που έρχεται είναι μια τρομακτική καταιγίδα, επιπλέον θα χρειαστεί η κυβέρνηση να πάρει πίσω την υπόσχεση για μείωση των φόρων, στη μεσαία τάξη, στην οποία είχαν στηριχθεί αναπτυξιακές προσδοκίες.
Η κρίση αφορά την παγκόσμια οικονομία, αλλά η ελληνική περίπτωση είναι εξαιρετικά βεβαρημένη. Μεγάλο μέρος των ανυπέρβλητων δυσκολιών που μας αναμένουν οφείλονται στην πρόωρη υιοθέτηση της πράσινης ανάπτυξης, από την κυβέρνηση, που είναι και κεντρική επιλογή του Ταμείου Ανάπτυξης. Έτσι, ουδεμία πρόνοια λήφθηκε για την, έστω και στοιχειώδη εξισορρόπηση της συμμετοχής των τριών τομέων παραγωγής στο ΑΕΠ.
Με τον αποδεκατισμένο πρωτογενή και τον κατεστραμμένο από τα Μνημόνια δευτερογενή, η Ελλάδα εμφανίζεται πλήρως εξαρτημένη από εισαγωγές βασικών ειδών διατροφής, μηχανών, προϊόντων νέας τεχνολογίας κ.ά., με κίνδυνο να υποστεί δραματικές συνέπειες στη νέα κατάσταση πραγμάτων. Τουλάχιστον, φαίνεται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να επανορθώσει το λάθος της επίσπευσης του κλεισίματος των εργοστασίων κάρβουνου, των οποίων η επαναλειτουργία τους ίσως μπορέσει να μετριάσει το μέγεθος της επερχόμενης καταστροφής.
...
Τί επιβάλλεται να κάνουμε
Το παραγωγικό μοντέλο μιας χώρας δεν ανατρέπεται εκ βάθρων με βάση εμπνεύσεις και σχέδια στα χαρτιά, αλλά αντιθέτως απαιτείται ωρίμανση μέσα στο χρόνο, ευνοϊκές συγκυρίες και σοβαρά μελετημένος κρατικός παρεμβατισμός. Τι μπορούμε και τι επιβάλλεται να κάνουμε σε αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο;
Πρώτον, να ζητήσουμε από την ΕΕ την αναθεώρηση του σχεδίου του Ταμείου Ανάκαμψης, το οποίο από την αρχή βάδιζε σε λάθος κατεύθυνση, αλλά μετά τις τελευταίες εξελίξεις είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου
Δεύτερον, να προσφύγουμε ταχύτατα στο σχεδιασμό και στη λήψη μέτρων, που θα αυξήσουν σε όσο γίνεται πιο σημαντικό βαθμό την αυτάρκειά μας στη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή
Τρίτον, να βοηθήσουμε τις ΜΜΕ και στους τρεις τομείς παραγωγής να σταθούν στα πόδια τους και να μην καταρρεύσουν, αντί να τις σπρώχνουμε στο χαμό των συγχωνεύσεων
Και τέλος, αντί να κλείνουμε δημόσια νοσοκομεία, να επαναφέρουμε αυτά που έχουν παυτεί και να δημιουργήσουμε και άλλα, δεδομένου ότι η εξέλιξη του κορωνοϊού περιβάλλεται από απειλητική αβεβαιότητα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο SLpress
Πηγή: SLpress
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου