Ο Μητσοτάκης, τα αδιέξοδα του πολιτικού σκηνικού και οι «μικρές αποστασίες» της ερχόμενης Άνοιξης

 

Toυ Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Η περίοδος που διανύουμε είναι άτυπα προεκλογική, είτε οι κάλπες στηθούν την ερχόμενη Άνοιξη σύμφωνα με τις κυβερνητικές δηλώσεις, είτε το σύστημα δεν αντέξει και έχουμε πρόωρες εκλογές στις αρχές του χρόνου.

Τα κομματικά επιτελεία έχουν πλέον προμετωπίδα τον προεκλογικό αγώνα, όμως στο πίσω μέρος του μυαλού τους κυριαρχούν τα «τέλεια αδιέξοδα» του μετεκλογικού σκηνικού. Η Νέα Δημοκρατία δεν αποτελεί εξαίρεση, κάτι που φάνηκε περίτρανα στην συνέντευξη τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Ο πρωθυπουργός «έκαψε το σενάριο» της αλλαγής του εκλογικού νόμου (αφήνοντας μόνον ένα μικρό παράθυρο σε περίπτωση που συναινέσει ο ΣΥΡΙΖΑ), όμως άνοιξε πολλά άλλα σενάρια μέσω των οποίων θα αναζητήσει την ανανέωση της κυβερνητικής διαχείρισης.

Στα σενάρια αυτά εμπλέκεται ευθέως η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, εμμέσως το ΠΑΣΟΚ. Όμως …κεντρικό ρόλο έχουν βουλευτές των δύο αυτών πολιτικών σχηματισμών που θα θεωρήσουν «καλή ιδέα» να συμπράξουν σε μία νέα διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Να το πούμε πιο «σταράτα»: Το Μέγαρο Μαξίμου σε περίπτωση που δεν καταφέρει να συγκεντρώσει ένα ποσοστό της τάξης του 37-38% στις δεύτερες εκλογές (για τις πρώτες με το αναλογικό σύστημα ούτε λόγος) θα επιχειρήσει «μικρές αποστασίες» από τους σχηματισμούς που βρίσκονται στα «σύνορα» της Ν.Δ

Ο παραπάνω ισχυρισμός τεκμηριώνεται από μία απάντηση που έδωσε και μία που …δεν έδωσε ο πρωθυπουργός στην Θεσσαλονίκη.

Στην συνέντευξή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε αναφορικά με τις μετεκλογικές εξελίξεις πως «ο ελληνικός λαός θα κρίνει τελικά και θα επιλέξει αν θέλει να δώσει τη δυνατότητα στη Νέα Δημοκρατία να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ή αν θα αναγκαστούμε μετά τις δεύτερες εκλογές να διερευνήσουμε το σενάριο μιας εκλογικής συνεργασίας. Δεν είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή να απαντήσω για το ποιες θα είναι οι επιλογές μου σε αυτό το σενάριο». Πρόκειται για μία απάντηση που αφήνει προφανώς όλον τον σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου ανοιχτό χωρίς να αποκλείει οτιδήποτε. Μάλιστα ο σχολιασμός του Κυριάκου Μητσοτάκη σύμφωνα με τον οποίο δεν βρίσκεται «καθόλου κοντά» με τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Ελληνική Λύση είναι σε σημαντικό βαθμό διάτρητος, αν αναλογιστεί κανείς την συνολική κυβερνητική επιχειρηματολογία περί «εθνικών κινδύνων» που προβάλλεται το τελευταίο διάστημα.

Παράλληλα όμως ο πρωθυπουργός ΔΕΝ απάντησε σε ένα ακόμη ερώτημα που διατυπώθηκε. Πιο συγκεκριμένα το αν σκέπτεται να προσεγγίσει βουλευτές άλλων κόμματων, του ΠΑΣΟΚ ή της Ελληνικής Λύσης, σε περίπτωση που οριακά δεν προκύπτει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ στις δεύτερες εκλογές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρκέστηκε να δηλώσει ότι «δεν έχω να πω κάτι περισσότερο για κάτι το οποίο θα λάβει χώρα σε αρκετούς μήνες από τώρα». Αφήνοντας έτσι ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να αναζητήσει βουλευτές από το …μετεκλογικό παζάρι σε περίπτωση που αυτό απαιτηθεί. Μάλιστα στο ίδιο σενάριο «κουμπώνουν» και οι δηλώσεις που έκανε σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου υποστηρίζοντας στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ότι «στην κυβέρνηση Μητσοτάκη έχουμε αξιοποιήσει πρόσωπα και από άλλους χώρους. Δε ζητάμε κομματικά διαβατήρια για ανθρώπους που μοιράζονται ίδιο όραμα».

Έτσι λοιπόν, προκύπτει από τώρα το …ερώτημα του αν υπάρχουν πρόσωπα σε Ελληνική Λύση και ΠΑΣΟΚ που να μπορούν να «μοιραστούν το ίδιο όραμα» με την Νέα Δημοκρατία.

Όσον αφορά την Ελληνική Λύση, δεν είναι απαραίτητο να φτάσει κανείς στο «παρά πέντε» των εκλογών για να διαπιστώσει αν το κόμμα του Βελόπουλου έχει κοινές αντιλήψεις με την Νέα Δημοκρατία. Η υπερψήφιση σειράς νομοσχεδίων από την Ν.Δ και την Ελληνική Λύση (Αστυνομία στα Πανεπιστήμια, περιορισμός διαδηλώσεων αλλά ακόμη και ο υφιστάμενος εκλογικός νομος) δίνουν ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα. Πόσο μάλλον αν συνυπολογίσει κανείς τον κοινό «προβληματισμό» των δύο χώρων για τα ζητήματα που αφορούν το μεταναστευτικό ζήτημα. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Μετανάστευσης άλλωστε φροντίζει συχνά να επισημαίνει το πόσο λαμβάνει υπόψη τις ξενοφοβικές απόψεις της Ελληνικής Λύσης, ενώ αμφότερα τα κόμματα έχουν κοινές εκτιμήσεις για την «συνοριακή πολιτική».

Για το ΠΑΣΟΚ αν και τα πράγματα είναι κάπως πιο περίπλοκα, είναι ξεκάθαρο ότι ένα τμήμα του έχει δώσει σαφέστατο στίγμα για το πώς αντιλαμβάνεται την σχέση ΠΑΣΟΚ – Νέας Δημοκρατίας. Αυτό κατά κύριο λόγο εκφράζεται από τον Ανδρέα Λοβέρδο που έχει ως συνδεκτικό κρίκο με την Νέα Δημοκρατία την υπόθεση Νovartis. Αξίζει επίσης να θυμίσουμε ότι ο πρώην υπουργός τον Νοέμβριο του 2021 δεν δίστασε να «σπάσει» την γραμμή του κόμματός του και να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο της Ν.Δ για τον ποινικό κώδικα παρότι τότε το Κίνημα Αλλαγής (έτσι λέγονταν ακόμη) είχε προκρίνει το «παρών». Επίσης θέσεις «συμβατές» με τα «οράματα» της Ν.Δ έχει εκφράσει κατά καιρούς και η Νάντια Γιαννακοπούλου.

Ουσιαστικά με την παρουσία του στην 86 ΔΕΘ  και τις αναφορές του στο μετεκλογικό σκηνικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε, άθελά του ίσως, όλη την βεντάλια των αναζητήσεων του πολιτικού συστήματος για το πώς θα συνεχιστεί η κυβέρνητική διαχείριση. Αυτά ενώ όπως συνομολογούν τα επιτελεία τόσο της Ν.Δ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, ο «επιχειρηματικός κόσμος» της χώρας πιέζει στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης συνθηκών σταθερότητας και την αποφυγή των κλυδωνισμών μιας παρατεταμένης περιόδου ακυβερνησίας. Επίσης όμως αναδείχθηκε η πεποίθηση ότι τα «συγκοινωνούντα δοχεία» των βασικών πολιτικών σχηματισμών που θα διεκδικήσουν την κυβερνητική εξουσία ή ένα μερίδιο σε αυτή έχουν περισσότερους από έναν τρόπους να αναζητήσουν λύσεις.

Υπό αυτό το πρίσμα μπορεί κανείς να ερμηνεύσει όλα τα πολιτικά «διλήμματα» που θα τεθούν όπως και τα δίπολα που θα χαρακτηρίσουν τους επόμενους μήνες. Το μόνο βέβαιο είναι πώς οι κεντρικοί πολιτικοί σχηματισμοί όσο και αν πολωθεί το πολιτικό κλίμα οφείλουν να «κρατήσουν πισινή» κατά το κοινώς λεγόμενο. Το μετεκλογικό σκηνικό όπως φαίνεται θα διαψεύσει τις περισσότερες από τις υφιστάμενες ρητορείες.


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου