Σε νέο, δεύτερο «μέτωπο» εντός της Ευρώπης, μετά την Ουκρανία, κινδυνεύει να μετατραπεί η Μολδαβία, μια από τις πιο ασταθείς χώρες του μετασοβιετικού χώρου εδώ και πολλά χρόνια.
Η σημερινή κυβέρνησή της προωθεί ανοικτά την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, ενώ δαιμονοποιεί τη Μόσχα, χαρακτηρίζοντάς την ως κύρια απειλή για την εθνική ασφάλεια. Ταυτόχρονα, κάνει τα πάντα για να κόψει κάθε δεσμό με τη Ρωσία και να ενσωματωθεί πλήρως στο «δυτικό στρατόπεδο». Από την πλευρά της, η Μόσχα, ως γνωστόν, και στην περίπτωση της Ουκρανίας δηλώνει ότι είναι «κόκκινη γραμμή» της η επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς.
Το «αγκάθι» της Υπερνειστερίας
Σε αυτό το σκηνικό, στο τέλος Σεπτεμβρίου η χώρα οδηγείται σε βουλευτικές εκλογές, οπότε το φιλοδυτικό κόμμα PAS της Σάντου θα καταβάλλει κάθε προσπάθεια, προκειμένου να διατηρήσει την απαιτούμενη πλειοψηφία για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Εάν το πετύχει, θεωρείται βέβαιο ότι θα συνεχίσει την πορεία στρατιωτικοποίησης της χώρας και της όξυνσης των σχέσεων με τη Ρωσία. Κάτι που δημιουργεί τις προϋποθέσεις ακόμα και για ανοικτή στρατιωτική αντιπαράθεση Μολδαβίας — Ρωσίας.
Ακόμα πιο σοβαρό είναι ότι, σε περίπτωση νίκης της Σάντου, πιθανώς να επιδιώξει την «επανένταξη» της Υπερδνειστερίας στους κόλπους της Μολδαβίας. Η Υπερδνειστερία, ως γνωστόν, είναι ένας αποσχισμένος θύλακας εντός Μολδαβίας, με περίπου 220.000 κατοίκους, οι οποίοι έχουν ρωσικά διαβατήρια. Εκεί βρίσκονται περί τους 10.000 Ρώσους στρατιωτικούς.
Η συγκεκριμένη περιοχή συνορεύει με την επαρχία της Οδησσού στην Ουκρανία, γεγονός που την καθιστά σημείο τριβής και για το Κίεβο. Ο Ουκρανός δημοσιογράφος Ντμίτρι Γκόρντον, που ανήκει στον στενό κύκλο του Ζελένσκι, πρόσφατα ανοιχτά έκανε λογο για πιθανή στρατιωτική λύση του ζητήματος.
Σχέδια για τον ρόλο της Ελλάδας
Κοινή πεποίθηση είναι ότι οποιαδήποτε τέτοιου είδους κίνηση από το Κισινάου, θα σήμαινε de facto στρατιωτική σύγκρουση με τη Μόσχα. Σε αυτή την περίπτωση, ελληνικά λιμάνια, όπως της Αλεξανδρούπολης και της Θεσσαλονίκης, το πιθανότερο θα λειτουργήσουν ως κύριοι διαμετακομιστικοί σταθμοί εφοδιασμού της Μολδαβίας. Οπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την Ουκρανία.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ήδη το ΝΑΤΟ έχει επεξεργαστεί σχέδια για τη μετατροπή της Ελλάδας σε κύριο σταυροδρόμι μεταφορών οπλισμού προς τη Μολδαβία, στη Νοτιοανατολική – Ανατολική Ευρώπη. Ουδείς μπορεί να αποκλείσει ότι μια τέτοια άμεση εμπλοκή της Ελλάδας, μπορεί να φέρει τους ελληνικούς λιμένες στο στόχαστρο της Μόσχας, η οποία ενδεχομένως επιχειρήσει να παρεμποδίσει τις αποστολές οπλισμού, ακόμα και εντός ελληνικού εδάφους. Αλλωστε, και στο παρελθόν, με αφορμή την Ουκρανία, ορισμένοι Ρώσοι αξιωματούχοι εκτόξευσαν έμμεσες πλην σαφείς απειλές σε βάρος της Ελλάδας.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, όπως είναι αναμενόμενο θα κλιμακώσει επικίνδυνα την αντιπαράθεση ΝΑΤΟ – Ρωσίας. Εως τώρα, πάντως, παρ’ ότι η Ουκρανία ανεφοδιάζεται σε σημαντικό βαθμό μέσω της Ελλάδας, η Ρωσία δεν έχει επιχειρήσει κάτι τέτοιο.
Μεγάλες ποσότητες κυρίως αμερικανικού – και ΝΑΤΟϊκού – οπλισμού μεταφορτώθηκαν τα τελευταία χρόνια στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με προορισμό την Ουκρανία
Με την πάροδο του χρόνου, η Ελλάδα έχει καταστεί ζωτικής σημασίας διαμετακομιστικό και συντονιστικό κέντρο για το ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα για την υποστήριξη επιχειρήσεων κοντά στο ανατολικό μέτωπο της Συμμαχίας και εντός της Ουκρανίας. Καθοριστικό ρόλο παίζει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Με τη στρατηγική γεωγραφική θέση του στα Βαλκάνια και την οδική και σιδηροδρομική σύνδεσή του με βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία), καθώς και χώρες της Ανατολική και Βορειοανατολικής Ευρώπης, το λιμάνι είναι βασικός κρίκος της αλυσίδας εφοδιασμού από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη έως τις Βαλτικές χώρες. Η εμπλοκή της Ελλάδας στη στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας ξεκίνησε στις αρχές του 2022, με συνεχείς αποστολές ελληνικού οπλισμού στην Ουκρανία, αλλά και τον νευραλγικής σημασίας ρόλο της Αλεξανδρούπολης για την αδιάλειπτη μεταφορά αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών οπλικών συστημάτων.
Γενικότερη ανάφλεξη σε Ευρώπη – Βαλκάνια
Οποιαδήποτε νέα αντιπαράθεση προστεθεί στην υπάρχουσα του ουκρανικού μετώπου, αυξάνει θεαματικά τον κίνδυνος αποσταθεροποίησης ολόκληρης της Ευρώπης. Πόσο μάλλον, αφού ένας νέος πόλεμος επί ευρωπαϊκού εδάφους, αναπόφευκτα θα πυροδοτούσε κύματα υβριδικών απειλών, κυβερνοεπιθέσεις, σαμποτάζ, στοχοποιήσεις κρίσιμων υποδομών στους τομείς της Ενέργειας και των Μεταφορών. Παράλληλα, θα προκληθεί νέο προσφυγικό κύμα, το οποίο θα κατευθυνθεί — και — προς τη Νότια Ευρώπη. Κάτι που θα διογκώσει το ήδη υπάρχουν πρόβλημα της Ελλάδας με το μεταναστευτικό — προσφυγικό.
Και το σημαντικότερο: Μια ανάφλεξη στην Υπερδνειστερία θα μπορούσε να «ξεπαγώσει» άλλες «παγωμένες» εστίες έντασης, όπως στη Βοσνία — Ερζεγοβίνη, το Κόσοβο, τη Βόρεια Μακεδονία, ακόμα και την Κύπρο. Αλλωστε, δεν είναι λίγον εκείνοι οι αναλυτές, οι οποίοι εκτιμούν ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει την αναταραχή, για να προωθήσει τις δικές της αναθεωρητικές βλέψεις, με αιχμή το Κυπριακό.
Η επιθυμία για ένταξη στο ΝΑΤΟ
Εδω και καιρό, πάντως, εκτός της Ουκρανίας, η προσοχή στρέφεται στη Μολδαβία. Από το 2022, η ΕΕ παρέχει βοήθεια στο Κισινάου μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Ειρήνης. Η Υπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Κάγια Κάλας, ανακοίνωσε πακέτο οικονομικής ενίσχυσης ύψους 60 εκατ. Ευρώ για στρατιωτικούς σκοπούς. Μεταξύ των άλλων, μικρού βεληνεκούς αντιαεροπορικά συστήματα, ραντάρ, ΤΟΜΠ, drones, ατομικό εξοπλισμό προστασίας του στρατιωτικού προσωπικού και συστήματα επικοινωνιών.
Στο μεταξύ, τα σχέδια της μολδαβικής κυβέρνησης, έτσι όπως αποτυπώνονται στη στρατηγική της έως το 2034, περιλαμβάνουν την εμβάθυνση των σχέσεων της χώρας με το ΝΑΤΟ και τη δέσμευση για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 1% του ΑΕΠ έως το 2030. Επίσης, τα δύο τελευταία χρόνια, το Κισινάου υϊοθέτησε νέες πολιτικές σε σχέση με την Αμυνα και την Εθνική Ασφάλεια, με κύριο προπαγανδιστικό αφήγημα ότι η Ρωσία αποτελεί τη σημαντικότερη απειλή. Η, δε, ρητορική της προέδρου της χώρας, Μάια Σάντου, η οποία ανοικτά στηρίζει το Κίεβο και διαθέτει στενές σχέσεις με τον Ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, είναι υπερθετικά αντιρωσική.
Να σημειωθεί πως το διάστημα 2023–2024, η Μολδαβία διπλασίασε τον στρατιωτικό προϋπολογισμό της, ενώ ξεκίνησε εκτεταμένο εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεών της (ΕΔ). Σύμφωνα με τον Δυτικό Τύπο, από το 2023, χώρες της ΕΕ προμήθευσαν τη Μολδαβία με οκτώ συστοιχίες αντιαεροπορικών συστημάτων, γερμανικά τεθωρακισμένα, γαλλικό πυροβολικό και πυρομαχικά, κ.ο.κ., ενώ πολλαπλασίασε τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με κράτη — μέλη του ΝΑΤΟ. Ολα αυτά δείχνουν μια ταχεία στροφή προς τον εξοπλισμό της χώρας.
Πέρυσι σημαντική μερίδα Δυτικών ΜΜΕ ανάφερε ότι χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία, εξήγαγαν στη Μολδαβία οπλισμό και πυρομαχικά αξίας περίπου 1,5 δισ. δολαρίων. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ – Piranha), διάφορα στρατιωτικά μεταφορικά μέσα, ελαφρύ και βαρύ οπλισμό, συστήματα ελεύθερων σκοπευτών, πυρομαχικά και φορητά αντιαεροπορικά συστήματα (MANPADS – Piorun).
Εκτιμάται ότι το 2025 ο όγκος της στρατιωτικής βοήθειας θα αυξηθεί κατά 50%, ενώ το ΝΑΤΟ φέρεται να αξιοποιεί ιδιαίτερα την ελληνική αμυντική βιομηχανία, προκειμένου να καλύψει αυτές τις ανάγκες. Ως γνωστόν, την ελληνική βιομηχανία παραγωγής πυρομαχικών, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), ουσιαστικά ελέγχει ο τσεχικός Ομίλος CSG, ο οποίος τροφοδοτεί με πυρομαχικά τις ουκρανικές ΕΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου