Του Νικήτα Αποστόλου
Στις 5 Ιουλίου συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την ημέρα που οι Έλληνες πολίτες με ποσοστό 61,31% ψήφισαν στο δημοψήφισμα υπέρ του ΟΧΙ, δηλαδή να μην μας επιβληθεί τρίτο μνημόνιο παρόμοιο με τα δύο προηγούμενα από το ΔΝΤ και την “τρόϊκα”.
Η απόφαση αυτή του Λαού αγνοήθηκε σχεδόν από όλο το πολιτικό μας σύστημα. Η πράξη του αυτή συνιστά ασέβεια προς το Σύνταγμα, που ορίζει ως πηγή των εξουσιών τον λαό και πρώτο και κυρίαρχο όργανο της πολιτείας το σώμα των Ελλήνων πολιτών!
Στη συνέχεια 222 βουλευτές των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ ψήφισαν τον νόμο 4334/16-7-2015, που θεσμοθέτησε την προδήλως αντισυνταγματική διάταξη “Η κυβέρνηση πρέπει να συσκέπτεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς για όλα τα σχέδια νόμου στους σχετικούς τομείς, με επαρκές χρονικό περιθώριο πριν την υποβολή τους για δημόσια διαβούλευση ή το κοινοβούλιο….” Επίσης μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 με τον νόμο 4336/14-8-2015 επιβλήθηκε στη χώρα μας το 3ο μνημόνιο που περιέχει και την προδήλως αντισυνταγματική διάταξη "Η Κυβέρνηση δεσμεύεται να διαλέγεται και να συμφωνεί πριν " εισαχθεί Νόμος στη Βουλή για ψήφιση με το ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ, την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ". Το 2010 είχε ψηφισθεί και ο Νόμος 3845/6-5-2010 που περιλαμβάνει στο άρθρο 14 παρ. 5, διάταξη που ορίζει ότι “Η Ελλάδα εκχωρεί άνευ όρων και αμετάκλητα κάθε Ασυλία λόγω άσκησης Εθνικής Κυριαρχίας, υπάρχουσας ή που στο μέλλον θα αποκτηθεί” στους δανειστές της .Οι ανωτέρω διατάξεις όσο θα υφίστανται και δεν καταργούνται από την Βουλή συνιστούν ασέβεια και βαριά προσβολή προς τη θεμελιώδη διάταξη του άρθρου 1 του Συντάγματος .
Ήδη από το 2010 το πολιτικό μας σύστημα, είχε βεβαιώσει τον Λαό ότι με την εφαρμογή των μνημονίων θα απέφευγε η χώρα μας την χρεοκοπία και είχε εφαρμόσει ως το 2014 τα περισσότερα μέτρα των δύο προηγούμενων μνημονίων με τα κατωτέρω αποτελέσματα.
Το διευθυντήριο των Βρυξελλών μας επέβαλε επαχθή δανεισμό, με το πρώτο “πρόγραμμα” ( Μάιος 2010 – Μάρτιος 2012) 52,9 δισ. € από κράτη μέλη της Ε.Ε. και 30 δις € από το ΔΝΤ, με το δεύτερο “πρόγραμμα” έως το 2015 δανεισμό 141,8 δισ. € από το Ε.Τ.Χ.Σ. και την υλοποίηση του PSI, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό έλλειμμά μας που ανήρχετο στο ποσό των 29 δις. €. το 2009 και αντιστοιχούσε στο 15,4% του ΑΕΠ των 189.400 εκατ. €.
Με τα “προγράμματα” μας επεβλήθηκαν θεσμικές αλλαγές, “μεταρρύθμισεις” στους εξης τομείς: χρηματοπιστωτικό, δημόσιας διοίκησης, φορολογικό, στις αγορές εργασίας και προϊόντων, συνταξιοδοτικές, και αποκρατικοποιήσεις. Τα αποτελέσματα της εφαρμογής των τα είχε βιώσει ο Λαός μας, όταν προσήλθε στο δημοψήφισμα και αυτά ήταν καταστροφικά.
Η χώρα τον Ιούλιο του 2015 σε σχέση με το 2009 είχε χάσει το 25% του ΑΕΠ της , οι ιδιωτικές περιουσίες το 40% της αξίας των, το δημόσιο χρέος από 127 δις. € είχε ανέλθει σε 312 δις.€, με υποχρέωση καταβολής το έτος 6 δις € για την πληρωμή των τόκων. Η ανεργία από 9,6% είχε εκτοξευθεί στο 24,9% . Μας επιβλήθηκε και δώσαμε οι φορολογούμενοι για τις τράπεζες 45 δις για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των και “αναβαλλόμενο φόρο” περίπου 20 δις € . Έλληνες πολίτες χρωστούσαν στο δημόσιο 103 δις €, στους ασφαλιστικούς και λοιπούς οργανισμούς πάνω από 30 δις €, και στις τράπεζες περί τα 107 δις €. Τα “κόκκινα” δάνεια είχαν εκτοξευθεί περί τα 90 δις €.
Οι φορολογούμενοι που ευρίσκονταν υπό το καθεστώς μέτρων αναγκαστικής είσπραξης ανέρχονταν σε ένα εκατομμύριο περίπου. Πεντακόσιες χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες από τις ποιο παραγωγικές ηλικίες, οι περισσότεροι πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών, είχαν μεταναστεύσει.
Η «αιμορραγία» αυτή της Ελλάδας θυμίζει ένα καινούργιο παιδομάζωμα σύγχρονης μορφής. Λόγω φυγής κεφαλαίων είχαμε “επιδοτήσει” την Γερμανία και άλλες χώρες της Ε.Ε. και όχι μόνο με άνω των 140 δις €. Επομένως η υλοποίηση των δύο πρώτων μνημονίων είχε οδηγήσει την χώρα μας σε καθεστώς «εν λειτουργία χρεοκοπίας».
Είχε όμως η εφαρμογή των μνημονίων και άλλες συνέπειες για όλον τον πληθυσμό της χώρας μας. Ήταν καταστροφικά επακόλουθα για την υγεία μας με ψυχικές και σωματικές ζημίες από το καθημερινό άγχος , αφού ο καθένας δεν γνώριζε που μας οδηγούσε η παραμονή μας σε μία κατάσταση που κυριολεκτικά δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί την άλλη ημέρα το πρωί ή ποια θα είναι τα νέα μέτρα που θα υιοθετήσει η “Τρόϊκα”. Αυτό φάνηκε με αριθμούς στην υπέρβαση του αριθμού των ετησίων θανάτων έναντι των γεννήσεων και στην υποβάθμιση του ΕΣΥ σε προσωπικό και μέσα.
Το ολέθριο αποτέλεσμα της εφαρμογής των μέτρων των “ προγραμμάτων διάσωσης της Ελλάδας” , το αναγνώρισε σε έκθεση του και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο πολύ καθυστεριμένα το 2017. Αποδέχθηκε ότι κατά τη διάρκεια των προγραμμάτων, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά περισσότερο από ένα τέταρτο και η Ελλάδα δεν επανήλθε σε τροχιά ανάπτυξης το 2012, όπως προβλεπόταν αρχικά.
Ο Ελληνικός Λαός στο δημοψήφισμα, έχοντας βιώσει τις ανωτέρω συνέπειες της εφαρμογής των δύο μνημονίων, είχε συνειδητοποιήσει ότι με την απάντηση που έδινε με το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ στην ουσία απαντούσε στο δίλημμα έστω και φτωχός αλλά με αξιοπρέπεια ή δουλοπάροικος των δανειστών του, δηλαδή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, ο ίδιος τα παιδιά και τα εγγόνια του για 60 χρόνια. Επέλεξε με ηθική ανάταση το ΟΧΙ, που ήταν σύμφωνο με την ιστορία του να υπερασπίζεται διαχρονικά τις αξίες του, που τροφοδότησαν τον πολιτισμό της ανθρωπότητας.
Με το δημοψήφισμα οι πολίτες εξέφρασαν την θέλησή των να μην ψηφισθεί τρίτο μνημόνιο με το οποίο το κράτος μας θα συνέχιζε να στερείται έμμεσα την ενιαία αδιαίρετη και αναπαλλοτρίωτη εξουσία του, ήτοι την κυριαρχία του, και επομένως τα όργανά του έκτοτε να αδυνατούν πλέον να λάβουν αυτογνώμονα αποφάσεις ως αρμόδια κατά το Σύνταγμά του.
Επομένως το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού ήταν συλλογική πράξη τήρησης των διατάξεων του άρθρου 120 του Συντάγματος, σεβασμού στο Σύνταγμα, εκδήλωσης αφοσίωσης στην Πατρίδα και την Δημοκρατία.
Οι πολιτικές ηγεσίες των μεγάλων χωρών της Ευρωζώνης και κυρίως της Γερμανίας με τα μέτρα των μνημονίων που μας επέβαλαν είχαν τους εξης στόχους: Πρώτον μεν να αποφύγουν οι Τράπεζές τους ζημίες από την μείωση της ονομαστικής αξίας των Ελληνικών ομολόγων που το 2010 διακρατούσαν. Δεύτερον να οδηγήσουν με την μείωση των μισθών και συντάξεων τους Έλληνες σε αδυναμία να εξυπηρετούν τα χρέη τους . Τρίτο να μειωθεί η αξία των Δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεών και των ακινήτων μας, ώστε να τις εξαγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές απευθείας ή μέσω πλειστηριασμών και τέταρτον η χώρα μας να καταστεί “αποικία χρέους”.
Η στάση τους αυτή δεν είναι σύμφωνη με τις συνθήκες της ΕΟΚ και τώρα της Ε.Ε. Συγκεκριμένα
η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση ( Συνθήκη της Λισσαβώνας της 13.12.2007), ορίζει στο άρθρο 3 ότι «1. Η Ένωση έχει σκοπό να προάγει την ειρήνη, τις αξίες της και την ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ. Η Ένωση προάγει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ και εγκαθίδρυσε την οικονομική και νομισματική ένωση, με κοινό νόμισμα το ευρώ. Περαιτέρω, η Συνθήκη ορίζει τα κράτη μέλη να ασκούν την οικονομική τους πολιτική με σκοπό να συμβάλλουν στην υλοποίηση των στόχων της Ένωσης, Τα κράτη μέλη θεωρούν τις οικονομικές τους πολιτικές θέμα κοινού ενδιαφέροντος και τις συντονίζουν στα πλαίσια του Συμβουλίου, ….. … Το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, μπορεί να θεσπίζει, σε πνεύμα ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ μεταξύ κρατών μελών, τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης, …
Δυστυχώς απέναντι στη χώρα μας δεν επέδειξαν αλληλεγγύη ούτε έχουν δείξει ότι εργάζονται για την ευημερία όλων των λαών της Ε.Ε. Η Ε.Ε. απέδειξε ότι λειτουργεί ως όργανο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Είναι πολύ μακρινό το 18.4.1951 που οι ρομαντικοί Ευρωπαίοι πολιτικοί, Ζαν Μονέ , Ρομπέρ Σουμάν, Πωλ-Ανρί Σπάακ και Αλτσίντε ντε Γκάσπερι, θεσμοθετώντας τις πρώτες συνθήκες, οραματίζονταν την δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας κάτι ανάλογο με τις ΗΠΑ. Ο χρόνος και τα γεγονότα λειτουργούν αντίστροφα προς το όνειρο αυτό. Δυστυχώς για τους λαούς της Ευρώπης.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου