Του Γιώργου Αλοίμονου

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες θα αποτελούν την τελευταία πράξη στο δράμα της δυτικής δημοκρατίας, η οποία, θέλοντας να ξεφύγει από τις μυλόπετρες του λαϊκισμού, προστρέχει σε εκείνους που όχι μόνο μπορούν να αγοράσουν την πρόσβασή τους στην εξουσία, αλλά μπορούν να «αγοράσουν» ολόκληρο το θεσμό.

Τραμπ και Μπλούμπεργκ θα κονταροχτυπηθούν για το ποιος έχει την μεγαλύτερη δυνατότητα αυτοχρηματοδότησης για να εξαγοράσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων και εν τέλει να μετατρέψει τη δημοκρατία σε «Δημοκρατία Α.Ε.». Σύμφωνα με τα αμερικανικά ΜΜΕ, ζούμε στην εποχή που οι δημοσιογράφοι «χτίζουν» μια νέα «καλοπροαίρετη αριστοκρατία», η οποία δεν ακολουθεί τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά τις αποφασίζει και επενδύει σε αυτές.

Σε αυτό το πλαίσιο ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας και όψιμα υποψήφιος Πρόεδρος παλαιότερα είχε δηλώσει ότι «είναι δουλειά της φιλανθρωπίας να παίρνει ρίσκα και δουλειά της κυβέρνησης να δίνει λύσεις». Γι’ αυτό αυτή η νέα αριστοκρατία επιθυμεί να επανορίσει την κοινωνική διαδικασία ελεγχόμενων αλλαγών από τα πάνω προς τα κάτω, ώστε όλα να γίνουν όπως πρέπει.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι καταργείται η λογική του ελέγχουν των εξουσιών. Δηλαδή, ακόμα και στην μεταμοντέρνα εκδοχή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας των Τραμπ, Ερντογάν και άλλων πεφωτισμένων ηγετών στην εποχή της Cambridge Analytica και του Ασανζ, οι πολιτικοί εκλέγονται. Οι φιλάνθρωποι απλά επιβάλλονται δια της οικονομικής τους ισχύς αδυνατίζοντας την θεσμική θωράκιση της δημοκρατίας.

Μάχη με αποκλεισμούς

Το προεκλογικό επιτελείο του Τραμπ ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι θα σταματήσει να εκδίδει διαπιστεύσεις για τους δημοσιογράφους που εργάζονται για το πρακτορείο Bloomberg, ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο δισεκατομμυριούχος πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ, ο οποίος διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές του 2020. Το δίκτυο από την πλευρά του είπε ότι θα συνεχίσει να καλύπτει δίκαια την προεκλογική καμπάνια του Προέδρου, αλλά θα είναι προσεκτικό σε έρευνες που αφορούν τον Μπλούμπεργκ.

Οι επικρίσεις ενισχύονται και από το εσωτερικό των Ρεπουμπλικανών. Σφοδρά πυρά κατά του Τραμπ εξαπέλυσε ο πρώην βουλευτής των Ρεπουμπλικανών Τσάρλι Ντεντ, ο οποίος υποστήριξε ότι οι Ρεπουμπλικανοί «είναι απολύτως αηδιασμένοι και εξαντλημένοι από τη συμπεριφορά του Προέδρου» και προσέθεσε: «Σιχαίνονται το γεγονός ότι είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται σε αυτή την (άβολη) θέση διαρκώς».

Την Τρίτη βγήκε και το καταδικαστικό πόρισμα της Δημοκρατικής πλειοψηφίας από την Επιτροπή Πληροφοριών για την εμπλοκή του Προέδρου στο θέμα της Ουκρανίας, «όπου διαπιστώθηκε η εκμετάλλευση των εξουσιών του από τον Πρόεδρο».

Οι τραπεζικοί λογαριασμοί

Και τώρα οι δυο τους. Σε αναμέτρηση δύο δισεκατομμυριούχων θα εξελιχθεί η κούρσα για τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου χρόνου, εφόσον ο Μπλούμπεργκ καταφέρει να νικήσει τους εσωκομματικούς αντιπάλους του και να εξασφαλίσει το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος. Ήδη η Καμίλα Χάρις αποχώρησε.

Ο Μπλούμπεργκ είναι ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη και αποφασισμένος να εμποδίσει πάση θυσία την επανεκλογή του Τραμπ, ό,τι κι αν του στοιχίσει αυτό. Ήδη πρόκειται να αγοράσει διαφημιστικό χρόνο αξίας 30 εκατομμυρίων μόνο για αυτούς τους μήνες. Συνεχώς μάλιστα επικαλείται πόσο πιο επιτυχημένος είναι από τον Τραμπ.

Όντως ο 77χρονος δισεκατομμυριούχος, φιλάνθρωπος και πολιτικός – ο όγδοος πλουσιότερος στις ΗΠΑ – έχει κάθε λόγο να καυχάται ως αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις του Forbes η περιουσία του, 53 δισ. δολαρίων, είναι 17 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των 3,1 δισ. δολαρίων που επικαλείται ότι έχει ο Τραμπ. Η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του θύμιζε κήρυξη πολέμου: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε άλλα τέσσερα χρόνια με τους ανεύθυνους, ανήθικους χειρισμούς του Ντόναλντ Τραμπ. Αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τη χώρα και τις αξίες μας» είπε.

Ο Μπλούμπεργκ ποντάρει στην τεράστια περιουσία του, αφού μπορεί να στρατολογήσει στρατιές επαγγελματιών συμβούλων και ειδικών στις δημόσιες σχέσεις. Έχει ήδη αγοράσει τηλεοπτικό χρόνο αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων και ετοιμάζεται να βομβαρδίσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σποτ κατά του Τραμπ αξίας 100 εκατ. δολαρίων. Κι αυτά είναι μόνον η αρχή, αφού, όπως λένε σύμβουλοί του, δεν έχει ορίσει κάποιο πλαφόν οροφής στο πόσα θα ξοδέψει για να νικήσει τον νυν Πρόεδρο.

Χρήματα και... πάθος

Πέρα όμως από τον πακτωλό των χρημάτων του, ο Μπλούμπεργκ έχει αποδείξει με τις ενέργειές του την εποχή που διετέλεσε δήμαρχος της Νέας Υόρκης, αλλά και με τον ακτιβισμό του ως ιδιώτη ότι παθιάζεται με διάφορα ζητήματα, από την κλιματική αλλαγή μέχρι την αυστηροποίηση της νομοθεσίας για την οπλοκατοχή, και ίσως μπορέσει έτσι να βρει σημεία επαφής με τη βάση των ψηφοφόρων των Δημοκρατικών στις προκριματικές εκλογές. Διότι επί του παρόντος αυτή είναι η επαφή του με τα παραδοσιακά κοινωνικά στρώματα των ψηφοφόρων του Δημοκρατικού Κόμματος.

Ο Τραμπ επικράτησε το 2016 έχοντας ξοδέψει περίπου τα μισά απ’ όσα η Χίλαρι Κλίντον. Το σημαντικότερο για να επικρατήσει κάποιος στις εκλογές είναι τα επιχειρήματά του να είναι αρκετά πειστικά ώστε να συγκεντρώσει γύρω του έναν πυρήνα ψηφοφόρων που δεν θα τον εγκαταλείψει μέχρι τη μάχη των προεδρικών. Είναι αυτό που κατάφερε ο Μπάρακ Ομπάμα το 2008 και ο Τραμπ στην προεκλογική κούρσα, όταν κατάφερε να συγκεντρώνει μεγάλα, παθιασμένα πλήθη υποστηρικτών στις συγκεντρώσεις του ενόψει των προκριματικών.

Χρειάζονται θετικές θέσεις

Ο Μπλούμπεργκ δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τη χρηματοδότηση της καμπάνιας του, αλλά πρωτίστως για το πώς θα πείσει τους ψηφοφόρους και θα τους εμπνεύσει με το πάθος του. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το μένος μεγάλης μερίδας του πληθυσμού κατά του Τραμπ, αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμη να πείσουν πραγματικά γιατί θα πρέπει να ψηφίσουν εκείνους οι ψηφοφόροι κι όχι τον σημερινό Πρόεδρο.

Στην ίδια παγίδα έπεσε και ο Μπλούμπεργκ όταν ανακοίνωσε ότι κατεβαίνει υποψήφιος για να σταματήσει τον Τραμπ και θα πρέπει σύντομα, όπως σχολιάζουν αναλυτές σε μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ, να καταθέσει αντιπροτάσεις, οράματα για τη χώρα και φιλόδοξα, υλοποιήσιμα σχέδια, που να πείσουν, αν δεν θέλει να αντλήσει το πιο ακριβό μάθημα αποτυχίας σε προεκλογική καμπάνια.

Και το παιχνίδι τώρα ξεκινά με μια θλιβερή διαπίστωση: Αν ο καπιταλισμός και ο φιλελεύθερος χαρακτήρας της δυτικής δημοκρατίας δεν αντιμετωπίσει το αυτοάνοσο του «λύκου του λαϊκισμού», τότε θα κηρύξει και τους τίτλους τέλους του καπιταλισμού, που μπορεί να νοιάζεται για την μακροημέρευση του κορμοράνου και τον Αμαζόνιο, αλλά επιτρέπει τον πολλαπλασιασμό της φτώχειας, της αδικίας και της εργαλειοποίησης των προσφύγων. Ας νικήσει ο καλύτερος (πλουσιότερος).

Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ