Του Περικλή Δανόπουλου

Μια άτυπη μάχη διεξάγεται αυτό τον καιρό, ανάμεσα στην χειραγωγούμενη και την ελεύθερη σκέψη. Μια μάχη άνιση, με προβλέψιμο αποτέλεσμα...

Από την μία μια πανίσχυρη μηχανή δημιουργίας εντυπώσεων, μια ανίκητη προπαγανδιστική αρμάδα και ένα σύστημα δημιουργίας κοινωνικής μηχανικής και κοινωνικών αυτοματισμών. Μια δύναμη που ελέγχει την εικόνα και τον ήχο, που διοχετεύει επιλεκτικά τις πληροφορίες, που δημιουργεί τύψεις στον πληθυσμό με την περίφημη ''ατομική ευθύνη'', που δημιουργεί δυνητικούς εχθρούς εντός της κοινωνίας, τους ''απείθαρχους'', τους ''έκπτωτους'' και από την άλλη , κατασκευάζει είδωλα και ήρωες, μέσα από ανθρώπους που αποτελούν διαρκώς μέρος του προβλήματος.
Και κύρια μπορεί μέσα από καραντίνες και αποκλεισμούς, να δημιουργεί στην κοινωνία ''Σύνδρομο Στοκχόλμης''.

Και από την άλλη, ένα μικρό σχετικά μέρος της κοινωνίας που διαλογίζεται, συζητά και ανταλλάσσει πληροφορίες ελεύθερα. Άνθρωποι που επεξεργάζονται πληροφορίες από διαφορετικές πηγές, αλληλοσυγκρουόμενες πολλές φορές, συνωμοσιολογικές θεωρίες, και οι απόψεις της λεγόμενης ''διαδικτυακής αντίστασης''. Που έχουν παρ' όλα αυτά την δυνατότητα της αντίδρασης, η οποία όμως γρήγορα χάνεται καθώς απουσιάζει παντελώς η οργάνωση.

Έτσι λοιπόν, αντί ο πολίτης να συνειδητοποιεί ότι μέσα από το αποστεωμένο από κάθε μέριμνα για τον άνθρωπο, σύστημα πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης, δεν έχει να περιμένει παρά μόνο δεινά, εξακολουθεί να το προτιμά, από φόβο και όχι από συνειδητή επιλογή. Και ενώ θα έπρεπε να έχει ήδη κατανοήσει την πλήρη αποτυχία του Δυτικού μοντέλου, των ελευθέρων αγορών, των υπερεθνικών θεσμών και της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αρνείται ουσιαστικά να δει αυτή την αυταπόδεικτη αλήθεια.

Όμως αυτή ακριβώς η αχαλίνωτη κερδοσκοπία με την ταυτόχρονη αποδόμηση των δημοσίων αγαθών, θεσμών και δομών, δημιουργεί αυτοάνοσα που δεν γίνεται να κρύβονται για πολύ κάτω από το χαλί. Η ίδια η τρομολαγνεία με τον αριθμό των νεκρών από την πανδημία, γυρίζει σιγά σιγά μπούμεραγκ και κάνει και τον πλέον δύσπιστο να συνειδητοποιεί ότι αυτό το σύστημα δεν μπορεί και πιθανότερα δεν θέλει να τον προστατεύσει.

Και επειδή η αλήθεια , όσο και αν την κρύβεις, πάντα θα βρίσκει τρόπο να εμφανιστεί, τα αποτελέσματα όλων όσων εκτυλίσσονται σήμερα σύντομα θα φανούν, το ίδιο σύντομα θα φανεί και η βασιλική γύμνια. Τότε θα έχει ενδιαφέρον τι νέο θα σκαρφιστούν οι προπαγανδιστές και πως θα αντιδράσει ο πολύς κόσμος.

Οψόμεθα