Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα ...


Του Περικλή Δανόπουλου

Εδώ χάθηκε ένα κοριτσάκι και κινητοποιήθηκε όλη η χώρα σχεδόν, όλοι προωθούσαν το θέμα, σε μια από τις λίγες είναι αλήθεια φορές, που η κοινωνία θύμισε αλληλέγγυο σύνολο ανθρώπων. Γιατί έτσι αντιδρούν οι Έλληνες, με τα καλά τους και τα στραβά τους, με το παιδί να έχει μια σχεδόν ιερή θέση στις ζωές όλων μας.

Και στην άλλη χώρα,αυτή ντε που κυριαρχεί στην Ευρώπη και την θαυμάζουν οι ευρωλιγούρηδες, έδιναν άστεγα παιδιά σε παιδόφιλους (!!!) , στο κοινωνικό πείραμα του Κέντλερ στο Βερολίνο. Οι αρχές παρακαλώ.

Γιατί δεν είναι τυχαίο, ότι σε αυτή την χώρα αναπτύχθηκαν τα πρώτα πειράματα ευγονικής. Γιατί στον γενικό αμοραλισμό της χώρας, πάντα βρίσκουν ελεύθερο πεδίο, αρρωστημένα μυαλά , έτοιμα να εφαρμόσουν τα ακατανόμαστα σχέδια τους, στο όνομα της επιστήμης πάντα.

Ο δρ. Μένγκελε μπορεί να έχει πεθάνει. Αλλά η παρακαταθήκη και η κληρονομιά που άφησε, βρίσκει στην συγκεκριμένη χώρα τους ιδανικούς επιγόνους.

Γιατί σε αυτή την χώρα, η αξία του ανθρώπου είναι μηδαμινή, μπροστά στα οράματα ψυχοπαθών, σαδιστών επιστημόνων. Εκεί όπου ο Σόϊμπλε δηλώνει πως δεν ισχύει ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τους αριθμούς, εκεί που στην ''άρια μεγαλομανία'' τους, τα πάντα είναι ένα πείραμα, εκεί ανθίζει ότι πιο δυστοπικό και αποκρουστικό μπορεί κανείς να φανταστεί.

Και το πιο δυστοπικό είναι που αυτή η χώρα κυριαρχεί και καταδυναστεύει.

Αυτή είναι η αλήθεια, τόσο για την Γερμανία , όσο και για τον θεσμό οπερέτα που λέγεται ΕΕ, στην οποία πλέον η παραμονή συνιστά αυτοκτονία


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου