Καλίνινγκραντ: Σιδηροδρομική σύνδεση με τελευταία στάση τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

 

Τι ελπίζουν οι Λιθουανοί; Να ρημάξουν την πατρίδα τους για να ηττηθεί η Ρωσία; Και όλοι εμείς της Ε.Ε., ποιος έχει ερωτηθεί για οτιδήποτε;

Του Θέμη Τζήμα

Η είδηση περνάει στα ψιλά. Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού πρόκειται για πραγματική είδηση, η οποία επιπλέον, αν τη μαθαίναμε, θα μπορούσε να μας κάνει να θέσουμε άβολα ερωτήματα στις κυβερνήσεις μας – δεδομένου ότι προφανώς οι περισσότεροι εξ ημών δεν είμαστε διατεθειμένοι να δούμε μια βροχή από πυρηνικούς πυραύλους, πάνω από τα κεφάλια μας.

Στην Ευρώπη, την ήπειρο η οποία έχει μακρά και σκοτεινή ιστορία από εδαφικούς αποκλεισμούς, η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ έχουν αποφασίσει να μπλοκάρουν δια της Λιθουανίας, ένα μεγάλο μέρος της σιδηροδρομικής τροφοδότησης του Καλίνινγκραντ. Στο θύλακα αυτόν, ο οποίος αποτελεί τμήμα της ρωσικής επικράτειας, ζουν περίπου ένα εκατομμύριο Ρώσοι. Σύμφωνα δε με τις διεθνείς συμβάσεις οι οποίες βρίσκονται σε ισχύ, η Λιθουανία, έχει την υποχρέωση να επιτρέπει την απρόσκοπτη τροφοδότηση του εν λόγω τμήματος της ρωσικής επικράτειας.

Άλλωστε και ιδίως με δεδομένο ότι η Ρωσία δεν έχει κηρύξει τον πόλεμο, ούτε και ενεργεί επιθετικές πράξεις εναντίον της Λιθουανίας (αντιθέτως υφίσταται τέτοιες δια των κυρώσεων) η εφαρμογή των κυρώσεων από πλευράς της Ε.Ε. δεν νομιμοποιεί την υπαναχώρηση της Λιθουανίας από τις υποχρεώσεις της έναντι της Ρωσίας.

Το μπλοκάρισμα επιπλέον της απρόσκοπτης τροφοδότησης μιας χώρας ή τμήματος της επικράτειάς της αποτελεί επιθετική ενέργεια. Η Λιθουανία λοιπόν αποφάσισε να διακόψει τη σιδηροδρομική σύνδεση Καλίνινγκραντ και υπόλοιπης Ρωσίας, σε ό,τι αφορά τον άνθρακα, τα μέταλλα, τα ηλεκτρονικά και μια σειρά ακόμα σημαντικότατων αγαθών.


Η ρωσική πλευρά έχει προειδοποιήσει ότι θα αντιδράσει σε κάθε τέτοια ενέργεια με πλήρη ισχύ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, έχει προειδοποιήσει με «ουκρανοποίηση» την Λιθουανία, η οποία όμως, σε αντίθεση με την Ουκρανία, είναι μέλος και της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Η εξίσωση βγάζει μάτι: οι ΗΠΑ και η εξαρτημένη ηγεσία της Ε.Ε., επειδή χάνουν τον πόλεμο στην Ουκρανία θέλουν να διευρύνουν τη σύγκρουση αλλά με τρόπο τέτοιο, που θα τους επιτρέπει να χρεώσουν τη διεύρυνση του πολέμου στη Ρωσία.

Το σχέδιο «Μολδαβία-Υπερδνειστερία» φαίνεται να μην πηγαίνει πολύ καλά, αν κρίνουμε από το μέγεθος των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στο Κισινάου. Οπότε νέοι πρόθυμοι ηλίθιοι μπαίνουν στο παιχνίδι.

Τι ελπίζουν οι Λιθουανοί; Ότι θα ρημάξουν την πατρίδα τους προκειμένου τελικά να ηττηθεί η Ρωσία;

Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι της Ε.Ε., οι οποίοι υφιστάμεθα ήδη τον κανιβαλισμό μας από τις ΗΠΑ ελέω κυρώσεων, είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε και έναν Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα δικά μας εδάφη, όπως αυτόν για τον οποίο προειδοποιεί ο νέος επικεφαλής του γενικού επιτελείου του Ηνωμένου Βασιλείου; Ποιος από εμάς εν τέλει έχει ερωτηθεί για οτιδήποτε από όλα αυτά;

Ακόμα και σήμερα, που έχουμε μια (έστω μικρή) εικόνα από το τι σημαίνει ένας πόλεμος με μια πυρηνική δύναμη, οι τυχοδιώκτες οι οποίοι μας κυβερνούν αποδεικνύονται διατεθειμένοι να καταστρέψουν πρώτα από όλους εμάς, τους πολίτες τους και τους ψηφοφόρους. Αναμενόμενο: τα λεφτά τους, οι επαφές τους, τα λόμπι που μας τους επιβάλλουν, εκείνοι που τους διατάζουν κατοικοεδρεύουν στην Ουάσιγκτον. Δεν είμαστε οι λαοί της Ευρώπης αυτοί που έχουν την εξουσία στις πατρίδες μας.


Αν η σιδηροδρομική σύνδεση με το Καλίνινγκραντ δεν αποκατασταθεί, είναι πολύ πιθανό ο τελευταίος σταθμός της να είναι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Ρώσοι μπορεί να μην πραγματοποιούν πάντοτε όλες τις απειλές τους, όμως κάποτε δρουν, όπως είδαμε. Και τότε τα πράγματα σκουραίνουν πολύ γρήγορα, πολύ άσχημα. Άραγε, παρεμπιπτόντως, και υπό το φως όλων αυτών, θα πει τίποτα κανένα ελληνικό κόμμα;


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου