Μια γνωμοδότηση με φόντο τις υποκλοπές και την δικαιοσύνη εργαλείο προς πάσα κυβερνητική χρήση

 

Της Όλγας Μοσχοχωρίτου

Τις τελευταίες ημέρες κυριάρχησε στην εγχώρια τηλεοπτική showbiz η παρέλαση των εστεμμένων, έκπτωτων ή εν ενεργεία, μετά των τεθλιμμένων συγγενών και λοιπών βασιλικών ζόμπι που κατέφθασαν από όλη τη γηραιά ήπειρο (κατά κυριολεξία) για την κηδεία του έκπτωτου τέως βασιλέα Κωνσταντίνου, με την «ιδεολογική» χορηγία των εφοπλιστών και των υπολοίπων οικονομικών μεγιστάνων της χώρας και την οικονομική και πολιτική φροντίδα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Η αλήθεια είναι ότι δεν απέφυγα τον πειρασμό να σκεφτώ πως πλέον το σύστημα δεν έχει ανάγκη της Βασιλεία προκειμένου να θωρακίζεται έναντι οποιασδήποτε τάσης λαϊκής διεκδίκησης περαιτέρω δημοκρατίας ή εθνικής ανεξαρτησίας( βλ. μνημόνια κλπ).

Κι ότι αυτά ίσως νάναι και λίγο παλιομοδίτικα.

Το ρόλο αυτό μπορεί άνετα πια να τον παίζει η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» η οποία αποδέχεται να χρησιμοποιείται ανάλογα από την εκτελεστική εξουσία και να «καθαρίζει» στα δύσκολα.

Να , για παράδειγμα η περίφημη «γνωμοδότηση» του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σχετικά με τα όρια των αρμοδιοτήτων της ΑΔΑΕ.

Οφείλουμε να πούμε εξαρχής ότι θεωρούμε πως οι ανεξάρτητες αρχές, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο νεοφιλελεύθερος φερετζές της συρρίκνωσης των δημοκρατικών ελευθεριών των πολιτών και κυρίως του κοινοβουλευτικού και λαϊκού και ευρύτερα κοινωνικού ελέγχου των σοβαρών κυβερνητικών αποφάσεων που αφορούν στη ζωή και τα λαϊκά δικαιώματα.

Ουσιαστικά αποτελούν εξωθεσμικά όργανα με «θεσμική» εξουσιοδότηση.

Σαν να μην αρκεί το ίδιο το Σύνταγμα και οι εκτελεστικοί του νόμοι, καθώς επίσης το Κοινοβούλιο και η Δικαιοσύνη , όπως επίσης και η κοινωνική νομιμοποίηση μέσω των συνδικαλιστικών εκπροσωπήσεων, προκειμένου να ρυθμίζεται ο δημόσιος βίος σε μια Δημοκρατία του ύστερου δυτικού τύπου!!!

Παρ’ όλα αυτά οι εξελίξεις στο θέμα που μας απασχολεί, αποδεικνύει πως το πολιτικό σύστημα δεν ανέχεται μύγα στο σπαθί του όταν πρόκειται να συγκαλυφτούν κυβερνητικές παρεμβάσεις, αντισυνταγματικές καθημερινές εκτροπές, όπως το σκάνδαλο των «νόμιμων και παράνομων επισυνδέσεων» , ελληνιστί «παρακολουθήσεων» από την ΕΥΠ , ήτοι το σύστημα Μητσοτάκη.

Δεν γνωρίζω εάν οι καθηγητάδες του Μαξίμου περίμεναν τέτοια αντίδραση αλλά το θέμα της «γνωμοδότησης Ντογιάκου», συνεχίζει με αμείωτη σφοδρότητα οφείλουμε να πούμε, να αποτελεί αντικείμενο όχι μόνο μιας κριτικής αλλά καταγγελίας και πλήρους αντίθεσης από την πλευρά του νομικού κόσμου της χώρας, καθηγητών συνταγματικού δικαίου, του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας που εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο επισημαίνεται το απαράδεκτο της «με αριθμό 1/2023 «γνωμοδότησης», μετά από ακρόαση της Επιτροπής Συνταγματικών Δικαιωμάτων που λειτουργεί στο πλαίσιό του (Αργυρόπουλος, Αλιβιζάτος , κλπ) αλλά και των ίδιων των εργαζομένων στις Ανεξάρτητες Αρχές.

Είναι αλήθεια πως και μόνο η δήλωση 16 καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου κατά αυτής της κατάπτυστης Γνωμοδότησης, θα έκανε οποιαδήποτε εχέφρονα Κυβέρνηση αλλά και την ηγεσία της Δικαιοσύνης να ξανασκεφτούν τέτοιες – ίσως και αχρείαστες – χοντροκομμένες παρεμβάσεις.

Όμως όχι.

Δια στόματος του κ. Γεωργιάδη μάθαμε ότι: «100 συνταγματολόγοι να μαζευτούν στο Σύνταγμα και να βαράνε το κεφάλι τους στο πάτωμα, ο νόμος ισχύει. Το καταλαβαίνετε αυτό;».

Τέλος, ανέφερε ότι η γνωμοδότηση «πρέπει να τεθεί στην κρίση ενός δικαστηρίου».

Ο κος Γεωργιάδης απ’ ότι γνωρίζω δηλώνει «Φιλόλογος» ας αφήσει λοιπόν τις νομικές κοτσάνες ή ας ρωτήσει καλύτερα έναν συνεργάτη του του επαγγέλματος , ο οποίος μπορεί να τον ενημερώσει ότι δεν έχει ακόμα εφευρεθεί Δικαστήριο που να είναι αρμόδιο να κρίνει μία «Γνωμοδότηση» ακόμα και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Κι αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι αυτές δεν είναι δεσμευτικές, δεν είναι «νόμοι», δεν έχουν εκτελεστότητα , αποτελούν μόνον έκφραση γνώμης χωρίς δεσμευτική ισχύ.

Βεβαίως γνωρίζουμε όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ τί επίπτωση έχουν τέτοιες «γνώμες» στους δικαστές κατώτερης βαθμίδας κλπ.

Ας αφήσει λοιπόν τις εξυπνάδες ο κ. Γεωργιάδης. Και όσον αφορά στον νόμο 5002/2022 ( διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, κυβερνοασφάλεια και προστασία προσωπικών δεδομένων πολιτών) που πολλές του διατάξεις είναι κατάφωρα αντισυνταγματικές, καλά θα κάνει η κυβέρνηση να τον τροποποιήσει άμεσα στην κατεύθυνση που πολλοί έγκριτοι φιλελεύθεροι αστοί συνταγματολόγοι του υποδεικνύουν.

Βεβαίως υπέρ της Γνωμοδότησης «Ντογιάκου» φυσικά τάχθηκε η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος.

Η γνωμάτευση

Αλλά επειδή έχει περάσει σχετικά αρκετός καιρός να θυμίσουμε αυτήν την περίφημη γνωμοδότηση.

Σ ‘ αυτήν ο Ισίδωρος Ντογιάκος επικαλείται τον με αριθ. 5002/2022 ( διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, κυβερνοασφάλεια και προστασία προσωπικών δεδομένων πολιτών) νόμο για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών που ψηφίστηκε αποκλειστικά από την κυβερνητική πλειοψηφία στις 9 Δεκεμβρίου. Με βάση αυτό σημειώνει ότι μόνη αρμόδια αρχή για τον έλεγχο του σκανδάλου (στην τρέχουσα συγκυρία για την συγκέντρωση στοιχείων από τις εταιρίες επικοινωνιών σχετικά με τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ) είναι η 3μελής επιτροπή που προβλέπεται στο συγκεκριμένο νομοθέτημα. Έτσι «ουδείς άλλος φορέας νομιμοποιείται προς τούτο ούτε και προβλέπεται από τον νόμο άλλος τρόπος ή διαδικασία ενημέρωσης. Η ΑΔΑΕ δεν έχει πλέον αρμοδιότητα για έλεγχο στους παρόχους ώστε να απαντήσει σε θιγόμενο ιδιώτη». Μάλιστα στην συνέχεια αναφέρει ότι «οι προβλεπόμενες από το ήδη ισχύον νομοθετικό καθεστώς ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβίασης των σχετικών διατάξεων είναι ιδιαίτερα σοβαρές, με προβλεπόμενη ποινή, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ακόμα και πρόσκαιρης κάθειρξης»!

Ετσι με την γνωμοδότηση αυτή, δίνει το πάτημα στους ιδιώτες παρόχους να μην χορηγήσουν στοιχεία στην ΑΔΑΕ ματαιώνοντας ή και απαγορεύοντας στην ΑΔΑΕ να ολοκληρώσει την έρευνα που έχει ήδη ξεκινήσει, έτσι ώστε να διαψευστούν ή να επιβεβαιωθούν οι καταγγελίες και τα δημοσιεύματα για παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ, σε υπουργούς, την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και σειρά άλλων προσώπων.

Η άμεση όμως αντίδραση του Προέδρου της ΑΔΑΕ Χρήστου Ράμμου, που δήλωσε ρητά ότι θα συνεχίσει η ανεξάρτητη αρχή να ασκεί τα καθήκοντα της με βάση τις συνταγματικές διατάξεις που διέπουν την λειτουργία της, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την Κυβέρνηση.

Θυμίζουμε ότι με ανακοίνωσή του ο Χρήστος Ράμμος μεταξύ άλλων σημείωσε πως «ο Εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου δεν δύναται να διατυπώνει γνώμη επί της ερμηνείας και εφαρμογής διατάξεων που αφορούν τις συνταγματικές αρμοδιότητες της ΑΔΑΕ, απευθύνοντας σε αυτήν κατευθυντήριες οδηγίες και απειλώντας μάλιστα με πρωτοφανή τρόπο τα μέλη της με βαρύτατες ποινικές κυρώσεις, αν ασκήσουν τις αρμοδιότητες τους». Μάλιστα σημειώνει ότι η Ολομέλεια της ΑΔΑΕ θα κληθεί τις επόμενες ημέρες να λάβει αποφάσεις.

Εως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές , οι αντιδράσεις εναντίον της γνωμοδότησης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου συνεχίζονται αμείωτες.

Πέραν των επιχειρημάτων για το κατά πόσο συμβαδίζει με το σύνταγμα η γνωμοδότηση του ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού της χώρας κατά παραγγελία μιας ιδιωτικής εταιρείας (Cosmote), όπως επίσης για το αν ο Ισ. Ντογιάκος είχε το δικαίωμα να πράξει κατά τον τρόπο που έπραξε, ομόφωνη είναι η αποδοκιμασία της απόπειρας να μπει φρένο στους αυτεπάγγελτους ελέγχους της ΑΔΑΕ και, μάλιστα, λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση αλλεπάλληλων «εφόδων» της αρχής σε παρόχους, με τις οποίες πιστοποιήθηκαν οι παρακολουθήσεις υψηλά ιστάμενων θεσμικών προσώπων από την ΕΥΠ.

Δεν είναι πρόθεση του παρόντος άρθρου να εξαντλήσει τα νομικά επιχειρήματα όμως μπορούμε να πούμε πως κατά κοινή ομολογία , ο κος Εισαγγελέας «αντί να υπάγει τον νόμο ,εν προκειμένω τον 5002/2022, στο σύνταγμα και να τον ελέγχει υπό το φως του τελευταίου, υποτάσσει το σύνταγμα στον εν λόγω νόμο.

Το άρθρο 19 παράγραφος 2 του συντάγματος με σαφήνεια ορίζει ότι η ανεξάρτητη αρχή – δηλαδή η ΑΔΑΕ– διασφαλίζει το απόρρητο των επικοινωνιών. Ο τυπικός νόμος, ο οποίος ορίζει πώς ασκεί η ανεξάρτητη αρχή τις αρμοδιότητές της, δεν μπορεί να περιορίζει την έκταση των αρμοδιοτήτων της ή και να αναιρεί στην πράξη αυτήν της την αρμοδιότητα. Ακόμη όμως και η ίδια η ερμηνεία του οικείου τυπικού νόμου από τον κ. Ντογιάκο είναι όλως προβληματική.

Η γνωμοδότηση του κ. Ντογιάκου «νομιμοποιεί» τη συγκάλυψη του σκανδάλου και εντέλει το ίδιο το σκάνδαλο των υποκλοπών. Η νομική και κοινωνική απάντηση πρέπει να είναι πέραν πάσης παρερμηνείας» γράφει ο δρ. Νομικής Θέμης Τζήμας .

Και διερωτάται κανείς: Γιατί η Κυβέρνηση δημιουργεί μια τόσο «σοβαρή θεσμική κρίση» κατά την έκφραση της συνταγματολόγου Ιφιγένειας Καμτσίδου.

Όταν φτάνει ακόμα και ο Ευάγγελος Βενιζέλος αλλά και ο Προκόπης Παυλόπουλος να ρίχνουν τα «νομικά τους πυρά» κατά της Γνωμοδότησης Ντογιάκου, φαίνεται ότι το βαθύ σύστημα θέλει να περιορίσει τις αδηφάγες ορέξεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και των συν αυτώ…

Φαίνεται πως τα «όπλα» που αποκτούσε το σύστημα Μαξίμου από τις ανεξέλεγκτες παρακολουθήσεις φίλων , συνεργατών και αντιπάλων (ίσως λιγότερο των αντιπάλων), του προσέδιδαν αθέμητα το προβάδισμα έναντι άλλων αρμών του ιδίου συστήματος και έπρεπε να περιοριστεί.

Ο,τι και να συμβαίνει, στην Αριστερά έλαχε να υπερασπίζεται το Σύνταγμα του 1975, δηλαδή το Σύνταγμα ενός δεξιού Πρωθυπουργού, από την τάση των κατοίκων της δεξιάς πολυκατοικίας να το καταντήσουν κουρέλι, όπως και τις όποιες πρόνοιές του για μια κάποια θωράκιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού αυτής της χώρας.

«Ο Εισαγγελέας του ΑΠ γνωμοδοτώντας την απαγόρευση των ελέγχων από την ΑΔΑΕ για την διερεύνηση του σκανδάλου των υποκλοπών φαίνεται να λειτουργεί ωσάν να είναι ο “διαπιστευμένος” της κυβέρνησης “παρά τοις Δικαστηρίοις” και ωσάν να χρησιμεύει ως σύνδεσμος μεταξύ αυτής και των δικαστηρίων με μοναδικό σκοπό τη συσκότιση των ερευνών και όχι τη διελεύκανσή τους όπως απαιτεί μια ευνομούμενη πολιτεία», γράφουν εύστοχα μεταξύ άλλων οι 16 συνταγματολόγοι που προαναφέραμε..



Απ’ ότι φαίνεται ο κ Ντογιάκος έχει παλιά ιστορία με την ελευθερία της έκφρασης και τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Τα τελευταία γεγονότα μας θύμισαν ότι ήταν αυτός , ως Εισαγγελέας που υπέγραψε τη σύλληψη του Τζίμη Πανούση τον Οκτώβριο του 2000 για το αδίκημα της «περιύβριση συμβόλου» κατά την αυτόφωρη διαδικασία , επειδή ο γνωστός προβοκάτορας Τζιμάκος είχε εμφανισθεί καλυπτόμενος με την ελληνική σημαία που αντί για το «σταυρό» έφερε ένα μπλε, ανάποδο σφυροδρέπανο, σε αφίσα που διαφήμιζε την παράστασή του «της πατρίδας μου η σημαία»!!!

«Τώρα κατεβάζουν τις αφίσες των καλλιτεχνικών μας παραστάσεων. Σε λίγο θα μας καίνε ζωντανούς στα τηλεπαιγνίδια των Μικρούτσικων. Αν ο εισαγγελέας απαγορεύσει την αφίσα με το τιμημένο σφυροδρέπανο, θα αναγκαστώ να κατασκευάσω καινούρια, μαύρη, με τίτλο «ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ, από 25η Οκτωβρίου στο «Γυάλινο». Δήλωσε ο Τζίμης Πανούσης και φυσικά η υπόθεση γύρισε μπούμεραγκ κατά του κ. Εισαγγελέα..

Δικηγόρος υπεράσπισης του Τζίμη ήταν ο αείμνηστος Τάκης Παππάς ο οποίος είχε δηλώσει ότι " πρέπει να κινηθεί η πειθαρχική διαδικασία κατά του εισαγγελέα".

Βέβαια ο κ Ντογιάκος δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία αυτές τις μέρες που κυκλοφορούσε η γαλανόλευκη με την βασιλική κορώνα στη μέση!!!

Όταν ο Ισίδωρος Ντογιάκος το 1996 σκεφτόταν να απαγορεύσει το Trainspotting

Η ηθική φρενίτιδα με το Trainspotting

Ναι συνέβη και αυτό. Τον Οκτώβριο του 1996 ο Ισίδωρος Ντογιάκος (ως μέλος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών τότε) συνοδευόμενος από κλιμάκιο της αστυνομίας επισκέφθηκε αθηναϊκό κινηματογράφο για να κρίνει εάν το Trainspotting διαφθείρει τους νέους!!!

Σε χρόνο-ρεκόρ, οι κινηματογράφοι βούλιαξαν από κόσμο που ήθελε να προλάβει την επίμαχη ταινία, πριν κατέβει.

Σημειωτέον ότι πριν φτάσει στις ελληνικές αίθουσες, το αριστούργημα του Danny Boyle είχε αποθεωθεί διεθνώς.

Προσωπικά το είχα παρακολουθήσει ως θεατρικό έργο στο Θέατρο ΑΜΟΡΕ.

Πράγματι ένα σκληρό έργο για τη νεολαία και το βύθισμά της στα ναρκωτικά αλλά και την ανάγκη της να επικοινωνήσει και ν’ αγαπηθεί.

Αλλά τί να καταλάβουν από κάτι τέτοια οι εισαγγελείς…

Υ.Γ1 Οι 16 συνταγματολόγοι και μία τελική φράση τους στην εμπεριστατωμένη Δήλωσή τους:

« Μια φράση, τέλος, όσον αφορά την αναφορά του κ. εισαγγελέα για πιθανή άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον, μεταξύ άλλων, και μελών της ΑΔΑΕ, ακόμη και για κατασκοπεία (άρθρο 148 ΠΚ). Επισημαίνουμε ότι η δύσκολα αποκρυπτόμενη αυτή απειλή δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο προσήκων τρόπος για την υπέρβαση των διαφωνιών δύο άμεσων οργάνων του κράτους.

Νίκος Κ. Αλιβιζάτος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Ευάγγελος Βενιζέλος (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Γιώργος Δελλής (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιάννης Δρόσος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Ακρίτας Καϊδατζής (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Ιφιγένεια Καμτσίδου (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Αλέξανδρος Κεσσόπουλος (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Ξενοφών Κοντιάδης (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Χαράλαμπος Κουρουνδής (Ανοικτό Πανεπιστήμιο), Παναγιώτης Μαντζούφας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Λίνα Παπαδοπούλου (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Νίκος Παπασπύρου (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Φίλιππος Σπυρόπουλος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιώργος Σωτηρέλης (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιάννης Τασόπουλος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Βασιλική Χρήστου (Πανεπιστήμιο Αθηνών).

ΥΓ2: από την Ανακοίνωση του ΔΣΑ:

«Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει νομική και ηθική υποχρέωση να συμβάλλει εκ της θέσεώς του στην πλήρη και ταχεία διερεύνηση όλων των καταγγελιών που αφορούν σε παράνομες επισυνδέσεις πολιτών και στη λειτουργία παράνομων κατασκοπευτικών λογισμικών».

«Ο ΔΣΑ ως θεματοφύλακας των δημοκρατικών ιδεωδών και υπερασπιστής των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών θα αντισταθεί αποφασιστικά σε κάθε προσπάθεια φαλκίδευσής τους».

Πηγή: kommon.gr

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου