Οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν την απογοήτευση Τραμπ !


Του Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

 Άλλα όπλα στην Ουκρανία;

                 Δήλωση Τραμπ, ΝΑΤΟ και Ρωσία.

             Όλα παίζονται – ως και οι… συνέπειες!

Ο Τραμπ κοινοποίησε σε όλο τον κόσμο ότι πολύ ο Πούτιν τον έχει σκοτίσει που δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά του να υιοθετήσει μια πιο ελαστική συμπεριφορά για να επιτευχθεί η συναίνεση του Ζελένσκι στον τερματισμό των εχθροπραξιών.

Βέβαια ο Τραμπ δεν μας εξήγησε πώς είναι δυνατόν σε έναν πόλεμο ο ηττημένος να θέτει όρους στον νικητή για να δεχθεί να υπογράψει ειρήνη!! Και ούτε αν ο ίδιος βρισκόταν στη θέση του Πούτιν και θα «ήταν πιο ελαστικός» με τον ηττημένο εχθρό του!!

Κατά τον Τραμπ. ο Πούτιν τον απογοήτευσε και γι’ αυτό το λόγο σκέφτεται, για να τον τιμωρήσει, να επανεργοποιήσει τη ροή όπλων προς την Ουκρανία την οποία είχε μπλοκάρει ως και το Κογκρέσο.

Συμπληρωματικά, μίλησε και για άλλες κυρώσεις στη Ρωσία.

Εντωμεταξύ όμως ο ΥΠΕΞ του Rubio συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογο Lavrov δηλώνοντας πως από ρωσική πλευρά μια νέα ιδέα ειρηνοποίησης στο ουκρανικό μέτωπο τέθηκε επί τάπητος και συζητιέται.

Οι δηλώσεις Τραμπ χαροποίησαν μάλλον υπέρ του δεόντως σφόδρα τους ευρω-κοινοτικούς υποστηρικτές της συνεχούς πολεμικής σύγκρουσης με τους Ρώσους, μια σύγκρουση ασφαλώς (αλλά αυτό δεν το λένε!) όπου κανένας Ευρωαμερικανός δεν πεθαίνει, αλλά μόνο οι Ουκρανοί που ακόμη δεν θέλουν να καταλάβουν ότι «ξεδιάντροπα» πλέον οι νάνοι-ευρωηγέτες τους χρησιμοποιούν για τη πολεμοκαπηλεία των σχεδίων τους.

Επιστρέφει λοιπόν – λένε – ο Τραμπ στο πλευρό του Κίεβου επιτέλους «καταργώντας» την αποστροφή που έδειχνε για τον Ζελένσκι και επαναπροσδιορίζοντας την αμερικανική βοήθεια στον ουκρανικό στρατό.

Βεβαίως, ποσώς ενδιαφέρει τα ανθρωπόμορφα πολεμοχαρή ευρω-κοινοτικά τέρατα εάν μια επανάληψη σε μεγάλη κλίμακα (αν και κάπως δύσκολο) της παράδοσης οπλικών συστημάτων στους Ουκρανούς απόπ τους Αμερικανούς τίποτα άλλο δεν θα καταφέρει από το να επιμηκύνει τον χρόνο της τελικής επικράτησης της Ρωσίας ταυτόχρονα επιμηκύνοντας υπερβολικά τα πάθη του ουκρανικού λαού.

Απ’ την άλλη, δύσκολο μας φαίνεται ο Τραμπ να δεχθεί μια λύση του είδους, αυτός το δόγμα του οποίου είναι το οριστικό τέρμα των σκοτωμών.

Κατά τα άλλα, σε αυτό το συλλογικό ευρω-κοινοτικό πολεμικό μένος (μόλις διαβάσαμε για τη πρόθεση των Γερμανών παράδοσης στους Ουκρανούς τριψήφιο αριθμό πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για να χτυπήσουν τους Ρώσους) δεν μπορούμε να μη δούμε μια εκούσια βούληση γενοκτονίας των Ουκρανών μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν τα βρώμικα συμφέροντα των ευρωδυτικών.

Και έτσι όπως διεξάγονται τα πράγματα στην Ουκρανία, κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει όντως την ύπαρξη μιας ουκρανικής γενοκτονίας την οποία ευθαρσώς παρακινούν οι διάφοροι Δυτικοί παράγοντες (γάλλο-αγγλο-ιταλο-γερμανο πρόεδροι/πρωθυπουργοί και αμερικανο-βαθυκράτος) αναθέτοντας τη διαχείρισή της επί του εδάφους στους ίδιους τους Ουκρανούς, θύματα μαζί και δήμιοι!

Και το ότι οι ίδιοι οι Ουκρανοί έγιναν οι εκτελεστές μιας γενοκτονίας του λαού τους σχεδιασμένης από τους ευρω-δυτικούς γίνεται σε όλους προφανές από τας αποτελέσματα του πολέμου όταν:

– ο ανδρικός «ωφέλιμος» για; στρατιωτικές επιχειρήσεις πληθυσμός έχει καταιγιστικά μειωθεί μετά από εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και ανάπηρους

– οι ουκρανικές αρχές άρχισαν τώρα να στρατολογούν τους δεκαοκτάρηδες (κυνηγώντας τους!) και αν αυτοί δεν αρκούν, όπως σίγουρα δεν αρκούν, υπάρχουν και οι δεκαεφτάχρονοι

– οι ουκρανικές αρχές σχεδιάζουν να θέσουν υπό τα όπλα και τον γυναικείο πληθυσμό με υποχρεωτική θητεία, κάτι που ως σήμερα ήταν προαιρετικό.

Μόνο κάποιος τελείως ανόητος δεν καταλαβαίνει πως όλη αυτή η «διαδικασία» τίποτα βάλλο δεν είναι παρά ένα σχέδιο θυσίας μέχρις ενός του ουκρανικού λαού!!

Εκείνοι που δεν πολεμούν (Ζελένσκι και Σία, Μακρόν και Σία, Στάρμερ και Σία, Μερτς και Σία, Μελόνι και Σία, κλπ.κλπ. αποφασίζουν και στέλνουν τους άλλους, εν προκειμένω τους Ουκρανούς πολίτες, να πεθάνουν για να ζήσουν αυτοί(!!), να πεθάνουν γι΄ αυτούς τους χαραμοφάηδες εγκληματικούς πολεμοκάπηλους.

Βέβαια, όμως, μένει να καταλάβουμε ακόμα κατά πόσο η νέα «κατεύθυνση» του Τραμπ είναι πραγματικ και πραγματοποιήσιμη. Ο Αμερικανός πρόεδρος μας έμαθε σε συχνές «ηχηρές» δηλώσεις, ωστόσο παραπλανητικές.

Στο Axios report ο Τραμπ μίλησε για «αμυντικά όπλα», τα οποία συγκεκριμενοποιούνται, στο αμερικανικό σάιτ, στην αποστολή στην Ουκρανία «10 interceptor Patriot». Οπότε, ούτε Himars, ούτε τανκ, κανόνια, κλπ.

Στο The Guardian online επίσης αναφέρεται: «Trump criticizes Putin and promises to send Ukraine 10 Patriot missiles», δηλαδή ένας αριθμός αμυντικών πυραύλων κατά πολύ κατώτερος από όσους είχε αποφασίσει το Κογκρέσο επί Biden, μια απόφαση που το σημερινό Κογκρέσο, με απόλυτη ρεπουμπλικανική πλειοψηφία, φαίνεται πως «αγνοεί» ως τώρα.

Εκτός αυτών όμως, και ένα άλλο θέμα τίθεται σχετικά με την αποστολή των Patriot: δηλαδή πώς και από ποιον θα γίνει αυτή η αποστολή;

Θυμόμαστε πως, όταν ο Merz είχε παροτρύνει τους Αμερικανούς να στείλουν Patriot στην Ουκρανία, ο Τραμπ του είχε ζητήσει να στείλει αυτός τα γερμανικά, κάτι που ο Καγκελάριος είχε απορρίψει με ντο αιτιολογικό πως η Γερμανία είχε ήδη στείλει στο Κίεβο περισσότερα Patriot απ’ όσα είχαν στείλει οι ΗΠΑ!

Οπότε σήμερα φτάσαμε στο σημείο να γίνονται διαβουλεύσεις μεταξύ ΗΠΑ, Γερμανίας και Ελλάδας (οι μόνες χώρες που φαίνεται να έχουν ακόμη διαθέσιμα Patriot) για το ποιος θα δώσει στην Ουκρανία αυτά τις 10 συστοιχίες.

Ουσιαστικά. για το ποιος θα πρέπει να τα πληρώσει (να τα επιβαρυνθεί)!!

Αποκλείεται ο «κλήρος» να μη πέσει στους ανόητους ευρωκοινοτικούς!

Πάντως οι Αμερικανοί δηλώνουν ότι έχουν εξαντληθεί τα αποθέματά τους λόγω των μεγάλων αποστολών για βοήθεια στο Ισραήλ στη σύρραξη με το Ιράν και για ενίσχυση των βάσεων στη Μέση Ανατολή.

Δεν λείπουν φυσικά και οι εμποροκρατικές απαιτήσεις στις τριγωνικές συζητήσεις που διεξάγονται, όπου η Ελλάδα και η Γερμανία θα είναι μάλλον και οι «υποψήφιες» για ξεφορτώσεις από το οπλοστάσιο τους.

Όλα αυτά όμως τί σημαίνουν στη πράξη;

Φως φανάρι πως η «βοήθεια» του Τραμπ στην Ουκρανία, στα πλαίσια που αυτός έχει προσδιορίσει, δεν είναι τίποτα το σπουδαίο εναντίον των Ρώσων, εκτός κι αν κάτι αλλάξει στη πορεία, κάτι που ο Τραμπ δεν είπε και αποφασίζει τη τελευταία στιγμή.

Ούτε βέβαια και οι όποιες πρόσθετες απειλές κυρώσεων στη Ρωσία μπορούν να ανησυχήσουν αυτήν. Μη ξεχνάμε ποτέ πως όλες οι πάμπολλες κυρώσεις που εφαρμόστηκαν εναντίον της από το 2022 τίποτα άλλο δεν έκαναν από το να ωθήσουν τη χώρα σε μια τεράστια οικονομική ευρωστία και προπαντός να δημιουργήσουν, εντός των συναλλαγών BRICS, ένα εκτεταμένο οικονομικο-δημοσιονομικό δίκτυο εναλλακτικό προς το δολάριο από το οποίο η Ρωσία αποκόμισε τεράστια κέρδη.

Όλα ετούτα μας προϊδεάζουν μια «στροφή» του Τραμπ, μη οποία ωστόσο πρέπει ακόμα να επιβεβαιωθεί, αν πρακτικά επιβεβαιωθεί ποτέ.

Και το ότι η δήλωση του Τραμπ για τα νέα όπλα στην Ουκρανία δεν εντυπωσίασε καν τους Ρώσους φαίνεται απ΄ την αντίδραση ντου αντιπροσώπου του Κρεμλίνου Dmitrij Peskov ο οποίος ανέφερε πως το πιο σημαντικό μέρος αυτών των δηλώσεων Τραμπ αφορούσε στη διαπίστωση του πόσο πιο δύσκολη εμφανίζεται η απόπειρα λύσης του ρωσο-ουκρανικού πολέμου.

Εκείνο πάντως που πρέπει να θεωρηθεί άμεση πραγματικότητα είναι πως ο Αμερικανός πρόεδρος φαίνεται πως συνέδεσε το ουκρανικό με το παλαιστινιακό (Γάζα και Ισραήλ), δύο περιπτώσεις όπου οι εύλογες συστάσεις ειρήνευσης συγκρούονται με τους σχεδιασμούς των Νεοσυν και Liberal ΗΠΑ για μέχρι ενός γενοκτονικό αφανισμό των Παλαιστινιακών «χαμασιανών» και Ουκρανών ευρωλάγνων.

Και για τη Γάζα και την «ειρήνευσή» της ο Τραμπ είχε το ίδιο στυλ δηλώσεων με εκείνο των δηλώσεων στο παρελθόν για την Ουκρανία.

Διόλου απίθανο η επίτευξη μιας «παύσης» στη Γάζα, που θα στεναχωρούσε το Deep State, να μπορεί να «ισορροπηθεί» με μια, έστω και κάπως αμφίσημη, ενίσχυση των πολεμοχαρών του οπαδών στην Ουκρανία, πάντα με κύριο, «πατριωτικό» ρυθμιστή την ανάγκη να μην εξασθενήσει ποτέ το αμερικανικό οπλοστάσιο με άσκοπες, «παρατραβηγμένες», βλαβερές χορηγήσεις οπλικών συστημάτων σε τρίτες χώρες.

Δεν αποκλείεται επίσης να είναι το ΝΑΤΟ, δηλαδή οι χώρες του ΝΑΤΟ πλην των ΗΠΑ, που θα αγοράσει από τις ΗΠΑ όπλα διαφόρων ειδών για να τα «χαρίσει» στην Ουκρανία, παρακάμπτοντας έτσι όποια λειτουργική αμερικανική αδυναμία σοβαρής ενίσχυσης των Ουκρανών που στα πεδία των μαχών πνέουν τα λοίσθια. Ίσως.

Όλα μπορούν να συμβούν. Όπως και μια ξαφνική αλλαγή στη ρωσική στρατηγική πολιτική στάση που θα διευκολύνει μια σχετικά γρηγορότερη παύση του πολέμου, για τους πάντες πλέον δυσβάσταχτος, υλικά και ψυχολογικά.

Και μια «σύμπτωση» περισσότερο από ενδιαφέρουσα: χρονικά η προθεσμία επιβολής των «δασμών» του Τραμπ στους Ευρωκοινοτικούς «συμπίπτει » σχεδόν τέλεια με τη προθεσμία του Πούτιν για τη συμπλήρωση από τους Ρώσους της ανάκτησης των προσδιορισμένων εδαφών ρωσικής σημασίας.

Όλα παίζονται.

Πηγή: militaire.gr

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου