Μέχρι νεωτέρας…

Του Νίκου Βαρσάμη

Ο «εθνικός στόχος» της εξόδου της χώρας στις αγορές, έγινε ομόφωνα αποδεκτός από όλες τις πτέρυγες του αστισμού στην Ελλάδα. Ξεχάστηκαν τα μεγάλα λόγια, περί «άλλου μείγματος πολιτικής». Σκύβουμε το κεφάλι, στρωνόμαστε στη δουλειά και χαμηλώνουμε τον πήχη. Ούτε χρέος, ούτε ποσοτική χαλάρωση για να βγούμε στις αγορές. Για να δανειστούμε ξανά «χωρίς τον βραχνά της επιτροπείας», από τους ίδιους πάνω-κάτω τοκογλύφους και με μεγαλύτερο τόκο. Ιδού νέο πεδίο δόξης λαμπρό για κυβερνητικούς και αντιπολιτευόμενους εντός μνημονιακών πλαισίων. Κι αφού καλοκαιριάζει, αρχίζουμε και τα τραγούδια για τα νέα ρεκόρ στη βαριά βιομηχανία τον τουρισμό.

Αυτή η επιστροφή στην κανονικότητα συνοδεύεται με φυσιολογικό τρόπο από τη δυσοσμία των σκανδάλων που ταλανίζουν την οικονομικό-πολιτική ζωή της χώρας, διότι η «επιστροφή» συμβαίνει σε συνθήκες μεγάλου πλιάτσικου και οξύτατου ανταγωνισμού ανάμεσα σε κλίκες συμφερόντων, ο πόλεμος μαίνεται και η ρευστότητα σε συμμαχίες και συμπράξεις θα συνεχιστούν.

Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν πρέπει να ερμηνευτεί σαν επιστροφή στο 2008. Οι συνθήκες σε όλα τα πεδία έχουν αλλάξει. Η Ευρώπη επαναπροσδιορίζεται, στην περιοχή μας είναι σε εξέλιξη μια ανακατανομή ισχύος μεγάλων διαστάσεων, η Μέση Ανατολή, η Συρία, η Κύπρος, η Τουρκία, τα Βαλκάνια βρίσκονται στη δίνη ενός κυκλώνα. Οι αέρηδες και οι χείμαρροι δεν έχουν συμπαρασύρει τη «στάνη» μας, αλλά το «είμαστε νησίδα σταθερότητας σε ταραγμένη περιοχή» πόσο να πουλήσει και για πόσο καιρό ακόμη;

Οι διευθετήσεις στη βάση της Σούδας για τα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ – δείχνουν ποιο είναι το «μεγάλο αφεντικό» στην περιοχή. Κι όταν ο Τσαβούσογλου ορκίζεται ότι ο τουρκικός στρατός θα παραμείνει στην Κύπρο και θα χρησιμοποιηθεί, δεν μένουν πολλά περιθώρια να φανταστεί κανείς μια πορεία όπως την περιγράφουν κυβέρνηση-αντιπολίτευση και ΜΜΕ.

Η «κανονικότητα» λοιπόν αφορά το πλαίσιο της πολιτικής διαμεσολάβησης και του τσακωμού ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα, χωρίς να αισθάνονται κάποια απειλή από το λαϊκό παράγοντα έχουν λάβει μια μικρή παράταση χρόνου. Οπότε οι διακρινόμενες εξουσίες εκτελεστική και δικαστική, -η βουλή απλά εκτελεί παραγγελίες- μπορούν να τσακώνονται, και η μία να παρεμβάλλεται στα πόδια της άλλης. Αν όμως ο καβγάς ξεφύγει, δεν αποκλείονται μεγάλα σκάνδαλα να προκαλέσουν νέα πολιτική κρίση.

Αντί λοιπόν για επιστροφή στην κανονικότητα, έχουμε παραμονή στη ρευστότητα, «μέχρι νεοτέρας».

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΘΕΣΣΑΛΙΑ» 31-7-17 Καθημερινή τοπική εφημερίδα -ίδρυση 1883- (ύλη παρέχεται μέσω συνδρομής)

Πηγή: Η ΣΦΗΚΑ

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου