Του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου

Η κυριότερη τέχνη του φασισμού είναι να αποδύεται την προβιά του.

Ο εθνικισμός είναι η ταύτιση του έθνους με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Όπου στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και της κρατικής εξουσίας, ταυτίζονται αποκλειστικά με τα συμφέροντα των δυνάμεων που επιδιώκουν τον διαμελισμό και την ρευστοποίηση και των δύο λαών. Της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ. Των Δυτικών Βαλκανίων ευρύτερα.

Μάλιστα τα συμφέροντα αυτά, ξεπερνούν πλέον τον παλιό χαρακτήρα του κλασσικού εθνικισμού, της εκμετάλλευσης έθνους από έθνος, αφού αναβαθμίζονται και ολοκληρώνονται μέσα από τις υπερεθνικές δομές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ουσιαστικά πρόκειται λοιπόν για έναν απροκάλυπτο Υπερεθνικισμό, που φιλοδοξούν να εκμεταλλευτούν κυρίως ΗΠΑ και Γερμανία.

Απέναντι σε αυτόν τον ολοκληρωτικό εθνικισμό, στον φασισμό, όποιοι διαφωνούν, δρουν και εκδηλώνονται ενάντια στην ολέθρια προέλασή του, πρέπει να κατηγορηθούν και να δακτυλοδειχθούν ως φασίστες.

Δηλαδή αυτοί που δεν συμφωνούν με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και της ιδιωτικοποιημένης κρατικής εξουσίας, με τα συμφέροντα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, με τον ορισμό του εθνικισμού και του ολοκληρωτισμού της παγκοσμιοποίησης, κατηγορούνται σήμερα ότι σπέρνουν το δηλητήριο του φασισμού.



Τέτοιο ταξικό μίσος από την μεριά του Κεφαλαίου, μόνο από την «αριστερά» δεν θα περίμενες να υιοθετηθεί. Αλλά δεν μιλάμε για αριστερά, παρά μόνο για τυχοδιώκτες που για να ανασχέσουν την συντριπτική κατάρρευσή τους, δεν διστάζουν να ενισχύουν τον διχασμό στην ελληνική κοινωνία.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με την σημερινή λύσσα της κυβερνητικής προπαγάνδας, περί ανακαλύψεως φασιστών μόνο «τυχαία» δεν μπορεί να θεωρηθεί.

Πηγή: Αιρετικές Ιδέες