Του Γιώργου Αλοίμονου

Το παιχνίδι του Μακρόν στον Λίβανο ύστερα από την καταστροφική έκρηξη

Τα τραγικά γεγονότα στον Λίβανο λειτούργησαν ως επιταχυντής της κατάρρευσης ενός καθεστώτος και μιας κυβέρνησης που χρόνια τώρα έχει υποκύψει στις εύθραυστες θρησκευτικές ισορροπίες, εγκλωβισμένη σε εσωτερικούς παίκτες οι οποίοι επηρεάζονται από εξωτερικούς παράγοντες που ταλανίζουν το πρώην «Παρίσι της Ανατολής».

Τώρα, μετά τη φονική έκρηξη που σκότωσε σχεδόν 200 ανθρώπους, τραυμάτισε χιλιάδες και ισοπέδωσε την πόλη, εκτός από τις προφανείς και γνωστές προτάσεις για «βελούδινες επαναστάσεις», προέκυψε και η πρόταση Μακρόν – κατόπιν πρότασης πολιτών – να αναλάβει η Γαλλία την τύχη της χώρας. Με λίγα λόγια, επιστροφή στην αποικιοκρατία με θεσμική νομιμοποίηση.

«Ο Λίβανος δεν θα μείνει μόνος»

«Πρέπει να δράσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά, ώστε η βοήθεια αυτή να πάει άμεσα εκεί που τη χρειάζονται» δήλωσε ο Μακρόν ανοίγοντας τις εργασίες της διάσκεψης δωρητών για τον Λίβανο, που οργανώθηκε με την υποστήριξη του ΟΗΕ, μέσω μιας βιντεο-σύνδεσης. «Το μέλλον του Λιβάνου βρίσκεται σε κίνδυνο» επεσήμανε ο ίδιος.

Ο Γάλλος Πρόεδρος δήλωσε ότι η προσφορά βοήθειας περιλαμβάνει την υποστήριξη για την πραγματοποίηση μιας αντικειμενικής, αξιόπιστης και ανεξάρτητης έρευνας για την καταστροφική έκρηξη που έγινε στις 4 Αυγούστου στο λιμάνι της Βηρυτού.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πρόεδρος Μακρόν ήταν ο πρώτος και μοναδικός Ευρωπαίος ηγέτης που επισκέφθηκε τον κατεστραμμένο Λίβανο και μάλιστα έδειξε και το συμπαθητικό του πρόσωπο σε μία κυρία που ζήτησε τη βοήθειά του.

Post Colonialism 2.0

Είναι γνωστό ότι στον σιωπηρό διαχωρισμό των αντικειμένων πολιτικής και σφαιρών επιρροής η Γαλλία έχει αναλάβει τον τομέα της εξωτερικής πολιτικής με μια λογική που έχει την παράδοση της αποικιοκρατίας.

Οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια από τη Γαλλία στον λαό του Λιβάνου, που δοκιμάζεται σκληρά, ιδιαίτερα μετά την εφιαλτική έκρηξη στη Βηρυτό, αλλά και πίεση για βαθιά πολιτική μεταρρύθμιση, ήταν το διπλό μήνυμα του Εμανουέλ Μακρόν όταν επισκέφθηκε τη χώρα που γεννήθηκε, πριν από έναν αιώνα, ως γαλλικό προτεκτοράτο.

Η γαλλική βοήθεια θα είναι «χωρίς προϋποθέσεις» και το Παρίσι θα πρωτοστατήσει για τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης με στόχο την οικονομική ενίσχυση του Λιβάνου, δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος στο αεροδρόμιο της Βηρυτού, όπου τον υποδέχθηκε ο Λιβανέζος ομόλογός του Μισέλ Αούν.

Όμως τόνισε με νόημα: «Αν δεν δρομολογηθούν αλλαγές, ο Λίβανος θα συνεχίσει να βυθίζεται. Αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική αλλαγή. Αυτή η έκρηξη πρέπει να γίνει η αρχή μιας νέας εποχής».

Φορώντας μαύρη γραβάτα για τα θύματα της τραγωδίας, ο Μακρόν «επιθεώρησε» στο λιμάνι της Βηρυτού και στη χριστιανική συνοικία Γκεμαϊζέ, που υπέστησαν τεράστιες καταστροφές από την έκρηξη.

Επανάσταση (;)

Πλήθος Λιβανέζων, αγανακτισμένων με τις πολιτικές ελίτ της χώρας, τον υποδέχθηκε φωνάζοντας «Επανάσταση», «Ζήτω η Γαλλία» και «Ο λαός θέλει να ρίξει το καθεστώς». Ένας από τους συγκεντρωμένους του είπε: «Κύριε Πρόεδρε, βρισκόσαστε στην οδό Στρατηγού Γκουρό (Γάλλου στρατιωτικού ηγέτη στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο), ο οποίος μας απελευθέρωσε από τον ζυγό των Οθωμανών. Ελευθερώστε μας κι εσείς από τη σημερινή εξουσία».

Ο Μακρόν έμεινε πιστός στον ρόλο. «Είμαι εδώ επειδή καταλαβαίνω τον θυμό σας. Μην ανησυχείτε, δεν ήρθα για να υπογράψω λευκή επιταγή στο καθεστώς» δήλωσε ο Μακρόν, ενώ λίγο αργότερα τόνισε ότι «η βοήθεια θα πάει κατευθείαν στον λαό του Λιβάνου».

Επανάσταση... α λα ΔΝΤ

Έχοντας πτωχεύσει από τον περασμένο Μάρτιο, ο Λίβανος ζήτησε βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), αλλά οι σχετικές διαπραγματεύσεις ήταν ατελέσφορες. Η ήδη τραγική οικονομική κατάσταση επιδεινώθηκε ραγδαία με την έκρηξη, καθώς το κόστος της αποκατάστασης των ζημιών εκτιμάται γύρω στα 10 με 15 δισ. δολάρια, ενώ περίπου 300.000 άνθρωποι έχουν μείνει άστεγοι.

Μετά τις συνομιλίες που είχε στο προεδρικό μέγαρο με τον χριστιανό Πρόεδρο Αούν, τον σουνίτη πρωθυπουργό Χασάν Ντιάμπ και τον σιίτη πρόεδρο της Βουλής Ναμπί Μπέρι, ο Εμανουέλ Μακρόν ζήτησε να κινηθεί η διαδικασία από το ΔΝΤ για την παροχή δανείου στον Λίβανο. Δηλαδή επανάσταση... α λα Τόμσεν!

Παράλληλα τόνισε την ανάγκη για μεταρρύθμιση και διαφάνεια στο τραπεζικό σύστημα και ισχυρά μέτρα κατά της διαφθοράς.

Τις πταίει;

Από τη φονική έκρηξη και ύστερα είναι πάρα πολλά τα ερωτήματα, από τα οποία άλλα έχουν (εύκολες) απαντήσεις και άλλα όχι:

● Ποιοι άραγε ευθύνονται για το γεγονός ότι η Βηρυτός καθόταν επί έξι ολόκληρα χρόνια πάνω σε μια ωρολογιακή βόμβα, με 2.750 τόνους νιτρικού αμμωνίου αποθηκευμένους σε ελάχιστη απόσταση από το κέντρο της πόλης;

● Αν ήταν δολιοφθορά, ποιος ενεργοποίησε τα εκρηκτικά;

● Ποιος ωφελείται από αυτή την αναταραχή; Όλοι οι εξωτερικοί παίκτες.

● Ποιος χάνει; Ο λιβανέζικος λαός, που πνίγεται κάτω από τον φόβο της υπογεννητικότητας, του ισλαμικού στοιχείου και της επικίνδυνης αφέλειας της Ε.Ε.

● Μήπως ο Πρόεδρος Μακρόν έδειξε στον Λίβανο το νέο δόγμα της Ε.Ε. σε σχέση με την εξωτερική πολιτική;

Όσες απαντήσεις δεν είναι τώρα προφανείς θα δοθούν προσεχώς. Ας ελπίσουμε όχι στην πλάτη των Λιβανέζων...

Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ