Όποιος, στην αρχή της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, είχε φανταστεί ότι αυτή θα είναι άνετη σαν περίπατος στο δάσος, τώρα σίγουρα θα έχει αλλάξει γνώμη.
Από κρίση σε κρίση, από περιπέτεια σε περιπέτεια, εξάντλησε πολύ νωρίς, προτού καν κλείσει χρόνο, κάθε πιθανότητα για μια ανέφελη τετραετία. Το μεταναστευτικό, τα ελληνοτουρκικά, ο κορωνοϊός και οι βαριές συνέπειές του στην οικονομία δοκίμασαν αντοχές, σχεδιασμούς, μοντέλο διακυβέρνησης.
Σαν να μην αρκούσαν όλα αυτά, ήρθε η αξιολύπητη διαχείριση της υπόθεσης Λιγνάδη – η οποία επίσης θα εξελιχθεί σε μεγάλο βάθος χρόνου – να δείξει, και αυτή, ότι η αυταρέσκεια, η αίσθηση υπεροχής και παντοδυναμίας είναι πολύ κακοί σύμβουλοι.
Το αποτέλεσμα, μέχρι στιγμής, είναι ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ηρεμήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της, καθώς από τη μια πλευρά η χώρα έχει μπλέξει άσχημα σε έναν κυκεώνα προβλημάτων, που δεν έχουν ούτε εύκολη ούτε άμεσα ορατή λύση, και από την άλλη το ίδιο το γκουβέρνο έχει δείξει πως διαθέτει διαχειριστικές ικανότητες και ανακλαστικά χαμηλότερα απ’ ό,τι αναμενόταν.
Σε γενικές γραμμές ο καθένας μπορεί να δει ότι και η χώρα και η κυβέρνηση μετράνε σοβαρές ζημίες τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, άλλες οφειλόμενες σε μη προβλέψιμους εξωτερικούς παράγοντες και άλλες σε ολιγωρία.
Μεταναστευτικό
Η πρώτη μεγάλη κρίση προκλήθηκε τον Μάρτιο του 2020, όταν η Τουρκία αποφάσισε να στείλει, με πλήρη αστυνομική και στρατιωτική κάλυψη, δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στον Έβρο με στόχο να «σπάσουν» τα σύνορα και να «εισβάλουν» στην Ελλάδα.
Η επιχείρηση απέτυχε χάρη στην έγκαιρη κινητοποίηση των ελληνικών αρχών, αλλά το εκβιαστικό μήνυμα της Άγκυρας προς την Ευρώπη είχε δοθεί. Βερολίνο και Βρυξέλλες αύξησαν την πίεση προς την Αθήνα, αλλά και τη... χρηματοδότηση για την κατασκευή ολόκληρων πόλεων, οι οποίες θα φιλοξενούν επ’ αόριστον πολλές χιλιάδες μετανάστες, κατά βάση προερχόμενους από μουσουλμανικές χώρες και αποδεδειγμένα προωθούμενους από την Άγκυρα.
Το ότι αυτές οι πόλεις δημιουργούνται σε περιοχές που είτε συνορεύουν με την Τουρκία (Έβρος) είτε βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής (νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου) δημιουργεί, εκτός όλων των άλλων, και ζητήματα εθνικής ασφάλειας. Και μάλιστα σε εποχή που η Άγκυρα, εκτός από τις αμφισβητήσεις στη θάλασσα, θέτει και μειονοτικά ζητήματα στη Θράκη και στο νότιο Αιγαίο.
Ελληνοτουρκικά
Η ελληνοτουρκική κρίση των πολλών σταδίων – τουρκολιβυκό σύμφωνο, έξοδος και έρευνες από τα ερευνητικά πλοία «Oruc Reis» και «Cesme» – με τον καιρό οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια, καθώς η περιορισμένης γεωγραφικής έκτασης ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για καθορισμό ΑΟΖ, αν και θετικό βήμα, δεν συνιστά μια καθοριστική απάντηση της χώρας μας στην αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα.
Παρότι δεν μπορεί να αγνοηθούν οι προσπάθειες της κυβέρνησης να ενισχυθούν οι προϋπάρχουσες σχέσεις φιλίας με χώρες που ανησυχούν για την αχαλίνωτη νεοοθωμανική βουλιμία της Άγκυρας, η πικρή αλήθεια είναι ότι η Τουρκία προκαλεί ασταμάτητα, σουλατσάρει και ερευνά ανενόχλητη στα όρια της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ, διοργανώνει τεράστιες στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο και εμπεδώνει την αίσθηση ότι μπορεί να κάνει ό,τι της καπνίσει χωρίς να συναντά κάποιου είδους αντίδραση.
Εν τω μεταξύ η Ελλάδα έχει συμφωνήσει σε έναν νέο γύρο διερευνητικών επαφών, τις οποίες η Τουρκία δυναμιτίζει και απαξιώνει συστηματικά, παρότι αυτός επισφραγίζει τα κέρδη της από τις πρόσφατες κρίσεις. Παράλληλα διεξάγει έναν ακόμη ελληνοτουρκικό διάλογο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ο οποίος αφενός θέτει στο τραπέζι ζητήματα εξοπλισμού της χώρας μας, αφετέρου διεξάγεται με τους όρους ισορροπιών εντός της συμμαχίας, αλλά εκτός του πλαισίου του διεθνούς δικαίου, το οποίο αποτελεί το μόνο ισχυρό μας όπλο.
Κορωνοϊός - οικονομία
Η κρίση που προκάλεσε ο νέος κορωνοϊός SARS-CoV-2 με την πανδημία της λοίμωξης Covid-19, εκτός από έναν τεράστιο υγειονομικό κίνδυνο, έχει επιφέρει μια σειρά δραματικές συνέπειες στην ελληνική οικονομία. Μείον 42 δισ. στον επιχειρηματικό τζίρο, μείον 4,5 δισ. στις εισπράξεις των μικρομεσαίων, ύφεση 10% το 2020, αβεβαιότητα για το 2021 και εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και εργαζόμενοι με άδηλο μέλλον συνθέτουν μια εικόνα εξαιρετικά δύσκολη για τη χώρα και την κυβέρνηση.
Η δε ανάκαμψη δεν θα είναι μια απλή υπόθεση, πολύ περισσότερο που η μεν Κομισιόν αναθεωρεί διαρκώς προς τα κάτω τις προβλέψεις για ανάπτυξη, η δε κυβέρνηση θα βρίσκεται υπό πολύ στενή ευρωπαϊκή επιτήρηση, ασφυκτικά στενό μαρκάρισμα και παρεμβάσεις για όλων των ειδών τις δαπάνες, ακόμη και αυτές για την πανδημία, λόγω υψηλών ελλειμμάτων και χρέους.
Όσο για τη δυνατότητα πλήρους λειτουργίας της οικονομίας, κανείς δεν είναι σε θέση να την προβλέψει με ασφάλεια.
Σωρεία εσωτερικών μετώπων
Ένα θερμό μέτωπο έχει ήδη συγκροτηθεί στα ΑΕΙ, όπου οι συγκρούσεις άρχισαν – και δεν αφορούν την... εγκληματικότητα, την οποία υποτίθεται ότι αφορά ο νόμος Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη για την πανεπιστημιακή αστυνομία κ.λπ. – χωρίς να είναι φανερό το πώς θα σταματήσουν.
Η δυσαρέσκεια για τη δεινή κατάσταση της οικονομίας και τη μακρά διάρκεια των λοκντάουν συνεχώς αυξάνεται και αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις.
Επιπλέον η εξαιρετικά προβληματική αντιμετώπιση της υπόθεσης του κατηγορούμενου για βιασμούς και παιδεραστία τέως επικεφαλής του Εθνικού Θεάτρου Δ. Λιγνάδη δημιουργεί ένα δυσάρεστο κλίμα, το οποίο, ανάλογα με τη διαχείριση που θα επιλεγεί, υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε πολιτική γάγγραινα. Ο δε κίνδυνος να επικρατήσει η λασπολογία αντί των αποκαλύψεων είναι πάντα ορατός.
Το βέβαιο είναι ότι όλη αυτή η ακολουθία κρίσεων θα εξελίσσεται σε αρκετό ακόμη βάθος χρόνου. Συνεπώς η κυβέρνηση μάλλον θα πρέπει να αφήσει κατά μέρος την αυταρέσκεια περί πολιτικής παντοδυναμίας ώστε να περιορίσει κατά το δυνατόν τις ζημίες – για τη χώρα κυρίως...
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου