Αντιμέτωπα με ένα τεράστιο ηθικό δίλημμα επιχείρησε να φέρει τα συνδικάτα, η κυβέρνηση μόλις λίγες ώρες πριν από την σημερινή κρίσιμη κινητοποίηση.

Σχεδόν ταυτόχρονα, με τοποθετήσεις από το βήμα της Βουλής, ανακοινώσεις, αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμα και με σποτάκι (με την ανάλογη μουσική υπόκρουση, πάντα) και μια ξεγυρισμένη προσφυγή στην Δικαιοσύνη κατά των απεργιών, ξεδιπλώθηκε μια συντονισμένη επιχείρηση ανάδειξης του “σκληρού προσώπου” των συνδικαλιστών και της “κοινωνικής αναλγησίας” των “εργατοπατερικών κομμάτων της αντιπολίτευσης”.

Οι κύριοι αυτοί, λοιπόν (ναι, οι συνδικαλιστές), προχωρούν σε απεργία αδιαφορώντας για την ψυχική υγεία των μαθητών που δίνουν Πανελλαδικές εξετάσεις. Για αυτό, εμείς (η κυβέρνηση, ντε), θα προσφύγουμε στη Δικαιοσύνη κατά της απεργίας, αποδεικνύοντας ότι τα μέτρα που λαμβάνουμε μέσω του “νομοσχεδίου για την προστασία της εργασίας”, έχουν ως στόχο την εξυγίανση του συνδικαλισμού και την αντιμετώπιση της ασυδοσίας.

Φυσικά, σε αυτό το καλά σκηνοθετημένο γαϊτανάκι ηθικού πλεονεκτήματος, το οποίο επιπλέει σε ποταμό από κροκοδείλια δάκρυα, υπάρχουν τεράστια κενά και άλματα λογικής.

Το γεγονός ότι λειτούργησε ως επικοινωνιακό δόκανο στο οποίο για αρκετές ώρες εγκλωβίστηκαν ορισμένα από τα συνδικάτα, είναι μια άλλη, μεγάλη ιστορία…

Οι ευαισθητοποιημένοι αρμόδιοι, πάνω στην αγωνία τους για την “μαθητιώσα νεολαία”, σε μια πρωτοφανή κρίση επιλεκτικής αμνησίας, δεν κατάφεραν να συγκρατήσουν ότι:

• Αποτελεί δική τους επιλογή, η προώθηση εν μέσω Πανελλαδικών εξετάσεων ενός αντεργατικού νομοσχεδίου, το οποίο γνώριζαν ότι θα προκαλούσε αντιδράσεις.
• Η ΟΛΜΕ, είχε εδώ και μέρες γνωστοποιήσει την επιλογή της να εξαιρεθεί από την κινητοποίηση, με στόχο την απρόσκοπτη διεξαγωγή των εξετάσεων.
• Πολλές από τις διατάξεις του νομοσχεδίου για τα εργασιακά, συρρικνώνουν το εισόδημα ή διευκολύνουν την απόλυση γονέων των σημερινών μαθητών, οι οποίοι αύριο θα πρέπει να στηρίξουν οικονομικά την φοίτηση τους.
• Οι φοιτητές, μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, καθώς η επιπλέον φθηνή εργασία που θα προσφέρουν οι σημερινοί εργαζόμενοι (ατομικές συμβάσεις, φθηνές υπερωρίες), απαλλάσσει τους εργοδότες από την ανάγκη νέων προσλήψεων σε μεγάλο ποσοστό.
• Επίσης, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την ενισχυμένη μερική απασχόληση, την οποία επίσης προβλέπει το επίμαχο νομοσχέδιο.
• Η μείωση των εισακτέων, που αποφάσισε η κυβέρνηση, θα αφήσει εκτός πανεπιστημίων χιλιάδες από τους μαθητές.
• Οι νέοι 15-24 ετών που βρίσκονται εκτός απασχόλησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης στην Ελλάδα της κρίσης, φθάνουν το 14,1% έναντι 9,6% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
• Οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης για εκπαίδευση στην Ελλάδα διαχρονικά υπολείπονται σημαντικά του ευρωπαϊκού μέσου όρου (8,3% έναντι 10,2% αντίστοιχα, σύμφωνα με στοιχεία του 2018: 27η θέση)
• Οι δαπάνες των νοικοκυριών για εκπαίδευση στην Ελλάδα διαχρονικά υπερέχουν σημαντικά του ευρωπαϊκού μέσου όρου (2,1% έναντι 1,2% αντίστοιχα, το 2018: 4η θέση) και κυρίως αφορούν στην εξωσχολική υποστήριξη των μαθητών (δευτεροβάθμια εκπαίδευση) ή δαπάνες για εκπαίδευση μελών του νοικοκυριού σε άλλη πόλη από την έδρα του νοικοκυριού (κυρίως τριτοβάθμια εκπαίδευση).
• Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της περιόδου 2002-2014, η επάρκεια των ακόλουθων επιμέρους υποδομών αποδεικνύεται κατώτερη των προαπαιτούμενων σε όλες τις βαθμίδες, υποβαθμίδες και τύπους μονάδων στο εκπαιδευτικό σύστημα: κτιριακές υποδομές (συντήρηση, εκσυγχρονισμός, και ανέγερση και ανέγερση νέων μονάδων), εργαστηριακός εξοπλισμός, υλικοτεχνική υποδομή και δαπάνες για απαραίτητα αναλώσιμα υλικά εργαστηρίων και μονάδων.