Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν οι αποκαλύψεις σχετικά με τους μηχανισμούς ελέγχου της πληροφορίας από τις μεγάλες πολυεθνικές τεχνολογίας, τόσο κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19, όσο και μετά από αυτή. Στο όνομα της καταπολέμησης των fake news, και με πρόσχημα το κοινωνικό συμφέρον, το facebook, το twitter, η google, σε συνεργασία με κράτη, υπερεθνικούς οργανισμούς κ.ά. έβαλαν και την ενημέρωση «σε καντίνα».

Σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα του twitter (τα λεγόμενα twitter files) που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του Έλον Μασκ και δημοσιογράφων (Matt Taibbi, Bari Weiss) , το καθεστώς λογοκρισίας, περιλαμβάνει μαύρες λίστες, αναστολή λογαριασμών, λέξεις κλειδιά που περιορίζουν το κοινό απεύθυνσης μιας δημοσίευσης ή την συνολική ορατότητα ενός λογαριασμού, και μια σειρά άλλους μηχανισμούς, για τη λειτουργία των οποίων επιστρατεύονται ομάδες ειδικών στη λογοκρισία, μεταξύ των οποίων και στελέχη που μεταπήδησαν από τους μηχανισμούς του βαθέως κράτους (FBI, CIA), στον κολοσσό των κοινωνικών δικτύων. Από τον αναστολή λογαριασμών επιστημόνων που είναι κριτικοί προς την κρατούσα πολιτική διαχείρισης της πανδημίας, μέχρι τον περιορισμό δημοσιεύσεων από λογαριασμούς που πρόσκεινται σε συντηρητικούς (τόσο πριν όσο και μετά τα γεγονότα της εισβολής στο Καπιτώλιο), και από την κατασκευή του σκανδάλου εμπλοκής της Ρωσίας στις εκλογές των ΗΠΑ υπέρ του Τραμπ και εις βάρος της Κλίντον (Russian Gate), μέχρι την απόκρυψη από τα ΜΜΕ μια σειράς σκανδάλων των μελών της οικογένειας Μπάιντεν (μπίζνες του γιου του στην Ουκρανία) – υπόθεση που φτάνει μάλιστα σε ακρόαση από ειδική επιτροπή στις 8 Φεβρουαρίου.

Χαρακτηριστική η κατά παραγγελία στελέχους της Pfizer, λογοκρισία σε βάρος του πρώην μέλους του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) Dr. Brett Giroir. Πιο συγκεκριμένα ο Scot Gottlieb (επίσης πρώην μέλος του FDA και νυν στελέχος της Pfizer) ζήτησε, τον Αύγουστο του 2021, από την επιτροπή στρατηγικής και ασφάλειας του Twitter να περιορίζει δημοσίευση του λογαριασμού του Giroir, στην οποία παρουσίαζε στοιχεία έρευνας που δείχνουν πως η ανοσία μετά από νόσηση με Covid-19 είναι ισχυρότερη από αυτή μετά από εμβολιασμό. Η δημοσίευση και ο λογαριασμός περιορίστηκαν, αφού κρίθηκε ότι βλάπτουν την εκστρατεία εμβολιασμού, και παρά την εμφανέστατη σύγκρουση συμφερόντων του καταγγέλλοντα. Παρόμοια περιστατικά βλέπουν το φως της δημοσιότητας και για τις άλλες πλατφόρμες, με το facebook να έχει αλληλογραφία τον Μάρτιο του 2021, με υπηρεσίες του Λευκού Οίκου, στην οποία συζητούν για τη δυνατότητα περιορισμού «συχνά ακόμη και αληθινών δημοσιευμάτων» αν κριθεί πιθανό να «προκαλέσουν δυσπιστία για τα εμβόλια και την κυβερνητική πολιτική για τον Covid-19», δείχνοντας πως το τρίγωνο Big Tech, Βig Pharma κσι κυβερνήσεις χειραγώγησε τον επιστημονικό και δημόσιο διάλογο γύρω από την πανδημία και τα εμβόλια εξοστρακίζοντας κάθε διαφορετική προσέγγιση.

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ γίνονται γνωστά λόγω των συγκρούσεων συμφερόντων στις ελίτ. Ο χειρισμός της ροής των αποκαλύψεων από τον Έλον Μασκ (ο οποίος προφανώς και δεν αγωνίζεται για την ελευθερία του λόγου αλλά για την εγκαθίδρυση των δικών του μηχανισμών ελέγχου επί αυτής), και η αξιοποίησή τους από τη δεξιά πτέρυγα των συντηρητικών, πιθανά να δημιουργούν ένα νέφος γύρω από την πραγματική αλήθεια. Ένα είναι όμως σίγουρο: ο ανοιχτός πόλεμος Δημοκρατικών-Ρεπουμπλικάνων (ή καλύτερα Τραμπιστών), η αντιπαράθεση του «προοδευτικού» κομματιού της Silicon Valley με τον «εκκεντρικό» δισεκατομμυριούχο και νέο ιδιοκτήτη του twitter Έλον Μασκ, αλλά και οι φάκελοι από την περίοδο της πανδημίας που αρχίζουν σιγά-σιγά να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, επιβεβαιώνουν την υποψία λογοκρισίας και ελέγχου της πληροφορίας που είχε αναδειχθεί από πολλούς το προηγούμενο διάστημα, αντιμετωπιζόμενη από το σύστημα περίπου ως συνωμοσιολογία.

Η πανδημία λειτούργησε ως ένα μεγάλο εργαστήριο ελέγχου επί των κοινωνιών και λογοκρισίας στο όνομα του «ορθού λόγου» και της «επιστήμης». Δημιουργήθηκαν έξυπνοι αλγόριθμοι και δοκιμάστηκαν σε πρωτοφανή κλίμακα, διευρύνθηκε το θεσμικό οπλοστάσιο κρατών και πολυεθνικών παρακάμπτοντας ενοχλητικές δικλείδες ασφαλείας προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ξεπεράστηκε ακόμη και το «ταμπού» του απαραβίαστου του ανθρώπινου σώματος και της υγείας, και το κυριότερο: εκβιαστικά κατασκευάστηκε έστω και προς στιγμή η συναίνεση σημαντικού κομματιού της κοινωνίας για τα παραπάνω.

Όλα αυτά λειτουργούν ως παράδειγμα, μπολιάζοντας τον δημόσιο χώρο και λόγο, τροποποιώντας τα όρια δημοκρατικής νομιμοποίησης, κατασκευάζοντας συνειδήσεις και κριτήρια σε μαζική κλίμακα, καταστέλλοντας προληπτικά ό,τι και όποιον πιθανά απειλήσει τη νέα «υπό ίδρυση» κανονικότητα. Τα αιτήματα όμως για πραγματική δημοκρατία, διαφάνεια, έλεγχο των ίδιων των κοινωνιών επί του δημόσιου χώρου και της πληροφορίας, περιορισμού του γιγαντισμού και της διαρκούς επιτάχυνσης της εξουσίας των μεγαθηρίων της ψηφιακής οικονομίας, θα επανέρχονται στο προσκήνιο, όσο η «νέα κανονικότητα», αποτελεί για μεγάλα κομμάτια των κοινωνιών μια συνθήκη διαρκούς απόρριψης, περιθωριοποίησης και χειρισμών.