Η διπλή χρήση του όρου ‘κοινωνία των πολιτών’ είναι η τελευταία περίπτωση επίδειξης σχιζοφρένειας στον δημόσιο λόγο της Δύσης

Οι ελίτ και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης της Δύσης είναι τόσο εθισμένα στα διπλά μέτρα και σταθμά, ώστε ο εντοπισμός μιας ακόμη περίπτωσης δεν αποτελεί είδηση. Αυτοί είναι οι ίδιοι άνθρωποι που μόλις επαναπροσδιόρισαν την γενοκτονία ως “αυτοάμυνα“, που απεχθάνονται τις σφαίρες επιρροής, εκτός κι αν είναι παγκόσμιες και τις διαφεντεύει η Ουάσινγκτον (με τις Βρυξέλλες σε ρόλο υπηρέτη), και που επιμένουν στο κράτος δικαίου ενώ απειλούν το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο αν τολμήσει έστω και να κοιτάξει προς το μέρος τους.

Ωστόσο, υπάρχει κάτι το ξεχωριστό στην τελευταία περίπτωση σχιζοφρένειας των δυτικών ‘αξιών’ που αυτή τη φορά αφορά την έννοια της “κοινωνίας των πολιτών” σε συνδυασμό με δύο πολιτικές συγκρούσεις, τη μία στις ΗΠΑ και την άλλη στο έθνος της Γεωργίας στον Καύκασο.

Στις ΗΠΑ, φοιτητές, καθηγητές και άλλοι διαμαρτύρονται κατά της συνεχιζόμενης ισραηλινής γενοκτονίας των Παλαιστινίων και κατά της αμερικανικής συμμετοχής σε αυτό το έγκλημα. Στη Γεωργία, το ζήτημα που διακυβεύεται είναι ένας προτεινόμενος νόμος για την επιβολή διαφάνειας στον εξαπλωνόμενο και ασυνήθιστα ισχυρό τομέα των ΜΚΟ. Οι επικριτές του καταγγέλλουν αυτόν τον νόμο ως κυβερνητική αρπαγή εξουσίας και ως κατά κάποιον τρόπο ‘ρωσικό’ (που, spoiler alert, δεν είναι).

Οι πολύ διαφορετικές αντιδράσεις των πολιτικών ελίτ και των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης της Δύσης σε αυτές τις δύο περιπτώσεις έντονης δημόσιας διαμάχης δείχνουν ότι, γι’ αυτούς, υπάρχουν πραγματικά δύο είδη “κοινωνίας των πολιτών”: Υπάρχει η «ζωντανή» ποικιλία, με τη λέξη «ζωντανή» να αποτελεί ένα σχεδόν κωμικοτραγικά απολιθωμένο κλισέ, που χρησιμοποιείται με τον ίδιο τρόπο από τη συντακτική επιτροπή της Washington Post, από τις δηλώσεις της ΕΕ και από τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου Τζον Κίρμπι, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς. Είναι σχεδόν σαν κάποιος να τους έχει στείλει ένα υπόμνημα σχετικά με τη σωστή ορολογία [που αυτοί όλοι οφείλουν να ακολουθούν]. Αυτό το ζωντανό, καλό είδος κοινωνίας των πολιτών πρέπει λοιπόν να εξυμνείται και να υποστηρίζεται.

Και μετά υπάρχει το λάθος είδος “κοινωνίας των πολιτών”, το οποίο πρέπει να εκλείψει. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν μόλις εξέφρασε την ουσία αυτής της στάσης: «Είμαστε μια κοινωνία των πολιτών και η τάξη πρέπει να επιβληθεί». Αυτό είναι, φυσικά, μια παράξενη παρερμηνεία της ιδέας της κοινωνίας των πολιτών. Ιδανικά, τα βασικά χαρακτηριστικά της είναι η αυτονομία από το κράτος και η ικανότητα να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό αντίβαρο, και ακόμη, αν χρειαστεί, να προσφέρει αντίσταση σε αυτό. Το να δίνεται έμφαση στην «τάξη» αντ’ αυτού επιδεικνύει αμάθεια ή ανεντιμότητα. Στην πραγματικότητα, η κοινωνία των πολιτών δεν έχει κανένα νόημα, ακόμη και ως ιδανικό, αν δεν της παραχωρείται ένας σημαντικός βαθμός ελευθερίας να είναι άτακτη. Μια κοινωνία των πολιτών που είναι τόσο τακτική ώστε να μην ενοχλεί κανέναν είναι ένα φύλλο συκής για τον επιβεβλημένο κομφορμισμό και—το λιγότερο—τον αρχόμενο αυταρχισμό.

Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη το τετριμμένο γεγονός ότι ο Τζο Μπάιντεν λέει πράγματα που φανερώνουν άγνοια ή διπροσωπία. Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι η «τάξη», στη δική του χρήση, είναι ένας διαφανής ευφημισμός: Σύμφωνα με τους New York Times, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, πάνω από 2.300 διαδηλωτές έχουν συλληφθεί σε σχεδόν 50 αμερικανικές πανεπιστημιουπόλεις. Συχνά, οι συλλήψεις έγιναν με επιδεικτική βιαιότητα. Η αστυνομία έχει χρησιμοποιήσει εξοπλισμό ταραχών, χειροβομβίδες αναισθητοποίησης και σφαίρες από καουτσούκ. Έχουν επιτεθεί σε φοιτητές καθώς και σε ορισμένους καθηγητές με μαζική αγριότητα.

Η πιο γνωστή μεμονωμένη περίπτωση αυτή τη στιγμή είναι αυτή της Annelise Orleck, καθηγήτριας στο Dartmouth College. Η Orleck είναι 65 ετών και προσπάθησε να προστατεύσει τους φοιτητές από την αστυνομική βία. Σε απάντηση, την χτύπησαν κάτω στο έδαφος με το χειρότερο στυλ ‘μεικτών πολεμικών τεχνών’, την πάτησαν γονατισμένοι πάνω της σωματώδεις αστυνομικοί, οι οποίοι σαφώς στερούνται στοιχειώδους αξιοπρέπειας, και την έσυραν μακριά με τραύμα από χτυπήματα στο κεφάλι, όπου εκείνη έμοιαζε σαν να είχε πάθει σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Κατά ειρωνικό τρόπο (αν είναι αυτή η λέξη), η Orleck είναι Εβραία και, κάποτε, ήταν επικεφαλής του προγράμματος εβραϊκών σπουδών του πανεπιστημίου της.

Police officers arresting an elderly demonstrator @WMUR9 pic.twitter.com/2hOFaiNcHq

— Ross Ketschke WMUR (@RossWMUR) May 2, 2024

Η σκηνή όπου η 65χρονη Εβραία καθηγήτρια Anellise Orleck του διακεκριμένου Κολλεγίου Dartmouth των ΗΠΑ ρίχνεται στο έδαφος και χτυπιέται από αστυνομικούς επειδή διαμαρτυρήθηκε. Το βίντεο έγινε viral στο διαδίκτυο, αλλά παρόλ’ αυτά τα συστημικά ΜΜΕ (π.χ. Associated Press) περιέκοψαν αυτές τις σκηνές όταν το ανάρτησαν.

Shocking footage shows several officers at Washington University St. Louis beating a professor, slamming him, and dragging his limp body.
SIUE history professor Steve Tamari is reportedly hospitalized with broken ribs and a broken hand.
One doctor told him he's lucky to be alive. pic.twitter.com/QSafPxVMD3

— Prem Thakker (@prem_thakker) April 30, 2024

Η περίπτωση της Annelise Orleck δεν είναι η μοναδική. Στο πανεπιστήμιο Washington στο St. Louis, Missouri, οι αστυνομικοί έσπασαν το χέρι και πολλά πλευρά του επίσης 65χρονου καθηγητή Steve Tamari, ο οποίος κατέληξε στο νοσοκομείο επειδή βιντεοσκοπούσε την επίθεση της αστυνομίας κατά των διαμαρτυρόμενων φοιτητών. Δείτε το περιστατικό.

Σε μια άλλη, εξαιρετικά ανησυχητική εξέλιξη—στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA)—της βίαιης καταστολής της αστυνομίας, όπου συμπεριλαμβανόταν και η χρήση σφαιρών από καουτσούκ, προηγήθηκε μια άγρια επίθεση από τους λεγόμενους φιλοϊσραηλινούς ‘αντιδιαδηλωτές’. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για έναν όχλο που ήθελε να προκαλέσει τη μέγιστη δυνατή ζημιά στους διαδηλωτές κατά της γενοκτονίας, οι οποίοι, όπως διαπίστωσε έρευνα των New York Times, κράτησαν σχεδόν αποκλειστικά αμυντική στάση. Οι δυνάμεις ασφαλείας του πανεπιστημίου και η αστυνομία παρακολουθούσαν χωρίς να επέμβουν επί ώρες, αφήνοντας τους ‘αντιδιαδηλωτές’ να αλωνίζουν σε κατάσταση αποχαλίνωσης. Αυτό είναι ένα μοτίβο που θα αναγνωρίσει κάθε ιστορικός της ανόδου του φασισμού στη Γερμανία της Βαϊμάρης: Πρώτα οι όχλοι των SA [ταγμάτων εφόδου] του ανερχόμενου ναζιστικού κόμματος είχαν ελεύθερο χέρι να επιτεθούν στην Αριστερά, μετά η αστυνομία θα κυνηγούσε και την ίδια την Αριστερά.

A Zionist mob attacked the UCLA encampment last night beating students, launching fireworks into the encampment, pepper spraying students, and throwing tear gas canisters. This is a scene out of the West Bank happening on an American campus. pic.twitter.com/yzLkTVRa20

— Alejandra Caraballo (@Esqueer_) May 1, 2024

Σκηνή από το βίντεο της επίθεσης των φιλο-ισραηλινών ταγμάτων εφόδου (αριστερά) με εκτοξεύσεις φωτοβολίδων και αντικειμένων κατά των σκηνών των διαμαρτυρόμενων φοιτητών (δεξιά) μπροστά από το εμβληματικό Royce Hall στο UCLA. Ακολούθησε και κανονική επίθεση με ξύλα κ.λπ. Η αστυνομία (και η πανεπιστημιακή) ήταν μπροστά και παρέμβηκε πολύ αργότερα για να συλλάβει αποκλειστικά τους ειρηνικούς διαδηλωτές επιδεικνύοντας την εκλεκτική της συγγένεια με τα τάγματα εφόδου.

Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της «Τάξης» που ο πρόεδρος Μπάιντεν και ουκ ολίγοι από τα κατεστημένα της Δύσης προσυπογράφουν. Αλλά μόνο στο εσωτερικό της χώρας τους. Όταν πρόκειται για τις ταραχές στη Γεωργία, ο τόνος τους είναι εντελώς διαφορετικός. Μην κάνετε κανένα λάθος, υπήρξε σημαντική βία—και αυτό που ο Μπάιντεν θα κατήγγειλε ως «χάος» αν συνέβαινε στην Αμερική—στη Γεωργία. Πράγματι, ενώ οι Αμερικανοί διαδηλωτές κατά της γενοκτονίας δεν υπήρξαν βίαιοι αλλά απείθαρχοι (ναι, αυτά είναι πολύ διαφορετικά πράγματα), οι διαδηλωτές στη Γεωργία χρησιμοποίησαν πραγματική βία, για παράδειγμα, όταν προσπάθησαν να εισβάλουν στο κοινοβούλιο.

Τίποτα έστω και ελάχιστα συγκρίσιμο δεν έχει γίνει από τους διαδηλωτές κατά της γενοκτονίας στις ΗΠΑ. Και όσον αφορά την ‘καταπάτηση’ και την ‘πρόκληση δημόσιων ενοχλήσεων’ που τόσο ταράζουν τον Αμερικανό πρόεδρο, τέτοιες παραβάσεις έχουν γίνει κατά κόρον στην πρωτεύουσα της Γεωργίας, την Τιφλίδα. Σύμφωνα με τη λογική του Μπάιντεν, μια διαμαρτυρία δεν πρέπει καν να διαταράσσει ή να καθυστερεί μια τελετή αποφοίτησης στην πανεπιστημιούπολη. Τι θα συνεπαγόταν αυτή η αντίληψη για τον αποκλεισμό ενός κεντρικού κυκλοφοριακού κόμβου στην πρωτεύουσα της χώρας;
Την 1η και την 2α Μαΐου διαδηλωτές επιχείρησαν να εισβάλουν στο κοινοβούλιο της Γεωργίας διαμαρτυρόμενοι για τον νόμο που ψηφίστηκε περί ‘ξένων πρακτόρων’ για τις ΜΚΟ που πληρώνονται από το εξωτερικό. Ο νόμος, αν και έχει κατηγορηθεί ως ‘ρωσικής έμπνευσης’ αποτελεί μια ηπιότερη εκδοχή του αντίστοιχου αμερικανικού νόμου. Δείτε βίντεο από την προσπάθεια εισβολής στο κοινοβούλιο εδώ και εδώ.

Μην με παρεξηγήσετε: Οι διαδηλωτές της Γεωργίας αναφέρουν βίαιες αστυνομικές τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν και εναντίον τους, και, γενικότερα, τα δίκαια ή άδικα του σκοπού τους ή το σχέδιο νόμου που απορρίπτουν είναι πέρα από το αντικείμενο αυτού του άρθρου. Πιστεύω ότι χρησιμοποιούνται από τη Δύση για ένα γεωπολιτικό παιχνίδι τύπου Έγχρωμης Επανάστασης, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.