Ευχαριστημένοι μείναμε από τη φετινή Eurovision, αφού το τραγούδι που εμείς οι ίδιοι επιλέξαμε να μας εκπροσωπήσει, κατέκτησε την 6η θέση, ξεπερνώντας ακόμη και το Γαλλικό που ήταν ένα από τα φοβορί!

Βέβαια, τι να πει κανείς και για το Ισραήλ που όχι μονάχα βγήκε 2ο, αλλά ήρθε πρώτο σε βαθμούς του πανευρωπαϊκού και παγκόσμιου κοινού… ή μήπως το Ισραήλ έχει το παιχνίδι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο;

Διότι, είναι πολύ οξύμωρο το να διαδηλώνουμε οι λαοί της Ευρώπης κατά εκατοντάδες χιλιάδες κάθε φορά υπέρ των Παλαιστινίων και κατά της γενοκτονίας που συντελεί εις βάρος τους το Ισραήλ στην Γάζα και ταυτόχρονα το άσμα αυτού του «κράτους» να ψηφίζεται «με τα μπούνια» από το ίδιο ακριβώς κοινό, δεν νομίζετε;

Όπως ανέφερα και στο προηγούμενό μου άρθρο με τίτλο «Μια Αστερομάτα στην εξώλης και προώλης Eurovision», το Ισραήλ, πέραν πάσης αμφιβολίας, χρησιμοποιεί την δυνατότητά του να συμμετάσχει σε κάθε Ευρωπαϊκή Διοργάνωση, επειδή μέσω της παρουσίας του σε αυτές, δύναται να ξεπλένει τα εγκλήματά του.

Γιατί αυτό το «κράτος» ξέρει πως η κάθε ανυποψίαστη κυριούλα κι ο κάθε καλόπιστος κυριούλης σκέφτεται και λέει: «Αν το Ισραήλ είχε όντως κάνει εγκλήματα, κανείς δε θα το δεχόταν όπως δεν δέχονται και την Ρωσία». Καλή μου κυριούλα και καλέ μου κυριούλη, αν είχατε υπόψη σας το μέγεθος των οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων που «παίζονται» με την Ουκρανία και με το Ισραήλ, δεν θα ήσασταν τόσο ανυποψίαστοι και τόσο ευκολόπιστοι! Αν γνωρίζατε δε, και τους τρόπους που έχουν πλέον αποκαλυφθεί, μέσω των οποίων το Ισραήλ παίρνει τόσες υπέρμετρα πολλές ψήφους στην Eurovision απ’ το φιλοθεάμων κοινό, τότε είναι που θα παρακαλάγατε για αλεξίπτωτο αφού σίγουρα θα πέφτατε απ’ τα σύννεφα!

Τι; Δεν θα πέφτατε γιατί θα σας τα ‘χαν πει ο Ευαγγελάτος, ο Χατζηνικολάου, ο Πορτοσάλτε, η Τσολάκη, ο Λιάγκας και η Καινούριου;

Θα συμφωνούσα μαζί σας, εάν πρώτα παραδεχόσασταν κι εσείς ότι η Γιάννα Αγγελοπούλου έχει κάνει τα πάντα εκτός από λίφτινγκ… δύσκολο, έ;
 Κατ’ αρχήν, κανένας μεγαλοδημοσιογράφος δεν σας έχει ενημερώσει ποτέ ότι η Eurovision που πρωτοστήθηκε από την EBU (European Broadcasting Union) το 1956, ήταν ιδέα του NATO!

«ΝΑΤΟ το παιδί μου ΝΑΤΟ Eurovision γεμάτο!» πρέπει να ‘τανε το μότο κι ό,τι στοίχημα πάτε…

Τότε, που λέτε, το NATO, ήθελε να προωθήσει την λεγόμενη «ήπια ισχύ». Οπότε, στις 28/1/1955, μαζεύτηκαν στο Παρίσι τα μέλη μιας επιτροπής που ονομάστηκε «Επιτροπή του NATO για τον Πολιτισμό και την Δημόσια Πληροφόρηση». Ο Διευθυντής της τότε Γαλλικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης, έλαβε στα χέρια του έκθεση της εν λόγω επιτροπής για την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ που να ονομάζεται «Eurovision»! Ω ναι! Μέσα σ’ αυτήν την έκθεση, συμπεριλαμβανόταν και το BBC γιατί ο Μάης, δε λείπει ποτέ απ’ την Σαρακοστή…

Στις 12 Φλεβάρη του 1955, σε μια ακόμη ΝΑΤΟσύναξη, αποφασίστηκε ότι η EBU θα είναι ο φορέας του φεστιβάλ.

Έπειτα από 9 μήνες κύησης της ιδέας, δηλαδή τον Νοέμβρη του ίδιου έτους (30/11/1955), ξαναμαζεύτηκαν όλοι τους στο Παρίσι, όπου συζήτησαν και κατέληξαν πλέον στην δημιουργία ενός ετήσιου μουσικού φεστιβάλ που θα ξεκινούσε τον Απρίλη του 1956, γιατί μάλλον δεν ξέρανε όπως σήμερα για την σχέση Μάη-Σαρακοστής και σίγουρα επειδή θέλαν να ‘ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη…

Συζητήθηκε μάλιστα και το εάν θα μπορούσε να μοιράζεται ελεύθερα στο φεστιβάλ και έντυπο προπαγανδιστικό υλικό του ΝΑΤΟ, αλλά η ιδέα απορρίφθηκε για να μην το μάθουν ποτέ ο Ευαγγελάτος με τον Λιάγκα και τους βγάλουν τα «άπλυτα στη φόρα» μαζί με τον Πορτοσάλτε!

Η αλήθεια είναι πως κάποιες καπάτσες «Καινούριες» και «Τσολάκισσες» εκείνης της εποχής, τους τόνισαν εγγράφως και επί λέξη ότι «Θα ήταν πολύ φυσικό να επηρεαστεί το κοινό υπέρ του ΝΑΤΟ μέσα από το κλίμα αυτής καθ’ αυτής της διοργάνωσης». Κι έτσι, δίχως ΝΑΤΟϊκό προπαγανδιστικό υλικό, όλοι οι «μέγιστοι» της «έγκριτης» ενημέρωσής μας, Έλληνες και ξένοι, μείνανε στο σκοτάδι μέχρι και σήμερα «παρασύροντας» κι εμάς στον βούρκο της σκόπιμης αμάθειας…

Μη νομίζετε όμως πως εγώ που τα γράφω όλα αυτά γλίτωσα απ’ τον βούρκο! Ο γνωστός Σιωνιστοφασίστας Ραβίνος ονόματι Μορδεχάι Φριζής, αντέδρασε απειλητικά προς εμένα στο facebook σε ένα καθ’ όλα κόσμιο και μετρημένο σχόλιό μου κάτω από διαφημιστική ανάρτηση του φετινού Ισραηλινού άσματος στην σελίδα «Ισραήλ στην Ελλάδα» γράφοντάς μου «Ο Νασράλα σε περιμένει», για να λάβει φυσικά μετά την δική μου ανταπάντηση στην οποίαν δεν αντέδρασε! Μάλλον θέλησε να μου αποδείξει και προσωπικά το ποιόν το δικό του και του «κράτους» δολοφόνου που στηρίζει…

Όλα όσα ανέφερα παραπάνω για την Eurovision που ήταν ιδέα του ΝΑΤΟ, είναι από απόρρητα έγγραφα εκείνης της εποχής που αποχαρακτηρίστηκαν το 2015 και που δεν έκανε κανένας τον κόπο να τα διαβάσει, παρά μονάχα οι δημοσιογράφοι του Ριζοσπάστη που τα ανέφεραν σε άρθρο της εφημερίδας αυτής στις 14/5/2022, δικαίως αναφερόμενοι στην Eurovision ως NATOvision!
Ας περάσουμε τώρα στα των συμμετεχουσών χωρών και στα της ψηφοφορίας.

Τον καιρό που πρωτοδιοργανώθηκε η Eurovision, τα ραδιοτηλεοπτικά σήματα δεν μπορούσαν να καλύψουν παρά τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης κι αυτές, όχι απ’ άκρη σ’ άκρη διότι τα βουνά και αρκετά απ’ τα καιρικά φαινόμενα, εμπόδιζαν τα σήματα να φτάσουν παντού.

Γι’ αυτό επιλέχθηκε ο Απρίλης όπου ο καιρός στην Ευρώπη είναι πάντα ηπιότερος απ’ όσο τον χειμώνα και γι’ αυτό οι χώρες που συμμετείχαν στην 1η Eurovision το 1956 ήταν μόλις επτά, όλες της Δυτικής Ευρώπης.

Με τα χρόνια, τα ραδιοτηλεοπτικά σήματα μπορούσαν να «ταξιδεύουν» όλο και μακρύτερα κι έτσι, εντάχθηκαν στην EBU οι χώρες όλων των Βαλκανίων συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, η Τουρκία, όλες οι χώρες της Βορείου Αφρικής μέχρι και την Μαυριτανία, καθώς και αρκετές χώρες της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ.

Σήμερα, με τις οπτικές ίνες και τα δορυφορικά συστήματα, η Eurovision μεταδίδεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη και γι’ αυτό και υπάρχει η δυνατότητα τηλεφωνικής ή ηλεκτρονικής ψήφου σε αυτήν, όλων όσων την παρακολουθούν, απ’ όπου κι αν είναι κι όπου κι αν βρίσκονται, ασχέτως του εάν οι χώρες τους διαθέτουν ή δεν διαθέτουν ραδιοτηλεοπτικό φορέα που να είναι μέλος της EBU και ασχέτως του εάν οι χώρες τους συμμετέχουν ή όχι στο διαγωνισμό.

Έλα ντε όμως που το σύστημα τηλεφωνικής και ηλεκτρονικής ψηφοφορίας είναι επίτηδες διάτρητο και που το Ισραήλ το χρησιμοποιεί αυτό οργανωμένα προς όφελος του ξεπλύματος των εγκλημάτων του!

Πώς; Κατ’ αρχήν, κάθε χρόνο «πέφτει σήμα» απ’ το ΥΠΕΞ του Ισραήλ σε όλες τις πρεσβείες και τα προξενεία του ανά την υφήλιο. Κι αυτά (οι πρεσβείες και τα προξενεία) μεταδίδουν την εντολή σε κάθε Εβραίο και απόδημο Ισραηλίτη να ψηφίσει το τραγούδι του Ισραήλ έως και 20 φορές από κάθε κάρτα sim που διαθέτει. Κι αν κάποιος διαθέτει μονάχα μια κάρτα sim, οι πρεσβείες και τα προξενεία φροντίζουν γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό και μόνο, να αποκτήσει δωρεάν και τέσσερις και πέντε sim!

Δεν τα λέω εγώ αυτά. Ο Άρης Χατζηστεφάνου στο info-war.gr τα λέει, αλλά και οι youtubers ονόματι Indie Nile (Παλαιστινιο-Λιβανέζος που ζει στην Ολλανδία) και ESCGabe (Βρετανός που ζει στο Λονδίνο), οι οποίοι είναι κι οι δυο απ’ τους πλέον σοβαρούς στην δουλειά τους, φροντίζοντας πάντοτε να παραθέτουν και αδιάσειστα πειστήρια για τα όσα λένε!

Εν συνεχεία λοιπόν, «ρίχνονται» επί δυο-τρεις μήνες ασταμάτητα, δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ απ’ το Ισραήλ για διαφήμιση σ’ όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ανά τον κόσμο προωθώντας έτσι ακόμη πιο αποτελεσματικά το εκάστοτε Ισραηλινό τραγούδι.

Ίσως παρατηρήσατε πολλοί πως όπως πέρυσι, έτσι και φέτος, όταν μπαίνατε στο youtube, «πεταγόταν» πάντοτε διαφήμιση του φετινού τραγουδιού της Yuval Raphael που σας προσκαλούσε να το ακούσετε, αλλά και να το ψηφίσετε, αρχικά στον Ημιτελικό και εν τέλει στον Μεγάλο Τελικό της Eurovision.

Προσωπικά, παρατήρησα και κάτι ακόμη. Όταν σκρόλαρα στο facebook και στο instagram, μου πετάγονταν πάντοτε σελίδες όπως «Ισραήλ στην Ελλάδα», «Israel in Philippines», «Israel in Nigeria», «Israel in Germany» κλπ, όπου όλες τους είχαν «καρφιτσωμένο» το τραγούδι της Yuvaρlάκω Γιουροβυζούς με την προτροπή να το ψηφίσω. Στην σελίδα «Ισραήλ στην Ελλάδαω ήταν που «μου την έπεσε» κι ο Φριζής για να μου πει ότι «Με περιμένει ο Νασράλα», που επειδή τον φάγανε οι Σιωνιστοφασίστες κι είναι πια στον άλλο κόσμο, μάλλον ο Φριζής θα ‘ναι και μέντιουμ εκτός από Ραβίνος και θα μίλησε μαζί του!

Με λίγο ψάξιμο όμως, διαπίστωσα πως όλες αυτές οι σελίδες ανήκουν στην κάθε πρεσβεία του Ισραήλ στο εκάστοτε κράτος ξεχωριστά.

Εντελώς Γιαχωβάδικη τακτική όπου σου πλασάρουνε τα βιβλία και τα φυλάδιά τους κι αν δεν είσαι υποψιασμένος να γυρίσεις στο οπισθόφυλλο και να διαβάσεις στα πολύ ψιλά γράμματα ότι πρόκειται για τις εκδόσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, δεν στο λένε! Κι αν τους ρωτήσεις γιατί δεν το λένε σου απαντάνε «Μα δεν το κρύβουμε. Εσείς δεν ρωτήσατε»…