«Αυτή είναι η βρώμικη δουλειά που κάνει το Ισραήλ για λογαριασμό όλων μας. Η ηγεσία της Τεχεράνης έφερε θάνατο και καταστροφή σε όλον τον κόσμο, με επιθέσεις, με δολοφονίες, με τη Χεζμπολάχ, με τη Χαμάς. Η επίθεση της ριζοσπαστικής ισλαμικής Χαμάς ενάντια στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023 δε θα ήταν ποτέ δυνατόν να συμβεί χωρίς το καθεστώς της Τεχεράνης» συνέχισε ο Μερτς. «Το μόνο που μπορώ να πω, είναι μεγάλος σεβασμός για το ότι ο ισραηλινός στρατός, η ισραηλινή ηγεσία έχουν το θάρρος να το κάνουν αυτό. Διαφορετικά θα βλέπαμε πιθανά μήνες και χρόνια την τρομοκρατία αυτού του καθεστώτος [σ.σ. της Τεχεράνης] και μετά ίσως με ένα ατομικό όπλο στα χέρια.»

Ο Μερτς είπε πως αν το καθεστώς  ήταν διατεθειμένο να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δε θα χρειαζόταν περεταίρω στρατιωτικές επεμβάσεις. Αν όχι, τότε «πιθανώς βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη» η ολοκληρωτική καταστροφή του προγράμματος ατομικών όπλων του Ιράν. Αυτό δεν μπορεί να το πετύχει προφανώς μόνο του το Ισραήλ μιας και του λείπουν τα απαραίτητα όπλα, αλλά αυτά τα έχουν οι Αμερικάνοι. Και κλείνοντας σχετικά με αυτό το θέμα εξέφρασε την εκτίμησή του πως το ατομικό πρόγραμμα του Ιράν έχει τελειώσει και το μέγεθος της καταστροφής θα φανεί τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες.

Δεν είναι πια αξιόπιστοι συνομιλητές

Η κυνικότητα της δήλωσης Μερτς και η ξεκάθαρη απαξίωση του διεθνούς δικαίου και των κανόνων της διπλωματίας έχει προκαλέσει σάλο στη Γερμανία και εκτός αλλά και αντιδράσεις εντός του κυβερνητικού συνασπισμού από τις τάξεις των Σοσιαλδημοκρατών. Πρώτα, ποια είναι όμως η βρώμικη δουλειά που κάνει η κυβέρνηση του καταζητούμενου Νετανιάχου και του υπόλογου για σωρεία εγκλημάτων στρατού του Ισραήλ; Πέρα από την παράνομη επίθεση ενάντια στο Ιράν, τη διακινδύνευση πρόκλησης πυρηνικού ολοκαυτώματος και συνολικά τα ενδεχόμενα εγκλήματα πολέμου, κατά της ειρήνης και κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το σιωνιστικό ρατσιστικό καθεστώς του ισραηλινού απαρτχάιντ, η βρώμικη δουλειά έγκειται και στον τορπιλισμό των διαπραγματεύσεων που διεξάγονταν μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσιγκτον τη στιγμή που εκδηλώθηκε η επίθεση του Ισραήλ. Είναι πράγματι βρώμικη δουλειά να υπονομεύεται με τέτοιον ανοιχτό τρόπο η διπλωματία, τόσο από το Ισραήλ που έδρασε όσο και από τις ΗΠΑ που γνώριζαν.

Αυτή η τακτική δημιουργεί δεύτερο σοβαρό τετελεσμένο και υποσκάπτει την όποια διαπραγμάτευση στο μέλλον μεταξύ οποιωνδήποτε κρατών με κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου. Το πρώτο σοβαρό τετελεσμένο ήταν η χρησιμοποίηση των συμφωνιών Μινσκ Ι και ΙΙ το 2014-15, μεταξύ Ρωσίας, των Λαϊκών Δημοκρατιών του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ, της Ουκρανίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στη Ευρώπη με μεσολάβηση, τότε, της Γαλλίας και της Γερμανίας, σχετικά με την κατάπαυση του πυρός στο Ντονμπάς. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας το 2022 οι Μέρκελ, Ολάντ και Ποροσένκο ως πρώην πλέον ηγέτες, παραδέχτηκαν πως τις συμφωνίες που υπέγραψαν δεν τις πίστευαν, αλλά τις χρησιμοποίησαν προκειμένου να κερδίσουν χρόνο για να εξοπλιστεί και να ετοιμαστεί πολεμικά το καθεστώς του Κιέβου προκειμένου να αντεπιτεθεί.

Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και η στάση που κρατά ο ακροδεξιός πρόεδρος των ΗΠΑ ο οποίος αλλάζει γνώμες και αποφάσεις κυριολεκτικά σαν τα πουκάμισα, δημιουργώντας σύγχυση και χάος. Ποιος μπορεί στ’ αλήθεια να κάνει πλέον συμφωνίες με αυτές τις χώρες;

Αντιδράσεις στα ΜΜΕ

Όπως είναι φυσικό οι δηλώσειςΜερτς προκάλεσαν κύμα αντιδράσεων, θετικών και αρνητικών. Η Γκίλντα Σαχίμπι, δημοσιογράφος από τη Γερμανία, χαρακτήρισε την απάντηση του Μερτς «ηλίθια» για να προσθέσει πως με αυτόν τον τρόπο ο Μερτς έδειξε πως δε σέβεται τις ζωές των ανθρώπων στον Παγκόσμιο Νότο, καθώς ο πόλεμος, οικατατστροφές, ο θάνατος είναι για τον Μερτς απλά μια βρώμικη δουλειά που πρέπει να γίνει. Η Σαχίμπι ασκεί κριτική και στον τρόπο με τον οποίο διάφοροι αρθρογράφοι χαιρετίζουν την χρήση της λέξης από τον Μερτς ως «ξεκάθαρα λόγια» όπως γράφει στην κεντροαριστερή εφημερίδα του Μονάχου Süddeutsche Zeitung ο αρθρογράφος Γκέοργκ Ίζμαρ ή ως απελευθέρωση του πολιτικού λόγου όπως γράφει ο Φόλκερ Ρέζινγκ στο συντηρητικό, φιλικό προς την AfD περιοδικό Cicero, μια απελευθέρωση που βοηθά στο να διεξάγεται με σαφήνεια ο πολιτικός διάλογος.

Ενδιαφέρον έχει επίσης το σχόλιο που κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικης δικτύωσης και συσχετίζει τη δήλωση Μερτς με τη μαφία: η Δύση είναι ο μαφιόζος νονός και το Ισραήλ ο εκτελεστής που κάνει τη βρώμικη δουλειά για το αφεντικό.

Το περιοδικό Stern δημοσιεύει ένα εξαιρετικά καυστικό σχόλιο του Μάρτιν Ντέμπες. Ο Μερτς με ένα αίσθημα ευφορίας από την προσωπική του επιτυχία να καταφέρει επιτέλους να βρίσκεται τόσο ψηλά, στη σύνοδο των G7, ένας μεγάλος ανάμεσα σε μεγάλους, ολίσθησε. Ανεξάρτητα από την πρόθεσή του, βγάζει κυνισμό απέναντι στα ανθρώπιναθύματα και απέναντι στον κίνδυνο ενός μεγάλου πολέμου. Ταυτόχρονα, είναι μη διπλωματικό να επαινεί κανείς μια στρατιωτικά, πολιτικά και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο αμφιλεγόμενη επίθεση μιας εξίσου αμφιλεγόμενης κυβέρνησης [σ.σ. αυτής του Ισραήλ]. Και τέλος είναι υπονομευτικό της ενότητας της ΕΕ, όταν ο Μακρόν της Γαλλίας έχει άλλη στάση. «Πού είναι ο γαλλογερμανικός άξονας;», αναρωτιέται ο Ντέμπες.
Στην εφημερίδα Berliner Zeitung ο αρθρογράφος Ράφαελ Σμέλερ επικεντρώνει στο ζήτημα της καταπάτησης του διεθνούς δικαίου από τον Μερτς. Ο Μερτς σχετικοποιεί την παράνομη επίθεση του Ισραήλ και σ’ αυτό βλέπει ο Σμέλερ πως η Γερμανία πέφτει επικίνδυνα πολιτικά και χάνει το διεθνές κύρος της.

Αλλά και σε διεθνές επίπεδο, ο κορυφαίος διπλωμάτης των ΗΠΑ Ρόμπερτ Μάλεϊ, ένας από τους βασικούς διαπραγματευτές των ΗΠΑ το 2015, όταν το Ιράν κατέληξε σε συμφωνία για το ατομικό του πρόγραμμα, κατηγόρησε τον Μερτς και την Ευρώπη πως ακολουθούν τυφλά τις ισραηλινές αιτιάσεις περί νόμιμης αυτοάμυνας, θεωρεί συγκλονιστικό το ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη ακολουθούν τη λογική του προληπτικού πολέμου χωρίς να αναλογίζονται τις επικίνδυνες συνέπειες και τις κραυγαλέες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και τονίζει πως η Ευρώπη εγκαταλείπει διεθνείς αρχές για να κλείσει λέγοντας πως ακόμη και τώρα η διπλωματία είναι ο καλύτερος δρόμος για την επίλυση του ζητήματος.

Πολιτική καταδίκη

Από τους κόλπους της Χριστιανοδημοκρατίας ο Μερτς εισέπραξε θετικά σχόλια και υποστήριξη. Από την πλευρά όμως του κυβερνητικού εταίρου, των Σοσιαλδημοκρατών η κριτική είναι σφοδρή. Ο ειδικός σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Ραλφ Στέγκνερ χαρακτήρισε την τοποθέτηση του Μερτς ως «περισσότερο από παράξενη». Η τοποθέτηση αυτή προδίδει μια αντίληψη, η οποία απέχει μίλια μακριά από τις σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις. Ο Στέγκνερ επισημαίνει πως ο Μερτς, με τη δήλωσή του, υπονοεί ο ίδιος ότι η επίθεση του Ισραήλ είναι παράνομη. Γι’ αυτό οποιαδήποτε δημόσια έκφραση ανακούφισης σχετικά με τη δράση του Ισραήλ  είναι ανάρμοστη για έναν εκπρόσωπο της Γερμανίας και ειδικά όταν συνυπολογίσει κανείς τους αδιαμφισβήτητα τεράστιους κινδύνους κλιμάκωσης.

Η αναπληρώτρια επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Ζιέμτγιε Μέλερ προειδοποίησε πως η όξυνση της ρητορικής είναι λάθος και πως χρειάζονται λεπτοί διπλωματικοί χειρισμοί καθώς η κατάσταση στη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Οι πολιτικά υπεύθυνοι πρέπει ειδικά τώρα να είναι πολύ προσεκτικοί, υπονοώντας πως ο Μερτς δεν το έκανε αυτό.