Του Απόστολου Αποστόλου *
Η συζήτηση στη Βουλή επί των αιτημάτων της αντιπολίτευσης για τη σύσταση προανακριτικής του ΟΠΕΚΕΠΕ, στην κυριολεξία ξεγύμνωσε όλον τον κυβερνητικό μηχανισμό που είχε οργανωθεί με τις ευλογίες του Μαξίμου λειτουργώντας στη βάση ιδιωτικών σκοπών με παράνομες δραστηριότητες θυμίζοντας εποχές όπου η έλλειψη της δημοκρατίας δημιουργούσε τραύματα και πληγές.
Αποκαλύφθηκε – όπως αναμενόταν – ότι ο στόχος ήταν ένας, να αμνηστευτούν και να παραγραφούν οι ποινικές ευθύνες των Μ. Βορίδη και Λ. Αυγενάκη. Έτσι είδαμε πάσης φύσεως κοινοβουλευτικές λαθροχειρίες με εντολή Μαξίμου, ώστε να μη συγκροτηθεί Προανακριτική Επιτροπή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Όλα θα πρέπει να παραμείνουν στη αφάνεια για μια ακόμη φορά, εν κρυπτώ, και στη συνταγή που προτάσσει 6 χρόνια τώρα ο Αυτοκράτορας Μητσοτάκης και οι σύμβουλοί του: «Αποπλανήστε την αλήθεια». Επιπλέον κανείς δικός μας δεν εγκαταλείπεται στο ρείθρο. Πάνω από όλα να διασωθούν οι υπουργοί και να μην αναδειχθεί ο παρακρατικός μηχανισμός που οργανώθηκε ως σχέση δύναμης και πολιτικής γραμμής και κωδικοποιήθηκε με όρους φατρίας, κυκλώματος, συμμορίας, υπηρετώντας το δόγμα: «Κυβερνώ άρα κατέχω το κράτος και τους υπηκόους».
Να γιατί ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τίποτε στην εισήγηση του στη Βουλή και αρκέστηκε σε ανακυκλώσιμες δικαιολογίες. Πίσω από τις ρητορικές του, κάλπικες κορόνες, φάνηκε ο παροξυσμός του σκανδάλου. Προσπάθησε να αρχιτεκτονίσει συνένοχους του σκανδάλου τα άλλα κόμματα αλλά το άθροισμα των πληγών της κυβέρνησης του έμεινε ακάλυπτο. Στάθηκε λίγος στην παραγνωρισμένη εικόνα του και κινήθηκε στην διάψευση του με όσα προσπάθησε να αρθρώσει γιατί τα ίδια τα γεγονότα τον ακύρωναν. Αγνόησε και ποδοπάτησε τα αυτονόητα του σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ και μέσα από αφόρητες ταυτολογίες δικαιολογούσε τον παρακρατικό μηχανισμό της ΝΔ.
Ο κ. Μητσοτάκης που πουλούσε πρωτοπορία κυβερνησιμότητας και «μεταρρυθμιστικό» πολιτικό πρόσωπο, για άλλη μια φορά μετά την τραγωδία των Τεμπών, φάνηκε πόσο παλιομοδίτης της πολιτικής είναι. Έβαλε μπροστά εκείνο που έλεγε κάποτε ο Αλμπέρ Καμύ «όταν το έγκλημα (ή οποιαδήποτε μορφή παραβατικότητας θα μπορούσαμε να πούμε) ντύνεται με τη φορεσιά της αθωότητας, τότε είναι που η αθωότητα πρέπει να απολογηθεί για τις πράξεις της».
Οι δύο πρώην Υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης Μ. Βορίδης και Λ. Αυγενάκης που σύμφωνα με την έρευνα της Ευρωπαίας εισαγγελέας προέκυψαν στοιχεία για αδικήματα απιστίας και συνέργειας σε απιστία, μιλώντας στη Βουλή κινήθηκαν σε αποσπασματικούς αφορισμούς και σε τριτοβάθμιες τροπικές λογικές.
Ο κ. Βορίδης στην κενολογία του, διαφοροποίησε το επιχείρημα από τη λογική υποβιβάζοντας το σε μια απλή τεχνητή παρουσία. Μέσα από αφιδοξούμενα προσπάθησε να αποκλείσει τα επιχειρήματα από την αλήθεια. Θα πρέπει όμως κάποιος να του υπενθυμίσει ότι το κρινόμενο καθορίζεται – και θα λέγαμε λογίζεται – από τις μαρτυρίες που υπάρχουν μέσα από μια δεδομένη υπόθεση. Δηλαδή ο κ. Βορίδης όπως και ο κ. Αυγενάκης δεν αναφέρθηκαν στις ηχογραφημένες συνομιλίες των κομματοπαρασιτικών οπαδών της ΝΔ, οι οποίοι τους ενέπλεκαν και τους δύο στις συνομιλίες τους. Ο κ. Βορίδης αν και νομικός (και με το γνωστό μίγμα της έπαρσης και της ειρωνείας του), θα έπρεπε να γνώριζε ότι υπάρχει μια εξίσωση ήδη από την κλασική εποχή του Σέξτου του Εμπειρικού και του Αναξαγόρα η οποία λέει: Ζήτημα : Μαρτυρία + Επιχείρημα + Κρίση = Ετυμηγορία. Η νομική επιστήμη την παραπάνω εξίσωση τη θεωρεί αρχή, αλλά ο κ. Βορίδης την πέταξε ως άχρηστη.
Όμως τα επιχειρήματα και του κ. Μητσοτάκη και των κυρίων Βορίδη και Αυγενάκη, δεν διέθεταν προτάσεις περιεχομένου και αυτό γιατί όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας δεν είχαν υλικό. Έτσι για μια ακόμη φορά η επιχειρηματολογία τους πνίγηκε στον αφρό των σιέλων μια ακατάσχετης φλυαρίας, γεμάτη από ακόρεστη μνησικακία και επιθετικούς σπασμούς.
Η πυορρούσα βέβαια διαφθορά της κυβέρνησης έχει ξεχειλίσει και όσες παραστάσεις θεατρικής εξαπάτησης ανεβάσει (η κυβέρνηση) δεν αποδίδουν. Η συρρίκνωση και ο τελικός μαρασμός της δημοκρατίας μας με κυβέρνηση τη ΝΔ είναι εμφανής. Δεν μένει λοιπόν, κάτι άλλο από το να οδηγηθούμε σε εκλογές για να γλιτώσουμε από την περαιτέρω παρακμή. Γιατί μ’ όλο αυτό που ζούμε ενισχύεται η εξαθλίωση μας σ’ όλα τα επίπεδα.
* Ο Απόστολος Αποστόλου είναι καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
Πηγή : documentonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου