Της Όλγας Μοσχοχωρίτου
Έτρεξε να προλάβει ο Κυριάκος Μητσοτάκης μη και βγει ο μήνας ή και η θητεία του, χωρίς το καθιερωμένο Ιουλιανό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της οικογένειάς του.
Με το φόβο των διαρροών και των διαφοροποιήσεων βουλευτών του κατά την ψηφοφορία επί των προτάσεων της αντιπολίτευσης για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής που αφορούσε στους πρώην Υπουργούς του, Λευτέρη Αυγενάκη και Μάκη Βορίδη αφενός και αφετέρου για να διασφαλιστεί πως δεν θα τεθεί εκ νέου θέμα διερεύνησης τυχόν ποινικών ευθυνών των δύο υπουργών στο κοινοβούλιο, στην περίπτωση της αποχώρησης όλης της ΚΟ της ΝΔ από την ψηφοφορία, αποφάσισε και καθόρισε αυτός ποιοι από τους βουλευτές και τους υπουργούς του θα ψήφιζαν με φυσική παρουσία και ποιοί με επιστολική ψήφο.
Είναι γνωστό πως νόμιμοι λόγοι επιστολικής ψήφου θεωρείται η πανδημία, η αποστολή στο εξωτερικό στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού έργου, η βαριά ασθένεια και η εγκυμοσύνη.
Γίνεται έτσι κατανοητό γιατί το διαδίκτυο έχει γεμίσει με ειρωνικές εκφράσεις του τύπου «άντε βρε και με έναν πόνο»!!!
Η θέα υπαλλήλων της Βουλής να ψηφίζουν αντί των βουλευτών, γελοιοποίησε πλήρως τη διαδικασία.
Τόσο που έφτασε ακόμα και ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Ευάγγελος Βενιζέλος (ο οποίος τελευταία θυμήθηκε να τιμήσει την ιδιότητά του απομακρυνόμενος από τη ΝΔ, ίσως επειδή δεν του πραγματοποίησαν κάποιο όνειρό του) να κάνει λόγο σε ανάρτησή του για “κραυγαλέα παραβίαση του Συντάγματος” αλλά και “πολλαπλό ευτελισμό των θεσμών”. Σημειώνοντας επίσης την απουσία του Νικήτα Κακλαμάνη από τη διαδικασία και την αντικατάστασή του από τον Προεδρεύοντα κ. Γ. Γεωργαντά, πρώην Υπουργό Γεωργίας, κατέληξε ότι το πλήγμα στο κύρος του Προεδρείου της Βουλής “είναι δυστυχώς μεγάλο“.
Η Ν. Δημοκρατία με προεξάρχοντα τον Πρόεδρό της Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν κρατά πια ούτε τα προσχήματα.
Μετά την ανακοίνωση του Άδωνι Γεωργιάδη ότι ένοχος είναι όποιος θεωρείται ως τέτοιος από την ΝΔ, αλλιώς είναι αθώος, ήρθε ο Πρωθυπουργός με τις πρωτοβουλίες του να επιβεβαιώσει ως άλλος Βασιλιάς Ήλιος το ρηθέν «L’ eta c’est moi».
Έτσι 67 βουλευτές ψήφισαν με επιστολική ψήφο και μόνον 8 ήταν παρόντες, με το σύνολο της τουλάχιστον «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης να απουσιάζει. Αποτέλεσμα των παραπάνω μεθοδεύσεων ήταν σε σύνολο 83 ψηφισάντων βουλευτών υπέρ της πρότασης του ΠΑΣΟΚ για τον Μ. Βορίδη να ταχθούν 3 βουλευτές και κατά 78 , ενώ καταγράφηκε 1 παρών, και για τον Λ. Αυγενάκη υπέρ τάχθηκαν 5 κατά 76 και υπήρξε 1 παρών.
Με αυτήν την ψηφοφορία φιάσκο απορρίφθηκε η πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής. Όπως ήταν λογικό, τα κόμματα της αντιπολίτευσης που είχαν ήδη αποχωρήσει από τη διαδικασία κατήγγειλαν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις ως εξευτελιστικές για το κοινοβούλιο.
Όλα τα παραπάνω σηματοδοτούν μια τεράστια πολιτική ήττα της Ν.Δ. και του Πρωθυπουργού προσωπικά ο οποίος δεν μπορεί πια να κρύβεται ούτε να δηλώνει γενικώς άγνοια. Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν μπορούσε να απαιτήσει κομματική πειθαρχία και να εισακουστεί.
Έτσι προτίμησε να λειτουργήσει παράνομα και αντισυνταγματικά, πλήττοντας τη μυστικότητα της ψήφου και στην περίπτωση της επιστολικής ψήφου και στην φυσική παρουσία και τη δήλωση παρών, εφόσον και στις δύο περιπτώσεις ήταν φανερό το τί θα ψήφιζαν οι βουλευτές του.
Δεν περιμέναμε φυσικά οι θρασύδειλοι ελεγχόμενοι Βορίδης και Αυγενάκης να υπερασπίσουν κάποια «τιμή τους» στην αίθουσα του κοινοβουλίου.
Είχαν δράσει από πριν και παρασκηνιακά ώστε να μην τους αγγίξει κανείς. Να μην παραπεμφθούν ούτε καν για πλημμέλημα.
Όσον αφορά δε στην ουσία του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, σωστά σημειώνει ο Θανάσης Πετράκος πρώην βουλευτής του Σύριζα και σήμερα στέλεχος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΜΕΡΑ 25-Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά:
Κατόπιν τούτων και μετά από αυτό το φιάσκο αναμένονται εξελίξεις.
Αυτές θα πυροδοτηθούν είτε από την Κ.Ο. της Ν.Δ., είτε από τους ποινικά ελεγχόμενους, είτε και από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία που απ’ ό,τι φαίνεται, εν όψει μείωσης των κονδυλίων για αγροτικές αποζημιώσεις έως και τέλους αυτών, αξιοποιεί στο έπακρο τις απατεωνιές του γαλάζιου συστήματος (γαλάζιου τουλάχιστον την τρέχουσα περίοδο από το 2019 και εντεύθεν) .
Τέλος, για την αντιπολίτευση, τη δημοκρατική ας πούμε (αυτοπροσδιοριζόμενη ως αριστερή, κομμουνιστική ή σοσιαλιστική), τα ζητήματα που τρέχουν είναι πλέον πολύ σοβαρά και χλιαρές αντιδράσεις δε λένε τίποτα στον ελληνικό λαό που νιώθει ανυπεράσπιστος. Από τη μια έχουμε τη δημοκρατική «εκτροπή» που δεν σηματοδοτείται μόνο από τις κοινοβουλευτικές μεθοδεύσεις αλλά και τις δικαστικές και αστυνομικές παρεμβάσεις, τη διαστρέβλωση συνταγματικών και νομικών εννοιών, όπως τί εστί «αντιρατσιστικός νόμος» και τί καλύπτει και από την άλλη την εξωτερική πολιτική, τη διεθνή στάση της χώρας και το ζήτημα των συμμαχιών.
Η Κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί τη ρήση του Ελ. Βενιζέλου προς τον Γερμανό πρέσβη όταν το 1915 του ζήτησε η Ελλάδα να διαρρήξει τη συνθήκη φιλίας με την Σερβία του 1913, «Η χώρα μου είναι πολύ μικρή για να διαπράξει τόσο μεγάλη ατιμία». Η αντιπολίτευση λοιπόν τί θα κάνει μπροστά στην άθλια φιλοϊσραϊλινή στάση της Κυβέρνησης που παριστάνει ότι αγνοεί τη γενοκτονία που διαπράττεται στη Λωρίδα της Γάζας;
Γιατί το κίνημα στους δρόμους και τα λιμάνια της χώρας έχει ήδη πάρει θέση, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες βρίσκονται στους δρόμους παρά τον καύσωνα και σέρνονται στα δικαστήρια του Χρυσοχοΐδη, ταράζοντας τη μακαριότητα των τουριστών τόσο του εξωτερικού όσο και του Κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου