Του Βασίλη Λιόγκαρη *

Με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, του αποπροσανατολισμού και των υποσχέσεων. Της προβολής και της επίδειξης της βιτρίνας μιας μη πραγματικότητας, μακριά από την αλήθεια και την καθημερινότητα της φτώχειας και της μιζέριας και της κακομοιριάς.

Με τον κάδο των σκουπιδιών σε πρώτη και δεύτερη αναζήτηση πόρων.

Όλα τα ΜΜΕ μαζί τους χωρίς αντίλογο.

Μπουχτίσαμε πια..! Με το βρώμικο και άθλιο παιχνίδι τους.

Αηδιάσαμε πια… Συνεντεύξεις, χαμόγελα, αγκαλιές, γλύκες, χειροφιλήματα – εκ του ασφαλούς – επισκέψεις και ταξίδια σε όλη τη Γη εντυπωσιακά τραπεζώματα με λουλούδια και χορωδίες.

Γραβάτες και κουστούμια και επίδειξη φορεμάτων πολυτελείας. Μπαφιάσαμε. Λόγια, λόγια, λόγια και μπλα μπλα. Και ο λαός αργοπεθαίνει στα νοσοκομεία αμπόλιαστος γιατί; Γιατί εδώ και δύο μήνες δεν υπάρχει στα φαρμακεία το πιο απλό και χρειαζούμενο φάρμακο. Το αντιγριπικό εμβόλιο.

Και δεν κάνουν τίποτα και πολύ περισσότερο ο υπουργός Υγείας.

Δεν έβαλε ούτε ένα καλάθι..!

Λόγια, λόγια και οι επικουρικές συντάξεις παραμένουν ακόμη στο ράφι.

Ο ΕΝΦΙΑ ο πιο άδικος νόμος, λένε πως μειώθηκε κατά 10%. Ο νόμος αυτός πρέπει να καταργηθεί εντελώς., Και όσο για το Δώρο Χριστουγέννων, ούτε λόγος, ούτε ακρόαση να γίνεται.

Όσο για την υπόθεση NOVARTIS τείνει να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο φιάσκο. Δε μας ενδιαφέρει, δε μας αφορά.

Η κυριαρχία των ΜΑΤ και η προκλητική επέμβασή τους στα πανεπιστήμια.

Νόμος και τάξη και το τραπέζι αδειανό.

Το προσφυγικό και το μεταναστευτικό παραμένουν ανατριχιαστική υπόθεση.

Ο λαός μας υποφέρει. Ανεργία, μικρός μισθός και για όσους δουλεύουν μια θέση για τρεις.

Λόγια, λόγια μας φλόμωσαν. Καυχησιές και εξωτερική πολιτική, μαύρη κι άραχνη. ΝΑΤΟϊσμός και φιλοαμερικανισμός μέχρι τα μπούνια. Έγινε η Ελλάδα κέντρο αμερικανικών βάσεων, στους εχθρούς και μακελάρηδες των λαών.

Τι να πρωτοπώ και τι να πρωτογράψω. Για το ασφαλιστικό και το φορολογικό, μας προετοιμάζουν με ψεύτικες υποσχέσεις για ιδιωτική ασφάλεια εάν το κομπόδεμά σου είναι ισχυρό.

Αποτίνομαι στο Λαό και τα λαϊκά στρώματα και τους προτρέπω να είναι έτοιμοι σε ό,τι χειρότερο χρειαστεί.

* Ο Βασίλης Λιόγκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς πρόσφυγες, εργάτες, πολυφαμελίτες. Έζησε στα πρώτα παιδικά του χρόνια τη λαίλαπα της κατοχής και μεταφέρει τις τραυματικές αυτές εμπειρίες στα γραφτά του. Σπούδασε θέατρο και για ένα διάστημα δούλεψε σ’ αυτό. Αργότερα απορροφήθηκε από την παραγωγική διαδικασία όπου εργάστηκε σε διάφορες βιομηχανίες. Ο Βασίλης Λιόγκαρης είναι συγγραφέας της γενιάς και της τάξης του. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Πηγή: atexnos.gr