Του Περικλή Δανόπουλου

Κατέβαινα την Ακαδημίας τις προάλλες. Από την Β. Σοφίας προς Ομόνοια, στο δεξιό πεζοδρόμιο. Λίγο πρι την οδό Σίνα. βλέπω μια ταμπέλα στην είσοδο ενός κτηρίου ‘’Μητροπολιτικό Κολέγιο’’- Σπουδές αριστείας…. Αναπόφευκτοι και άμεσοι οι συνειρμοί. Ώστε εδώ είναι η γιάφκα των αρίστων, αναφώνησα και κάποιοι περαστικοί με κοίταξαν σαν τρελό…

Λίγες ημέρες μετά... Η κυβέρνηση εξισώνει τα δημόσια ΑΕΙ, με τα κολέγια. Τέσσερα-πέντε χρόνια φοίτησης εξισώνονται με πέντε εξάμηνα. Αλληλούια, επιτέλους έφτασε η ώρα της αριστείας. Της αριστείας του μπαγιόκου. Της αριστείας που τα φράγκα αγοράζουν το μέλλον. Στην πυρά η Δημόσια εκπαίδευση. Στον Καιάδα οι άποροι που θέλουν να σπουδάσουν για να ξεφύγουν από το κακορίζικο μέλλον τους.

Η ιδιωτικοποίηση σε όλα, επελαύνει. Και όταν επελαύνει ανεξέλεγκτα ο ιδιωτικός τομέας, τότε υποχωρούν τα κοινωνικά δικαιώματα και οι κατακτήσεις αιώνων. Η συνεχής υπονόμευση των δημοσίων και κοινωνικών αγαθών εκεί καταλήγει.

Είναι απολύτως λογικό, όταν οι κρατικοί πόροι, με τα τεράστια ανείσπρακτα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα, είναι ελάχιστοι μπροστά στις μνημονιακές υποχρεώσεις, να ακολουθούν μειώσεις στις δαπάνες που αφορούν το σύνολο του λαού.

Δεν αμφιβάλει κανείς ότι έρχεται με γοργούς ρυθμούς και η ιδιωτική υγεία. Υγεία για τους ολίγους επομένως, και για τους υπόλοιπους "γαία πυρί μιχθήτω ". Ακολουθούν τα ιδιωτικά μέσα συγκοινωνίας, αφού καθημερινά οι ελλείψεις σε οχήματα και ανταλλακτικά, κάνουν την κατάσταση ανυπόφορη.

Αν και τώρα δεν διαλύθηκαν οι αυταπάτες σχετικά με το ποια κανονικότητα είχαν στο μυαλό τους οι ολετήρες με τα μπλε που ψηφίστηκαν για να γκρεμιστούν οι ολετήρες με τα ροζ, τότε μιλάμε για ψυχοπαθολογικές ανίατες ασθένειες.

Κατά τα άλλα, καλώς ήλθατε στην κόλαση του νεοφιλελευθερισμού….