Του Περικλή Δανόπουλου

Το χτεσινό Eurogroup , απέδειξε για μια ακόμη φορά, ότι αυτό το μόρφωμα που λέγεται ΕΕ, είναι ένας οργανισμός θνήσκων. Παρά τα χειροκροτήματα και τις φανφάρες, το χάσμα που είναι πλέον ορατό ανάμεσα στην Γερμανία και τους δορυφόρους της και τα λοιπά κράτη και ειδικότερα αυτά του νότου. Η επιμονή του Ολλανδού πρωθυπουργού μέχρι τέλους, για τήρηση των δημοσιονομικών κανόνων, χαρακτηρίστηκε αισχρή από τον Πορτογάλο Πρωθυπουργό.

Μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης της Γερμανίας, αποφασίστηκε η αλλαγή του σεναρίου, καθώς ο Ολλανδός Πρωθυπουργός έπαιξε τον ρόλο του ''κακού μπάτσου'' και η Γερμανία του καλού, που πιέζει για την εξεύρεση λύσης για το κοινό καλό.

Η μεσοβέζικη λύση βρέθηκε μέσω χρηματοδότησης και ESM. Αλλά για ''κορονοομόλογο'' καμία κουβέντα φυσικά.

Όσο και αν προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι, των ταλαιπωρημένων από την κρίση Ευρωπαϊκών λαών, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Το γκρούπ των βορείων χωρών, Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, Φινλανδία απομακρύνεται συνέχεια από τα υπόλοιπα κράτη.

Μόνο που στην εξίσωση μπαίνει πλέον ο παράγοντας, Ευρωπαϊκοί λαοί. Που όσο και να ζουν τόσα χρόνια με την αυταπάτη της Ευρώπης των λαών, κατανοούν ότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, όταν εν μέσω θανάτων, ύφεσης, ανεργίας και επαπειλούμενης φτωχοποίησης, οι ''συνήθεις ύποπτοι'' θέτουν πάνω απ όλα τα δημοσιονομικά.

Οι χώρες του Νότου, βλέπουν πια πως η έννοια αλληλεγγύη είναι κάτι ανύπαρκτο σε αυτή την Ευρώπη των δυνατών.

Και συνειδητοποιούν πως μέσα σε αυτή την φυλακή, κανένα μέλλον δεν υπάρχει.

Αλληλεγγύη.....είναι δυνατόν να υπάρχει αλληλεγγύη ανάμεσα στο λιοντάρι και τις αντιλόπες;