Του Περικλή Δανόπουλου

Χωρίς πολλά λόγια. Όλη αυτή η πολυεπίπεδη παγκόσμια κρίση, αλλάζει ουσιαστικά τον κόσμο που ξέραμε. Οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο αποδεικνύονται η μια μετά την άλλη ανίκανες ή ακόμα χειρότερα, αδιάφορες στο να την αντιμετωπίσουν, χωρίς να θίξουν συμφέροντα.

Και στην χώρα μας, η κυβέρνηση του ''σκοιλ ελικικου'', δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα. Επαίρεται πουλώντας το παραμύθι της ηγεσίας που σώζει ζωές, την στιγμή που σκάνε περιστατικά που φανερώνουν την παντελή απουσία σχεδιασμού και τόλμης στην λήψη αποφάσεων. Κρανίδι, ιδιωτικές κλινικές και το αφήγημα της ''ατομικής ευθύνης'' και ΄΄'ολοι μαζί μένουμε σπίτι'', καταρρέει παταγωδώς.

Το νέο αφήγημα αφού τα υπόλοιπα δεν περνάνε πια, είναι πως η κανονικότητα δεν θα επανέλθει αν δεν υπάρξει εμβολιασμός. Η σπέκουλα και η κερδοσκοπία από την κατασκευή του εμβολίου, ξεπερνά τα ειωθότα. Και φυσικά στην χώρα μας, με την ηγεσία της ''αριστείας'' , δεν περιμένει κανείς μια διαφορετική ρότα. Τα ''δωράκια'' από τους κατασκευαστές εμβολίων θα είναι καλοδεχούμενα.

Τι θα συμβεί , δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει. Μόνο να μαντέψει και σαφώς, προβλέποντας να σχεδιάσει. Μια κοινωνία, δεν σώζεται ή καλύτερα δεν μπορεί να περιμένει σωτηρία από οποιαδήποτε εξωνημένη και εθελόδουλη ηγεσία. Η επιβίωση του κοινωνικού συνόλου, εξαρτάται πρώτιστα από την βούληση των μελών του.

Εδώ θα φανεί πάνω απ' όλα, το ποιοί είμαστε. Πως θα αναδείξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας, ως απαραίτητη, ξεριζώνοντας κάθε κοινωνικό κανιβαλισμό. Αλληλεγγύη αμφίδρομη, κοινωνία της ανταλλαγής , κοινωνία της κατανόησης και της ενσυναίσθησης, με στόχο το απόλυτο κέρδος. Το συνολικό κέρδος. Την επιβίωση. Αλληλεγγύη και όχι ελεημοσύνη για το θεαθήναι .

Εφ όσον είμαστε απόγονοι αυτών που προήγαγαν τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό, ας συνεχίσουμε από εκεί που το άφησαν και ας βάλουμε στο κέντρο τον πιο κοντινό μας άνθρωπο.....τον διπλανό μας που μας χρειάζεται.