Του Περικλή Δανόπουλου

Το μένουμε σπίτι, με όλους τους τρόπους όπως ακούγεται σχεδόν ανά δυο διαφημιστικά λεπτά, έχει ξεπεράσει κάθε έννοια πλύσης εγκεφάλου. Και επειδή στην σύγχρονη εποχή κυριαρχεί το win win , και η κρατική πολιτική περνά σε κάθε σπίτι, σε σημείο που όταν λήξει ο συναγερμός κάποιοι να μην θέλουν να βγουν από το σπίτι τους και το σύνθημα "κολλάει" τέλεια σε εμπορικές προσφορές, σε εταιρείες που η μόνη έννοια τους είναι να κάνουν την ζωή μας στην καραντίνα καλύτερη... με το αζημίωτο φυσικά.

Άρτος και θεάματα για τους έγκλειστους πολίτες, και ιδρυματοποίηση. Και εξάρτηση ασφαλώς από την "αγία κυβέρνηση", αφού σε περιόδους κρίσεων και κινδύνων, ο λαός συντηρητικοποιείται και περιχαρακώνεται γύρω από την ηγεσία του.

Μένουμε σπίτι λοιπόν, σποτάκια σε ρυθμό πολυβόλου. Ακούμε το απογευματινό δελτίο απωλειών, σε μια όμορφη συνήθεια (?), όπως είπε η ανεκδιήγητη Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Χειροκροτούμε σαν καλοκουρδισμένα μαϊμουδάκια, τους κατάκοπους, καταταλαιπωρημένους γιατρούς και νοσηλευτές, χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία για τις άθλιες συνθήκες εργασίας τους.

Το θέμα δεν είναι, στην αμφισβήτηση των μέτρων, της αναγκαιότητας και της αποτελεσματικοτητας τους, αλλά στην διαμορφούμενη χειραγώγηση. Παίζουμε σε ένα παιχνίδι στημένο, που ο σκοπός του είναι να μεγιστοποιηθούν κέρδη, κέρδη οικονομικά, κέρδη πολιτικά, κέρδη εκλογικά. Και με την διαμορφωμένη κατάσταση , δεν θα μπορούσαμε να ρισκάρουμε την ανυπακοή και την αντίδραση, μπροστά στον φόβο του άγνωστου. Και σε αυτόν ακριβώς τον φόβο ποντάρουν οι εξουσιαστές.

Δεν πρόκειται για κοινωνικό συμβόλαιο. Πρόκειται για επίδειξη δύναμης. Και η ζωή στον εγκλεισμό συνεχίζεται μέχρι νεωτέρας. Το πρόγραμμα τηρείται και ο  "μεγάλος αδελφός" μας προειδοποιεί και μας απειλεί. Από όσα μαθαίνω πάντως , αυτή η εκνευριστική επανάληψη του "μένουμε σπίτι", δημιουργεί πλέον δυσφορία, πολύ μεγαλύτερη και από αυτής που είναι απότοκη του εγκλεισμού. Σύντομα η δυσφορία θα δώσει την θέση της στην αγανάκτηση.

Να δούμε τι θα γίνει και όταν τελειώσουν τα χρήματα. Γιατί τότε θα κοπούν και οι κρατικές επιχορηγήσεις.

Και τότε δεν θα πληρωθεί το καινούργιο συνθηματάκι, αυτό που θα μας λέει "μένουμε άφραγκοι" ...