Από MICHAEL GFOELLER και DAVID H. RUNDELL
Το γνωστό σύστημα παγκόσμιων πολιτικών και οικονομικών συμμαχιών αλλάζει και τίποτα δεν κάνει αυτή την αλλαγή πιο ξεκάθαρη από τις ποικίλες αντιδράσεις στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι στενότεροι σύμμαχοί τους στην Ευρώπη και την Ασία έχουν επιβάλει σκληρές οικονομικές κυρώσεις στη Μόσχα, το 87 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού αρνήθηκε να μας ακολουθήσει. Οι οικονομικές κυρώσεις ένωσαν τους αντιπάλους μας σε κοινή αντίσταση. Λιγότερο προβλέψιμα, το ξέσπασμα του Β' Ψυχρού Πολέμου, οδήγησε επίσης τις χώρες που κάποτε ήταν εταίροι ή αδέσμευτες να γίνουν όλο και πιο πολύ συνδεδεμένες.
Πουθενά η αλλαγή δεν είναι πιο εμφανής όσο στις ενεργειακές αγορές όπου, σε αντίθεση με τα νομίσματα, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν απλώς να εκτυπώσουν αυτά που χρειάζονται. Εδώ το δίχτυ των κυρώσεων γίνεται κόσκινο.
Η Σαουδική Αραβία, από καιρό αφοσιωμένος Αμερικανός εταίρος, έχει δημιουργήσει μια στενή συμμαχία με τη Ρωσία στο καρτέλ του OPEC Plus. Οι Σαουδάραβες αρνήθηκαν επίσημα το αίτημα ενός Αμερικανού προέδρου να αυξήσουν την παραγωγή πετρελαίου. Αντίθετα, εισήγαγαν ρωσικό πετρέλαιο για εγχώρια χρήση προκειμένου να εξάγουν περισσότερη δική τους παραγωγή. Την περασμένη εβδομάδα μείωσαν ακόμη και την παραγωγή και ξεκαθάρισαν ότι μπορεί να το κάνουν ξανά.
Η Κίνα πουλά στην Ευρώπη υγρό φυσικό αέριο (LNG) που προέρχεται από τη Σιβηρία ενώ ταυτόχρονα εισάγει ρωσικό πετρέλαιο. Στη συνέχεια διυλίζει και εξάγει το πετρέλαιο. Εντωμεταξύ, το Ιράν, το οποίο διατηρήθηκε αξιόχρεο από τις αγορές πετρελαίου από την Κίνα, έγινε ο μεγαλύτερος πελάτης για το ρωσικό σιτάρι.
Ο υπουργός Πετρελαίου της Ινδίας δήλωσε δημόσια ότι η κυβέρνησή του δεν έχει καμία σύγκρουση με τη Μόσχα και έχει «ηθικό καθήκον» να διατηρήσει χαμηλές τις τιμές της ενέργειας στο εσωτερικό αγοράζοντας ρωσικό πετρέλαιο.
Οι συμμαχίες που δημιουργήθηκαν εν μέρει για την αντιμετώπιση της δυτικής οικονομικής και πολιτικής επιρροής επεκτείνονται. Η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία έχουν ανακοινώσει το ενδιαφέρον τους να ενταχθούν στους BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική). Ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης συνδέει επί του παρόντος την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία και το Πακιστάν, μεταξύ άλλων. Το Ιράν σχεδιάζει να ενταχθεί αυτόν τον μήνα, ενώ το Μπαχρέιν, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ είναι πιθανό να γίνουν «εταίροι διαλόγου» ή υποψήφια μέλη.
Επιπλέον, η φιλόδοξη κινεζική Πρωτοβουλία “Μία Ζώνη – Ένας δρόμος”συνδέει πολλά αφρικανικά έθνη με το Πεκίνο με δεσμούς εμπορίου και χρέους. Η Ρωσία τα προσεγγίζει επίσης μέσω του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος πρόσφατα μίλησε στους 22 ομολόγούς του του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο πριν πραγματοποιήσει περιοδεία σε αφρικανικές χώρες
Αν αυτό δεν είναι αρκετό για να κάνει τη Δύση να σκεφτεί, η Μόσχα βρίσκεται και πάλι σε επίθεση στη Λατινική Αμερική, ενισχύοντας τις στρατιωτικές της σχέσεις με τη Νικαράγουα, τη Βενεζουέλα και την Κούβα. Οι δύο ισχυρές δυνάμεις αυτής της περιοχής, η Βραζιλία και το Μεξικό, αρνήθηκαν επισήμως να υποστηρίξουν τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η κατάσταση του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου παραμένει πυλώνας της παγκόσμιας οικονομικής τάξης, αλλά η εμπιστοσύνη σε αυτήν την τάξη έχει πληγεί. Οι οικονομικές κυρώσεις έχουν μετατρέψει σε όπλα τμήματα του διεθνούς τραπεζικού και ασφαλιστικού τομέα, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος μεταφοράς κεφαλαίων SWIFT. Περιουσιακά στοιχεία κατασχέθηκαν και συμβάσεις εμπορευμάτων ακυρώθηκαν. Οι εκκλήσεις για αποδολαριοποίηση έχουν γίνει πιο δυνατές. Όταν η Ρωσία απαίτησε πληρωμές ενέργειας σε ρούβλια, γιουάν ή ντιράμ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων , η Κίνα και η Ινδία συμμορφώθηκαν.
Πολλές ασιατικές οικονομίες πλήττονται τώρα τόσο από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου όσο και από την υποτίμηση του δικού τους νομίσματος έναντι του δολαρίου. Ως αποτέλεσμα, επεκτείνουν τη χρήση διμερών ανταλλαγών νομισμάτων, οι οποίες τους επιτρέπουν να συναλλάσσονται μεταξύ τους στα δικά τους νομίσματα. Πριν από ογδόντα χρόνια η βρετανική λίρα έχασε την εξέχουσα θέση της μεταξύ των νομισμάτων του κόσμου. Αυτό ακριβώς προσπαθούν να κάνουν οι αντίπαλοι της Αμερικής στο δολάριο και αν οι Σαουδάραβες σταματήσουν ποτέ να τιμολογούν το πετρέλαιο σε δολάρια, μπορεί κάλλιστα να τα καταφέρουν.
Η παγκοσμιοποίηση μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν οι περισσότεροι συμμετέχοντες πιστεύουν ότι προωθεί τα συμφέροντά τους. Εάν οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι η Δύση χρησιμοποιεί άδικα το σύστημα για δικό της όφελος, η διεθνής τάξη που βασίζεται σε κανόνες καταρρέει και θα αναδυθούν εναλλακτικές λύσεις.
Σήμερα, οι πληθωριστικές πιέσεις και οι φόβοι για ύφεση στοιχειώνουν μεγάλο μέρος του κόσμου. Ενώ οι χώρες της πλούσιας Δύσης μπορούν να αντέξουν το κόστος των κυρώσεων, πολλές από τις υπόλοιπες δεν μπορούν. Η Ευρώπη πλέον ανταγωνίζεται χώρες όπως το Μπαγκλαντές, τη Σρι Λάνκα, το Πακιστάν και την Ταϊλάνδη για μεταφορές ενέργειας. Στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, οι ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων έχουν αυξήσει την προοπτική πολιτικών αναταραχών παρόμοιων με την Αραβική Άνοιξη. Αυτές οι ανησυχίες δημιουργούν σημαντικό αντιδυτικό αίσθημα σε μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου Νότου. Ενώ μια Ρωσία με πυρηνικά όπλα δεν δείχνει προθυμία να τερματίσει έναν πόλεμο που οι ηγέτες της δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν, η Δύση χάνει γρήγορα τα υπόλοιπα και έτσι υπονομεύει την ίδια τη βασισμένη σε κανόνες διεθνή τάξη που επιδίωξε να δημιουργήσει.
Ίσως η πιο ελπιδοφόρα λύση για εμάς σε αυτό το δίλημμα να είναι κάποιου είδους διπλωματικός συμβιβασμός.
* Ο David H. Rundell είναι ο συγγραφέας του Vision or Mirage, Saudi Arabia at the Crossroads (Όραμα ή οφθαλμαπάτη, η Σαουδική Αραβία στο σταυροδρόμι) και υπήρξε Αρχηγός αποστολής στην Αμερικανική Πρεσβεία στη Σαουδική Αραβία. Ο Πρέσβης Michael Gfoeller είναι πρώην πολιτικός σύμβουλος της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ.
Αρχική ξενόγλωσση Πηγή : newsweek.com
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου