H «αληθινή υπόσχεση» του Ιράν σκορπάει φόβους κι ελπίδες

October 03, 2024
0 Comments

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Από ανακούφιση, χαρά κι ενθουσιασμό πλημμύρισαν τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη το απόγευμα της Τρίτης 1ης Οκτωβρίου, μετά την πυραυλική επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Το Ιράν πυροδότησε 180 βαλλιστικούς πυραύλους, μεταξύ αυτών και υπερηχητικών (που αφήνουν ελάχιστο χρόνο αντίδρασης), πλήττοντας την αεροπορική βάση στο Νεβατίμ με αποτέλεσμα την μερική ή ολική καταστροφή περίπου 20 αμερικανικών βομβαρδιστικών F-35.

Η επίθεση του Ιράν τερμάτισε μια περίοδο αβεβαιότητας στην Μέση Ανατολή, στρέφοντας τις εξελίξεις σε θετική κατεύθυνση, καθώς δείχνει τις αντιστάσεις που συναντούν ο ιμπεριαλισμός και ο σιωνισμός.

Η πρώτη έκπληξη που προκάλεσε η επίθεση του Ιράν αφορούσε την αδυναμία του σιωνιστικού κράτους να αναχαιτίσει τον καταιγισμό των πυραύλων. Η περίφημη αντιπυραυλική ασπίδα του Ισραήλ αποδείχθηκε σουρωτήρι για δεύτερη φορά. Το ίδιο είχε φανεί και στην διάρκεια των επιθέσεων του Ιράν τον Απρίλιο, παρότι τότε τα προπορευόμενα ντρόουνς έδιναν επαρκή χρόνο αντίδρασης στο Ισραήλ. Η αποτελεσματικότητα τους τώρα αποδίδεται βάσει πολλών πηγών στο υλικό που συγκέντρωσαν τα ντρόουνς κατά την πρώτη επίθεση, όταν χαρτογράφησαν στόχους και υποδομές.

Η ευστοχία των ιρανικών χτυπημάτων δεν μπορεί να μην συγκριθεί με την βαρβαρότητα των Ισραηλινών. Από την ημέρα που ξεκίνησε η σφαγή στη Γάζα μέχρι και σήμερα που βομβαρδίζουν το Λίβανο, οι Ισραηλινοί δεν ενδιαφέρονται να πλήξουν στρατιωτικούς στόχους. Σε άμαχο πληθυσμό στοχεύουν, με ιδιαίτερη προτίμηση σε παιδιά, γυναίκες, γιατρούς, νοσοκόμους, δημοσιογράφους και νοσηλευτικό πρόσωπο. Ακόμη σε σχολεία, νοσοκομεία, τζαμιά κι εκκλησίες. Στόχος των σιωνιστών δεν ήταν η αυτοάμυνα, όπως διατυμπάνιζαν οι Δυτικοί ενθαρρύνοντας αρχικά και καλύπτοντας στη συνέχεια τη γενοκτονία, αλλά η εθνοκάθαρση: η εκδίωξη Παλαιστίνιων και Λιβανέζων από τις πατρογονικές τους εστίες ώστε να υλοποιηθεί μια μέρα αρχύτερα το «Μεγάλο Ισραήλ».

Αν επιδιώκεις την αυτοάμυνά σου δεν κάνεις carpet bombing σε κατοικημένες περιοχές στη Γάζα και στη Βηρυτό, όπως το Ισραήλ.

Το Ιράν αντίθετα στοχεύει στην αυτοάμυνά του, και γι’ αυτό πλήττει στρατιωτικούς στόχους των Σιωνιστών. Στόχος του είναι η εξουδετέρωση των επιθετικών δυνατοτήτων του αντιπάλου του.

Η μεγαλύτερη έκπληξη ωστόσο προκλήθηκε από την ίδια την απάντηση του Ιράν. Η ανάληψη καθηκόντων του νέου προέδρου Μασούντ Πεζεσκιάν έφερε στην επιφάνεια μια χρόνια διαπάλη στην κορυφή της ιρανικής ελίτ, μεταξύ μιας ανυποχώρητης πτέρυγας που συνεχίζει να προετοιμάζεται για σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό και μιας ενδοτικής που διατηρεί αυταπάτες για εκτόνωση των εντάσεων και επιδιώκει την προσέγγιση με τη Δύση. Η απροσδόκητη εκλογή του Πεζεσκιάν έστρεψε το φορτίο στην πλευρά του συμβιβασμού. Γι’ αυτό και η επαίσχυντη, γνήσια ισραηλινή, δολοφονία του ηγέτης Χαμάς Ισμαΐλ Χανίγιε στην τελετή ορκωμοσίας του νέου προέδρου στην Τεχεράνη έμεινε αναπάντητη. Συνοδεύτηκε μόνο από μια αόριστη απειλή μιας μελλοντικής απάντησης…

Σε ταλάντευση το Ιράν

Οι ελπίδες του νέου ιρανού προέδρου για συνεργασία με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ απέκτησαν υλική υπόσταση με τον ορισμό ως αντιπροέδρου της νέας κυβέρνησης του Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ, που διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας από το 2013 ως το 2021. Η σημαντικότερη εγγραφή στο βιογραφικό του όμως αφορά την υπογραφή της συμφωνίας για έλεγχο των πυρηνικών του Ιράν έναντι της άρσης των κυρώσεων. Μια συμφωνία που έληξε τόσο πρόωρα όσο και αδικαιολόγητα όταν ανέλαβε ο Τραμπ, κατ’ εντολή προφανώς του Ισραήλ και των πανίσχυρων Σιωνιστικών λόμπι. Εξ ίσου πρόωρα αλλά μάλλον δικαιολογημένα έληξε και η θητεία του Ζαρίφ στη νέα κυβέρνηση στις 12 Αυγούστου, μόλις 11 ημέρες μετά τον διορισμό του. Πιθανά τόσος χρόνος χρειάστηκε για να γίνει αντιληπτό στην Τεχεράνη ότι το τέλος του Σαντάμ Χουσεΐν και του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς θα ήταν πολύ διαφορετικό αν δεν έθρεφαν κι αυτοί αυταπάτες συνεργασίας με τις ΗΠΑ.

Το Ισραήλ αυτή την περίοδο συνεχώς τέσταρε τα αντανακλαστικά του Ιράν για να παίρνει κάθε φορά καθησυχαστικές απαντήσεις, ενώ δεν πέρασε απαρατήρητη ακόμη κι η απεύθυνση του Νετανιάχου στον ιρανικό λαό με την οποία τον κάλεσε να απαλλαγεί από τους τυράννους του. Κορυφαία στιγμή ήταν η απροθυμία του Ιράν να απαντήσει στην επίθεση την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου που στοίχισε τη ζωή του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα κι άλλων ηγετών της λιβανέζικης αντιστασιακής οργάνωσης. Μαζί και του Ιρανού υποστράτηγου των Φρουρών της Επανάστασης, Αμπάς Νιλφορουσάν. Βάσει δημοσιευμάτων η Τεχεράνη έμεινε άπραγη επειδή οι Αμερικάνοι υποσχέθηκαν να επιβάλλουν εκεχειρία στη Γάζα. Από τις 7 Οκτωβρίου του 2023 μέχρι τώρα όμως οι Φρουροί της Επανάστασης έχουν χάσει γύρω στους 20 ανώτερους αξιωματικούς τους από επιθέσεις των σιωνιστών κυρίως στη Συρία.

Κι αυτό που ακολούθησε τις διαβεβαιώσεις ήταν η χερσαία εισβολή των σιωνιστών στο νότιο Λίβανο. Μια επίθεση που χαρακτηρίστηκε από το ίδιο το Ισραήλ «περιορισμένη, τοπική και στοχευμένη», για να αναπαραχθούν οι συγκεκριμένοι όροι με φρενήρεις ρυθμούς από όλα τα δυτικά ΜΜΕ, σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσουν τη σημασία της εισβολής σε μια ξένη χώρα και να καλύψουν τα εγκλήματα που θα γίνουν από το Ισραήλ.

Κι ας είχαν φτάσει το 1 εκατ. οι εκτοπισμένοι από το νότιο Λίβανο.

Κι ας έχουν ξεπεράσει τα 30 χωριά και οι πόλεις στα οποία διατάχθηκε εκκένωση από το Ισραήλ για να ακολουθήσουν σαρωτικοί βομβαρδισμοί.

Κι ας είχαν υπερβεί τους 1.000 οι νεκροί.

Κι ας είχαν προηγηθεί τυφλοί βομβαρδισμοί σε κατοικίες, σχολεία κι εκκλησίες του νότιου Λιβάνου.

Κι ας ήταν με το χέρι στην σκανδάλη το πυροβολικό και η αεροπορία να καλύψουν τους εισβολείς σιωνιστές με καταιγισμό πυρός.

Ο διακηρυγμένος, αντικειμενικός στόχος του Ισραήλ από την χερσαία εισβολή στον Λίβανο, ήταν να στείλει την Χεζμπολάχ πάνω από τον ποταμό Λίβνι, που βρίσκεται 29 χιλιόμετρα βόρεια των συνόρων Ισραήλ και Λιβάνου. Έτσι ώστε να μπορέσουν να εγκατασταθούν με ασφάλεια οι 60.000 Ισραηλινοί που έφυγαν από τα σπίτια τους λόγω των επιθέσεων της Χεζμπολάχ. Για την αποκατάσταση της αλήθειας πρέπει να τονίσουμε ότι οι 60.000 Ισραηλινοί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους στο βόρειο Ισραήλ επειδή πρώτα 2,2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι από τη Γάζα είδαν τα σπίτια του να γίνονται ερείπια. Όρος επομένως για την ειρήνη στο Ισραήλ είναι η ειρήνη στη Γάζα, την Δυτική Όχθη και την ανατολική Ιερουσαλήμ. Ή και τα δύο μαζί ή τίποτε λέει ο άξονας της αντίστασης· κι ακούγεται πολύ λογικό…

Παρόλα αυτά, και πάλι, το Ισραήλ εκ του πονηρού χρησιμοποιεί το περίφημο δικαίωμα στην αυτοάμυνά του. Για μια ακόμη φορά οι (επιθετικοί) στόχοι του είναι διαφορετικοί από τις (αμυντικές) διακηρύξεις του. Ο πρώην επικεφαλής της Μοσάντ Ζαμίρ Πάρντο πρόσφατα υπέδειξε την ευκαιρία του Ισραήλ να επαναχαράξει την Μέση Ανατολή. Είναι ο στόχος του Τζορτζ Μπους που ξεκίνησε με την εισβολή στο Αφγανιστάν κι έμεινε στην μέση. Το Ισραήλ τώρα θέλει να κάνει στο Λίβανο ό,τι έκανε στη Γάζα. Εκμεταλλευόμενο το πράσινο φως που άναψε η Δύση, στο πλαίσιο του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα», όπως κατέστρεψε τη Γάζα με την ελπίδα να εκδιώξει τη Χαμάς, έτσι και τώρα το Ισραήλ θέλει να καταστρέψει τον Λίβανο με την ελπίδα να εκδιώξει την Χεζμπολάχ. Και στη συνέχεια να εγκαταστήσει μια κυβέρνηση δοσίλογων και συνεργατών που θα μετατρέψει τον Λίβανο κάτι σαν την Ιορδανία: άβουλο πιόνι των σιωνιστών, πρόθυμο να κάνει την πιο βρόμικη δουλειά για χάρη του Ισραήλ όπως να υποστηρίζει την αντιπυραυλική θωράκιση του! Κι όλα αυτά με την επίνευση της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας, που η μια λόγω αποικιοκρατικού παρελθόντος η άλλη επικαλούμενη τους σουνίτες του Λιβάνου, διατηρούν δικαίωμα λόγου για τα τεκταινόμενα στην πανέμορφη  Χώρα των Κέδρων.

Το Ισραήλ καταλαμβάνοντας τον Λίβανο έρχεται πιο κοντά στο Ιράν. Έχοντας, βάσει των σχεδίων του, εξαλείψει την Χεζμπολάχ θα μπορέσει να επιτεθεί όχι μόνο στο Ιράν αλλά και στη Συρία. Άμεσος στόχος του είναι να εξαλείψει τα κράτη που το απειλούν και μετά η δημιουργία του «Μεγάλου Ισραήλ». Η αντίδραση επομένως του Ιράν ήταν σε ένα βαθμό και αμυντική. Πλήττοντας το Ισραήλ κάλυπτε τις επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ και εξασφάλιζε την δική του ύπαρξη…

Από την άλλη, οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις που απλόχερα μοίραζε το Ισραήλ, όπως για παράδειγμα του υπουργού Άμυνας Γιόαβ Γκαλάντ ότι η τρέχουσα εισβολή «δεν θα είναι τόσο εκτεταμένη όσο του 2006», δεν στόχευαν μόνο στη συγκάλυψη των εγκλημάτων του. Στόχευαν στη συναίνεση και της ίδιας της ισραηλινής κοινωνίας η οποία ξέρει πολύ καλά το βαρύ φόρο αίματος που πλήρωσε ο ισραηλινός στρατός το 2006. Όπως ο στόχος του Νετανιάχου για εξάλειψη της Χαμάς μπορεί να παρατείνει τον πόλεμο στο άπειρο μέλλον, έτσι κι ένας πόλεμος «περιορισμένος, τοπικός και στοχευμένος» μπορεί να τερματιστεί σε λίγες εβδομάδες ή ημέρες. Πριν αρχίσουν να φτάνουν στο Ισραήλ κατά εκατοντάδες οι σακούλες με τα πτώματα των σιωνιστών εισβολέων. Ήδη, βίντεο και φωτογραφίες που κυκλοφορούν στα Μέσα δείχνουν ότι οι σιωνιστές έχουν σοβαρότατες απώλειες.

Η επίθεση του Ισραήλ στο Λίβανο στρέφει τα φώτα μακριά από την αποτυχία της Γάζας. Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένα έτος από την επίθεση της 7η Οκτωβρίου. Έναν χρόνο μετά:

  • Οι όμηροι είναι ακόμη στα χέρια των Παλαιστινίων.
  • Το Ισραήλ έχει απομονωθεί πολιτικά όπως έδειξε η πρόσφατη απόφαση του ΟΗΕ.
  • Οι ένοπλες παλαιστινιακές οργανώσεις εξακολουθούν να επιχειρούν στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, και,
  • Οι υποβαθμίσεις της οικονομίας του Ισραήλ λόγω του πολέμου είναι συνεχείς.
Τι έχει να  παρουσιάσει ο εξτρεμιστής Νετανιάχου στους Ισραηλινούς;

Η Χεμπολάχ μπορεί να δέχτηκε το σοβαρότερο πλήγμα από ιδρύσεως της από την ημέρα που ανατινάχτηκαν τα μπίπερς στις 17 Σεπτεμβρίου μέχρι την δολοφονία του Νασράλα στις 28 Σεπτεμβρίου με την εξάρθρωση της ηγεσίας της, μπορεί να έχασε σημαντικό μέρος της ισχύος της, αλλά γι’ αυτή τη στιγμή, της εισβολής, προετοιμαζόταν από την επομένη του πολέμου των 34 ημερών, το 2006. Πολεμάει στην πατρίδα της, με μια τεράστια εμπειρία που αποκόμισε από τη Συρία και αλλού και, το χειρότερο για τους εχθρούς της, δεν πολεμάει μόνη της! Η ενεργοποίηση του Ιράν, έστω κι αν η επιχείρηση «Αληθινή υπόσχεση 2», διατάχθηκε από τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη της χώρας Αλί Χαμενεΐ κι όχι από τον πρόεδρο – τον οποίο προστάτευε ως τώρα, έδειξε ότι ο άξονας της αντίστασης παραμένει ενεργός κι απειλητικός απέναντι στη «Νέα Τάξη». («Νέα Τάξη» ονόμασε το Ισραήλ την επιχείρηση δολοφονίας του Νασράλα). Έδειξε επίσης ότι η συνεδρίαση του Ανώτατου Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας την Δευτέρα 1 Οκτωβρίου που προηγήθηκε της επίθεσης, μια μέρα μετά την επίσκεψη του ρώσου πρωθυπουργού Μιχαΐλ Μισούστιν στην Τεχεράνη, μάλλον κήρυξε το τέλος των πειραματισμών για ειρήνη με το Ισραήλ.

Η επόμενη μέρα θα κρίνει πολλά και δεν είναι προδιαγεγραμμένη.

Η Τεχεράνη έχει απαντήσει ότι αν αντεπιτεθεί το Ισραήλ θα εξαπολύσει απέναντί του συντριπτικές, καταστροφικές επιθέσεις. Η μαχητική στάση αλληλεγγύης του Ιράν εκτοξεύει στα ύψη το κύρος του σε όλη την μέση Ανατολή, καθώς φαίνεται το μόνο μεγάλο κράτος που είναι διατεθειμένο να ανακόψει την επέκταση της σιωνιστικής γάγγραινας. Αντίθετα δηλαδή με τη στάση υποτέλειας που τηρούν η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα κράτη του Κόλπου, κ.λπ. Το Σιιτικό Ισλάμ αποδεικνύεται μαχητικό κι ανυποχώρητο όταν το Σουνιτικό Ισλάμ επιδίδεται σε υποκύψεις. Οι λεονταρισμοί της Τουρκίας στοχεύουν στον εντυπωσιασμό καθώς μέσω της Τουρκίας το Ισραήλ εξασφαλίζει την ενεργητική του επάρκεια, ενώ κι οι Παλαιστίνιοι της γυρίζουν την πλάτη.

Το Ισραήλ, καίτοι διαθέτει το απόλυτο μέσο εκβιασμού· τα πυρηνικά του, μέχρι να φτάσει εκεί κινδυνεύει να χάσει πολλά. Ποντάρει ό,τι του έχει απομείνει σε ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου.

Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι, αντίθετα, χάνουν όλο και περισσότερο κύρος στη συνείδηση των λαών και των ελίτ γιατί ταυτίζονται με ένα κράτος τρομοκράτη που δεν δίστασε ακόμη και να χαρακτηρίσει ανεπιθύμητο τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες! Οι Αμερικάνοι δήλωναν ότι επεξεργάζονταν σχέδιο ειρήνης για Λίβανο και Γάζα κι οι Financial Times έγραφαν ότι την ίδια ώρα επεξεργάζονταν και το σχέδιο επίθεσης στον Λίβανο. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν ακόμη αποδοκιμάσει την εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο, το οποίο μάλλον δεν έχει «δικαίωμα αυτοάμυνας». Ευτυχώς για τους λαούς δεν περίμεναν την ΕΕ και τις ΗΠΑ να τους το αναγνωρίσουν…

Πηγή: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Δρόμος ανοιχτός

Related Posts:

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου