Του Κώστα Βενιζέλου
Ελληνοκυπριακές ψευδαισθήσεις, τακτικισμοί, ρίσκα και αφέλειες δεν χωράνε στην παρούσα φάση καθώς οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί είναι σοβαρές και εμπεριέχουν κινδύνους. Οι συζητήσεις ενόψει της άτυπης, όπως έχει χαρακτηριστεί, συνάντησης του Προέδρου Αναστασιάδη και του κατοχικού ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί, την ερχόμενη Παρασκευή, 9 Αυγούστου, δείχνουν απουσία καθαρού μυαλού. Δείχνουν εμμονές σε επιλογές που δεν έχουν αποδώσει. Γενικά, επιβεβαιώνουν πως οι πολιτικές επιλογές και η τακτική είναι πάντα αποτέλεσμα των φοβικών συνδρόμων που χαρακτηρίζουν ηγεσίες διαχρονικά.Ποια τα δεδομένα: Η Τουρκία έχει δημιουργήσει συνθήκες περικύκλωσης της Κύπρου με στόχο να ανατρέψει σε πρώτη φάση το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε δεύτερη φάση να είναι η πρωταγωνίστρια σε αυτό. Πρωτίστως, όμως, επενδύει γεωστρατηγικά διά του ελέγχου αυτού της Κύπρου, της ΑΟΖ.
Αυτή η περικύκλωση έγινε και γίνεται καθώς η Άγκυρα θεωρεί πως οι… ξεροκεφαλιές των Ελληνοκυπρίων μπορούν μόνο να αντιμετωπιστούν διά της ισχύος. Δεν είναι τυχαία που Τούρκοι αξιωματούχοι επαναλαμβάνουν δημοσίως τις προειδοποιήσεις πως «θα επαναληφθεί το 1974». Δεν είναι αυτός ο στόχος της κατοχικής Τουρκίας καθώς γνωρίζει πως υπάρχει ευκολότερη οδός επίτευξης των επιδιώξεων της. Να εξαναγκαστεί η ελληνική πλευρά να υποταχθεί στα σχέδια της.
Η Άγκυρα στριμώχνει και την Αθήνα, η οποία αισθάνεται συνεχώς την πίεση της Τουρκίας. Δεν υπάρχει, όμως, ως φαίνεται αποφασιστικότητα για αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, πλην των ρητορικών προειδοποιήσεων κι αυτών να γίνονται με χαμηλωμένα μάτια. Η Ελλάδα έχει αυτοεγκλωβιστεί σε τακτικές αμυντικογενούς χαρακτήρα. Αυτή η τακτική δεν της επέτρεψε να αναπτύξει πρωτοβουλίες, να βγει από το… καβούκι της, παρά μόνο τα τελευταία χρόνια με τα τριμερή σχήματα συνεργασίας. Αυτό έγινε με πρωτοβουλία της Κύπρου, που έπεισε αρχικά με δυσκολία την Αθήνα να συμμετάσχει σε αυτές τις πρωτοβουλίες (μόνο επί Κοτζιά υπήρξε ουσιαστική συμμετοχή της Ελλάδος στα σχήματα αυτά).
Σύμφωνα με τον εξ Ελλάδος δημοσιογράφο Σταύρο Λυγερό, η τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ και η σχεδιαζόμενη εισβολή (με σεισμικές έρευνες) στην ελληνική υφαλοκρηπίδα στην αυξημένης πλέον στρατηγικής σημασίας γραμμή Ρόδος-Καστελλόριζο δεν έχει μόνο ενεργειακό στόχο, αν και είναι και αυτός ο πυλώνας σημαντικός. Έχει και υψηλό γεωστρατηγικό στόχο: Να σπάσει τον άξονα Ελλάδα-Κύπρος και να επανεγκλωβίσει την Ελλάδα στο Αιγαίο. Εάν το καταφέρει αυτό ο Ερντογάν θα έχει καταφέρει ουσιαστικά να κατακερματίσει το οικοδομούμενο γεωστρατηγικό πλέγμα που απομονώνει την Τουρκία, σημειώνοντας μία ιστορικών διαστάσεων επιτυχία…
Το παιχνίδι δεν περιορίζεται στο Κυπριακό
Συνεπώς, είναι πρόδηλο ότι το παιχνίδι δεν περιορίζεται στο Κυπριακό, τις εμμονές για τον ατέρμονα δικοινοτικό διάλογο, που προσφέρει άλλοθι και συγχωροχάρτι στην κατοχική Τουρκία. Δηλαδή, τα όσα παρακολουθούμε σήμερα να διαδραματίζονται στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν αφορούν ούτε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, που παραβιάζονται από τους… ιμπεριαλιστές Ελληνοκύπριους, ούτε το άλυτο Κυπριακό.
Το παιχνίδι έχει στρατηγική σημασία και στοχεύει στον έλεγχο της περιοχής. Και η Κύπρος θα αποτελέσει για την Τουρκία το προγεφύρωμα. Μπορούν η Ελλάδα και η Κύπρος να διαδραματίσουν ρόλο; Εάν δεν ήθελαν να έχουν ρόλο δεν θα έκαναν τριμερή σχήματα και η Κύπρος δεν θα έπεφτε στα βαθιά με τους υδρογονάνθρακες. Θα μπορούσαν να παραμένουν στη μιζέρια τους. Διεκδικούν αυτό το ρόλο; Ο τρόπος διαχείρισης δείχνουν πως δεν μπορούν, αν και θέλουν.
Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να λύσει το Κυπριακό. Έχει άλλες προτεραιότητες. Στη Λευκωσία θεωρούν πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα με την άτυπη συνάντηση της ερχόμενης Παρασκευής. Η αποτυχία θα είναι χειρότερη από την εμμονή σε μια πορεία αποδεδειγμένα αδιέξοδη. Σε αυτή τη χώρα, δυστυχώς, όποιος θέλει να σκεφτεί μια άλλη πορεία –όχι διχοτομική που οδηγεί η πεπατημένη– δεν θέλει λύση. Ενώ θέλουν οι επιδερμικοί… ρεαλιστές, που επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τον τουρκικό εθνικισμό επειδή έτσι νομίζουν πως θα… σωθούν!
Πηγή: SLpress
Το παιχνίδι δεν περιορίζεται στο Κυπριακό
Συνεπώς, είναι πρόδηλο ότι το παιχνίδι δεν περιορίζεται στο Κυπριακό, τις εμμονές για τον ατέρμονα δικοινοτικό διάλογο, που προσφέρει άλλοθι και συγχωροχάρτι στην κατοχική Τουρκία. Δηλαδή, τα όσα παρακολουθούμε σήμερα να διαδραματίζονται στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν αφορούν ούτε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, που παραβιάζονται από τους… ιμπεριαλιστές Ελληνοκύπριους, ούτε το άλυτο Κυπριακό.
Το παιχνίδι έχει στρατηγική σημασία και στοχεύει στον έλεγχο της περιοχής. Και η Κύπρος θα αποτελέσει για την Τουρκία το προγεφύρωμα. Μπορούν η Ελλάδα και η Κύπρος να διαδραματίσουν ρόλο; Εάν δεν ήθελαν να έχουν ρόλο δεν θα έκαναν τριμερή σχήματα και η Κύπρος δεν θα έπεφτε στα βαθιά με τους υδρογονάνθρακες. Θα μπορούσαν να παραμένουν στη μιζέρια τους. Διεκδικούν αυτό το ρόλο; Ο τρόπος διαχείρισης δείχνουν πως δεν μπορούν, αν και θέλουν.
Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να λύσει το Κυπριακό. Έχει άλλες προτεραιότητες. Στη Λευκωσία θεωρούν πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα με την άτυπη συνάντηση της ερχόμενης Παρασκευής. Η αποτυχία θα είναι χειρότερη από την εμμονή σε μια πορεία αποδεδειγμένα αδιέξοδη. Σε αυτή τη χώρα, δυστυχώς, όποιος θέλει να σκεφτεί μια άλλη πορεία –όχι διχοτομική που οδηγεί η πεπατημένη– δεν θέλει λύση. Ενώ θέλουν οι επιδερμικοί… ρεαλιστές, που επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τον τουρκικό εθνικισμό επειδή έτσι νομίζουν πως θα… σωθούν!
Πηγή: SLpress
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου