Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Όσο τρέχουν οι μέρες του πιο «σκληρού» λοκντάουν τόσο περισσότερο περιπλέκεται η κατάσταση στο κυβερνητικό επίπεδο και ο Μάρτιος φαίνεται να δικαιώνει το προσωνύμιο «γδάρτης» όχι λόγω χαμηλών θερμοκρασιών, αλλά εξαιτίας της οξύτητας που επικρατεί σε όλα τα μέτωπα.
Τα κρούσματα βαίνουν προς νέα υψηλά, το σύστημα Υγείας δοκιμάζεται με ακραίο τρόπο, οι εμβολιασμοί είναι πολύ πίσω, οι διχογνωμίες υπουργών και επιστημόνων βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και τα σενάρια περί ξεκλειδώματος της οικονομίας, των σχολείων και της κοινωνίας έρχονται και φεύγουν χωρίς να «ακουμπήσουν» στην πραγματικότητα.
Μέσα σε όλα η αστυνομική βία μετατρέπεται σε πονοκέφαλο – ή μήπως όλα είναι υπό... πλήρη έλεγχο; – και πολλοί αναλώνουν τον χρόνο τους στη διάδοση σεναρίων περί εκλογών ακόμη και τον Μάιο - Ιούνιο, λες και υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Τέτοια εικόνα σύγχυσης και αντικρουόμενων μηνυμάτων λίγοι θα φαντάζονταν μόλις πριν από μερικές εβδομάδες.
Το πρώτο μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι η αλματώδης αύξηση των κρουσμάτων ύστερα από τέσσερις μήνες λοκντάουν - ακορντεόν, με ένα συνεχές άνοιξε - κλείσε που μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να μειώσει τα κρούσματα του κορωνοϊού SARS-CoV-2 σε επίπεδα που να επιτρέπουν την επαναφορά σε οποιαδήποτε «κανονικότητα». Το αντίθετο:
● Οι μικροί έμποροι είναι κλειστοί τους οκτώ από τους τελευταίους δώδεκα μήνες.
● Πάρα πολλοί απ’ αυτούς έχουν μείνει έξω από τους μισούς «γύρους» της επιστρεπτέας προκαταβολής και βλέπουν τα κριτήρια για την παροχή των δανεικών του κράτους να γίνονται αυστηρότερα όσο τα οικονομικά του κράτους βυθίζονται.
● Οι μαθητές έχουν, για δεύτερη συνεχόμενη σχολική χρονιά, σχεδόν ξεχάσει τι θα πει σχολική αίθουσα. Μόνο οι μαθητές των ειδικών σχολείων – πολλοί εκ των οποίων ανήκουν σε ομάδες υπερυψηλού κινδύνου! – πηγαίνουν στα σχολεία τους αδιαλείπτως.
Στα όριά της η Υγεία
Το σύστημα Υγείας περνάει πολύ δύσκολες μέρες, αφού συνεχώς προστίθενται κλίνες για ασθενείς με Covid-19, όλο και περισσότερες κλινικές διατίθενται αποκλειστικά για την εν λόγω λοίμωξη, εντατικές δεν περισσεύουν, οι εισαγωγές και οι νοσηλείες αυξάνονται συνεχώς και το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό βρίσκεται και αυτό στα όριά του.
Εν τω μεταξύ ούτε αυτό το «σκληρό» λοκντάουν μπορεί να θεωρηθεί καθολικό και αυτό το στοιχείο αποτελεί αιτία σοβαρών διαφωνιών μεταξύ των γιατρών και των υπουργών που θέλουν, για ένα τουλάχιστον μικρό διάστημα, καθολικό κλείδωμα και αυτών που διαρκώς πιέζουν για ξεκλείδωμα. Όσο για το ποιοι προωθούν το ένα ή το άλλο σενάριο, εκτός από τις δημόσιες απόψεις τους ο καθένας μπορεί να το διαπιστώσει και από τις... απουσίες τους από τα ΜΜΕ.
Το μόνο βέβαιο, όπως έχουμε πάλι επισημάνει, είναι ότι ένα σκληρό λοκντάουν έχει γρήγορα και ουσιαστικά αποτελέσματα σε σχετικά λίγα κρούσματα και όχι όταν ήδη έχει χαθεί η μπάλα. Τώρα κάθε τρεις και λίγο εμφανίζονται σενάρια για τις ημερομηνίες ανοίγματος καταστημάτων και σχολείων, τα οποία μέχρι στιγμής είναι απλώς αναξιόπιστα. Ήδη από τις 14 Μαρτίου πήγαμε στις 22, ήδη φτάσαμε στις 29 – και... βλέπουμε, αφού είμαστε μόλις στις 10 του μηνός.
Μέχρι στιγμής τα σενάρια αυτού του είδους είτε αποτυπώνουν τις ενδοκυβερνητικές πιέσεις για άνοιγμα της αγοράς είτε απλώς αποτελούν το καρότο που η κυβέρνηση επιδεικνύει στην μπαφιασμένη και απογοητευμένη κοινωνία για να δεχτεί λίγο πιο ομαλά το μαστίγιο της πανδημίας και του λοκντάουν.
Μαστίγιο και αποπροσανατολισμός
Αν όμως το μαστίγιο του κορωνοϊού και του γενικού κλειδώματος έχει ως παρενέργεια το μπάφιασμα, την απογοήτευση και την «απείθεια» του κόσμου, ένα άλλο μαστίγιο δεν είναι ακόμη σίγουρο τι αποτέλεσμα θα επιφέρει.
Ο λόγος αφορά την αστυνομική βία, η οποία έκανε την εμφάνισή της για πολλοστή φορά – και μάλιστα με τρόπο εμφατικό και άκρως προβληματικό για την κυβέρνηση – στη Νέα Σμύρνη, όπου αστυνομικοί έδειραν αγρίως ακινητοποιημένο συλληφθέντα που διαμαρτυρήθηκε για πρόστιμα σε οικογένεια που καθόταν σε πλατεία για παράβαση των περιοριστικών μέτρων. Ακόμη πιο προβληματική ήταν η αποτυχημένη πλην άθλια προσπάθεια συγκάλυψης και δικαιολόγησης που ακολούθησε.
Το γιατί δεν επρόκειτο για «μεμονωμένο περιστατικό»
Από τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει περάσει στην ΕΛ.ΑΣ. το δόγμα «το κράτος είστε εσείς», οι κατάπτυστες αστυνομικές συμπεριφορές δεν είναι τίποτε άλλο από μια απολύτως λογική συνέπεια.
Βεβαίως, όπως θα διαβάσετε στη σελίδα 8, πολλοί αναρωτιούνται αν ένα σκηνικό έντασης, σε αυτή τη φάση, βολεύει την κυβέρνηση. Προφανώς, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, υπονοούν ότι μια σειρά ενεργειών της κυβέρνησης αποσκοπούν στη δημιουργία κλίματος ελεγχόμενης έντασης, με στόχο αφενός τον αποπροσανατολισμό από το κακό κλίμα στην Υγεία και στην οικονομία και αφετέρου τον εγκλωβισμό της αριστερής και κεντροαριστερής αντιπολίτευσης σε μια ατζέντα που θα την απομακρύνει από τον εκλογικά διαρκώς μετακινούμενο «μεσαίο χώρο».
Οι πιο «προχωρημένοι» βλέπουν μάλιστα ότι το σκηνικό αυτό στήνεται τώρα επειδή η κυβέρνηση θα ήθελε να πάει σε εκλογές ακόμη και πριν από τον Ιούλιο. Ξεχάστε το όμως.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν προλαβαίνει. Επειδή οι επόμενες εκλογές, που θα γίνουν μόνο για να βγει από τη μέση η απλή αναλογική, θα οδηγήσουν σε δεύτερες, θα χρειαστούν περίπου δυόμισι μήνες για να «βγει» αυτό το πλάνο. Θα συμβεί αυτό με την αγωνία για το άνοιγμα της αγοράς και της τουριστικής περιόδου στο κατακόρυφο; Ας είμαστε σοβαροί...
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου