Του Δημήτρη Μηλάκα
Η υπόθεση της «αεροπειρατείας» που οργανώθηκε από τις κρατικές υπηρεσίες της Λευκορωσίας προκειμένου να συλληφθεί ο αντικαθεστωτικός δημοσιογράφος Ρομάν Προτάσεβιτς ήρθε για να μας θυμίσει κάποια (αυτονόητα) πράγματα:
Την αέναη μυστική δραστηριότητα των υπηρεσιών (η οποία κάποιες φορές παύει να είναι μυστική, όταν το απαιτήσουν οι περιστάσεις).
Σε τέτοιου είδους μυστικές δραστηριότητες «επιτρέπονται» τα πάντα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει παραβίαση νόμων και αρχών δικαίου, καθότι είναι σιωπηρά «συμπεφωνημένο» ότι το εκάστοτε κρατικό συμφέρον στέκει πέρα και πάνω από τον νόμο και το δίκαιο.
Το περίσσευμα της υποκρισίας που χαρακτηρίζει τις αντιδράσεις όλων των υπολοίπων στην περίπτωση που οι αποκαλύψεις μυστικών (παράνομων) δραστηριοτήτων δεν τους αφορούν άμεσα ή αφορούν κάποιον (γεωπολιτικό) τους αντίπαλο.
Η υπόθεση Προτάσεβιτς είναι προφανής: Ο νεαρός αντικαθεστωτικός είναι δικτυωμένος με δυτικές υπηρεσίες, οι οποίες τον αξιοποιούν προκειμένου να συντηρήσουν κλίμα αναστάτωσης και να φθείρουν το φιλο-ρωσικό καθεστώς Λουκασένκο στη Λευκορωσία. Με αυτόν τον ρόλο (του αντικαθεστωτικού) εμφανίστηκε ο Προτάσεβιτς στο Φόρουμ των Δελφών. Όταν ολοκλήρωσε την παρουσία του και επιβιβάστηκε στο αεροσκάφος για να μεταβεί στη Λιθουανία, άνοιξε το παράθυρο ευκαιρίας για της λευκορωσικές – ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες τελικά τον συνέλαβαν πετυχαίνοντας μια «νίκη» σε βάρος των δυτικών (συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών) μυστικών υπηρεσιών.
Η παράνομη αυτή ενέργεια της Λευκορωσίας / Ρωσίας ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων από τις κυβερνήσεις της Δύσης, δηλαδή των ΗΠΑ και της Ε.Ε.
Ωστόσο, δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια (Ιούνιος 2013) που οι σημερινοί «ευαίσθητοι» Δυτικοί δημοκράτες έκαναν πειρατεία στο αεροσκάφος του Προέδρου της Βολιβίας που πετούσε σε ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, αναγκάζοντάς το να προσγειωθεί στη Βιέννη προκειμένου να ελεγχθεί αν μέσα σ’ αυτό φυγαδευόταν ο καταζητούμενος από τις ΗΠΑ, πρώην πράκτορας του αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Ε. Σνόουντεν.Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε επίσης, αν επιθυμούμε πράγματι τη γενική εφαρμογή των νόμων από όλους και έναντι όλων, ότι οι εν λόγω ευαίσθητοι δημοκράτες της Ε.Ε., οι οποίοι καταδίκασαν (και ορθώς) τη ρωσο-λευκορωσική «αεροπειρατεία», κάποια χρόνια πριν (2002-2013) πρόσφεραν συνδρομή ή την ανοχή τους στο περιβόητο πρόγραμμα της CIA (air-cia επονομαζόμενο), το οποίο περιλάμβανε απαγωγές, μεταφορές κρατουμένων και βασανισμούς. Το εν λόγω πρόγραμμα (από το 2002 μέχρι και το 2013) εξυπηρετήθηκε από τις καλές υπηρεσίες που πρόσφεραν οι κυβερνήσεις των χωρών της Ε.Ε. (συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών και κυπριακών) στους Αμερικανούς πράκτορες, οι οποίοι ξεμπροστιάστηκαν τελικά μέσα από τις εσωτερικές διαδικασίες του αμερικανικού πολιτικού συστήματος.
Συμφωνούμε λοιπόν: είναι κακό πράγμα οι αεροπειρατείες, οι απαγωγές και τα βασανιστήρια (απ’ όπου κι αν προέρχονται)…
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου